|
|
|
Datum : |
14
– 18 april |
|
|
Het was twee jaar geleden, maar we konden terug
eens naar de muur van Huy waar de Waalse
pijl voor de dames vertrekt en zeker ook de
aankomst van de heren is. Zoals iedere keer
staan we op de parking van Stephane met een
vijftiental campers samen voor enkele dagen.
Phil vroeg of Stephane een plaatsje kon
vrijhouden en sprak af met Etienne en Leny
of ze er deze keer ook bij zouden zijn, het
antwoord was positief. We besloten om reeds
op zaterdag te vertrekken en voor een nacht
een plaats te zoeken. Op 17Km. van Huy
konden we op camping L’Hirondelle in Oteppe
onze tussenstop doen. Fie had ze daar ook
verwittigd van onze komst. |
|
Zaterdag 14 april: Na de vaste jobs op
zaterdagvoormiddag konden we omstreeks 12u45
vertrekken met 50.786Km. op de teller en een
163Km. voor de boeg. Buiten aan de werken op
de E40 net voorbij Gent ging het iets
trager, maar het scheelde amper 5 minuten
voor we terug vlot konden doorrijden. Na nog
een 20Km op smalle wegen kwamen we aan onze
bestemming. Fie ging ons inschrijven, daar
hadden ze blijkbaar onze gegevens en konden
we daar overnachten met alles erop en eraan
voor 13 euro.
 We mochten nog onze plaats
uitzoeken en belandden op plaats 143. Nadat
we vlak stonden en de stroom was
aangesloten, gingen we terug naar de
receptie om onze staanplaats te melden.
Nadat we eens waren gaan kijken waar we
jaren geleden nog eens hadden genoten van
een lekker middagmaal, namen we plaats aan
een tafeltje op het terras en bestelden ons
elk een Karmeliet. Na een tijdje werden we
nog aangenaam verrast op enkele tapas, van
service gesproken. We trokken terug naar
onze Mobil II waar we de stoelen buiten
stelden om wat te genieten van de zon, maar
Laura kroop verdorie achter de wolken. We
hadden een tijdje geduld, maar gingen
tenslotte nog eens op wandel op zoek naar de
forellenvijvers. We hadden het plan bekeken
en kwamen op die manier vlot op onze
bestemming. Er waren enkele mensen aan het
vissen, maar veel beet zat er blijkbaar niet
in. De rest van de terugweg deden we langs
de gewone weg en gingen direct terug naar
onze staanplaats. We zaten nog kort buiten,
terwijl het water op het vuur stond om onze
spaghetti te koken. Toen die laatste bijna
klaar was, stak Phil onze zetels terug in de
garage en konden we genieten van ons
avondmaal tijdens het nieuws van 19u. Na ons
avondmaal deden we samen de vaat en nadat
alles terug op zijn plaats zat restte ons
nog wat tv kijken, Phil aan deze tekst
werken en Fie wat met vrienden chatten. We
gingen slapen omstreeks 22u.
Zondag 15 april: Phil wakker om 7u.
Nadat de koffie klaar was, bleef zelfs Fie
nog een tijdje liggen. Toen de pannenkoeken
uit de koelkast waren daarentegen, was ze
rap van de partij. Na het ontbijt gingen we
douchen en brushte Phil Fie’s haar, toen
alles terug op zijn plaats en vast zat,
reden we de camping buiten, het was 10u40.
Zeventien kilometer verder reden we bovenop
de muur te Huy onze staanplaats voor de
volgende vier dagen op.
 We waren de eersten,
maar niet voor lang. Toen we eens gingen
wandelen tot aan het kerkje, kwamen onze
vrienden Leny en Etienne eraan. Eens ze op
hun plaats stonden, stelden we onze zetels
buiten en legden ook het grondzeil open om
zo de fijne kiezel wat uit onze Mobil II te
houden. Na een aperitiefje deden de dames
het middagmaal klaar, elk in zijn camper.
Nadien deden Phil & Fie de vaat van beiden.
Ondertussen waren onze overburen, Michelle
en Jean-Claude ook aangekomen en dronken we
samen de koffie. Toen de renners in de
Amstel Gold Race nog een vijftigtal km. van
de aankomst waren, keek nu ieder naar zijn
eigen tv naar de finale. Tenslotte won de
sterke Michael Valgren voor Kreuziger en
Gasparotto. Nadien besloten we met ons vier
eens tot aan het kerkje te wandelen, maar
aan de overkant is er daar een café
restaurant, we gingen daar iets drinken op
het terras. Op de terugweg zagen we dat
reeds allen die naar de Amstel waren gaan
kijken, ondertussen ook waren aangekomen op
de muur. Hier en daar bleven we haperen voor
een babbel, zo was het reeds 19u. voorbij
toen we konden beginnen aan ons avondeten.
We waren brood vergeten en kookten dan maar
wat pasta en met deze en wat koude groenten
en charcuterie waren onze magen toch maar
lekker gevuld. Tijdens ons avondmaal kwam
Stephane ons nog verwelkomen, Stephane is de
persoon die zo vriendelijk is om ons op zijn
parking te laten staan. Na de vaat wensten
we onze buren een goeie nacht, keken nog wat
tv, maar tegen 22u30 was het donker en stil
ten huize Phil & Fie.
Maandag 16 april: Na een heel rustige
nacht met enkel een sanitaire stop omstreeks
4u. was Phil wakker om 7u30 en zette de
koffie. Met het brood dat we de dag voordien
van Leny hadden gekregen en confituur
rondden we ons ontbijt af. De voormiddag
verliep verder rustig. Enkel in een
Bretoense camper had een vrouw 40 graden
koorts en kon maar om 16u. naar een dokter.
Haar man reed naar een apotheek en kreeg wat
koortswerende tabletten mee.
 We, Leny en
Etienne hadden besloten om op de middag iets
te gaan eten naar het Italiaans restaurant
in het centrum. We bestelden een taxi tegen
de middag. De taxi was stipt, na een korte
rit waren we aan het restaurant. We begonnen
zoals gebruikelijk met het aperitief en
namen als hoofdgerecht alle vier een osso
bucco. Voor het dessert hadden we elk terug
een andere smaak en eindigden met een
koffie. Na ons heerlijk middagmaal gingen we
op zoek naar ons middagmaal voor op dinsdag.
Het was even zoeken, maar we vonden toch een
beenhouwer waar we met wat fantasie een BBQ
konden samenstellen en ook onze charcuterie
voor een paar dagen. De zoektocht naar
salade en komkommer viel nog mee, maar die
naar brood had wat meer voeten in de aarde.
Nadat we het centrum hadden doorkruist,
besloten we om naar de Match winkel te gaan.
Voor we de Maas overstaken, gingen we iets
drinken in “La Couronne” om terug wat
energie op te doen. In de Match vonden we
alle brood wat we nodig hadden, om de rest
van onze uitstap rond te komen. Etienne
belde dan de taxi op, zodat we op een
gemakkelijke manier terug aan de cp kwamen.
Tot onze verbazing stond die nu in
tegenstelling van voor ons vertrek, wel vol.
Onder andere de ouders van Anna Van der
Breggen stonden er net zoals het jaar
voordien toen wij er niet bij waren. Hier en
daar werd er een babbel gemaakt met de
nieuwe aangekomenen. Leny wist te vertellen
dat ze graag de ouders van Anna had
uitgenodigd voor het aperitief, voor ons
geen probleem. We schonken onze prosecco uit
en wat aperitiefhapjes en hadden met ons
vieren een gezellige babbel tot 20u30. Toen
was het tijd om nog een kleine hap en de
rest van de avond in onze knusse en iets
warmere (dan de temperatuur buiten) Mobil II
door te brengen. We gingen slapen om 22u.
Dinsdag 17 april: Opstaan om 7u.,
koffie zetten, wat aan deze tekst werken en
pannenkoeken voor ontbijt. Deze dag was een
rustige dag, op het programma stond enkel op
de middag ons aangekocht vlees op de BBQ
bakken en om 18u. de receptie die we iedere
keer aangeboden krijgen van Stephane en zijn
vader. Maar de voormiddag werd gevuld met
een korte wandeling en de commotie die was
ontstaan, omdat de politie begonnen was met
campers weg te sturen die reeds jaren op
dezelfde plaats stonden. Gelukkig hadden wij
er geen probleem mee, wel enkele mensen die
we ook reeds enkele jaren hadden leren
kennen boven op de muur van Hoei.
 Ze hadden
tenslotte nog geluk dat er een buurvrouw hun
voorstelde dat de twee campers op hun oprit
mochten staan, probleem opgelost.
Dan was
het tijd om aan ons middagmaal te denken.
Tijdens het aperitief zorgden
Fie en Leny
voor de groenten en bakte Phil de
aangekochte Luikse witte pensen voor bij het
aperitief. Fie had ook een marinade voor de
“mignonnette’s” gemaakt die na het bakken
blijkbaar in de smaak viel. De chipolata’s,
merguez en boerenworst werden ook bruin
gebakken door Phil. Zo was het reeds 15u
toen we van tafel kwamen en de vaat deden.
Ondertussen passeerden er nu en dan ook nog
renners en rensters die hun conditie eens
uittestten op de muur tussen de vele
wielertoeristen. Phil moest ook de tweede
toiletcassette opstarten. Tot 18u was het
wat rondslenteren in en rond de
camperplaats, ondertussen werden ook de twee
laatste open plaatsen op de parking
ingenomen door onder andere mensen van
Avelgem, die er twee jaar geleden ook al bij
waren. Om 18u werden we dan een cocktail of
bier en diverse hapjes aangeboden. De
welkomstdrink duurde tot het donker werd en
iedereen verdween in zijn eigen verblijf.
Phil had geen honger meer, Fie at nog een
pistolet. Omstreeks 22u30 zaten we beiden
onder het dons.
Woensdag 18 april: De dag van de
waarheid en vooral voor dewelke we naar de
muur van Hoei gaan. Ons ontbijt bestond deze
keer uit een baguette dewelke Stephane ’s
morgens meebracht vanuit het centrum.
 Na het
ontbijt deden we een korte wandeling, om
deze een beetje te laten zakken. De dames
gingen van start om 10u45 en zagen we terug
iets na 13u. Ondertussen hadden de dames ons
middagmaal klaargemaakt en konden we ons
middagmaal nuttigen. Om 14u. was de aankomst
voorzien en dit klopte. Anna Van der Breggen
won de koers voor de 4e maal op
rij. Kort na de aankomst kwam de
reclamecaravan langs en 40 min later de
heren renners. Nadien zagen we nog eens de
caravan en de renners om tenslotte iets na
16u. de aankomst van de heren. Daar won
Alaphilippe voor Valverde en op de derde
plaats een sterke Vanendert. De laatste
renner was nog niet aangekomen of er
vertrokken reeds campers in volle vaart
richting Luik-Bastenaken-Luik. Wij hadden
geen haast, bij ons moesten ze wachten op
enkelen die een beetje in de weg stonden om
te kunnen vertrekken. Nadat er twee weg
waren gereden en nog eens twee zich hadden
verplaatst, kon iedereen die direct weg
wilde vertrekken. Wij wachtten tot we
dachten dat het meeste volk was vertrokken,
het was toen 17u45 en hadden 185Km te
rijden. Hier en daar hadden we wat file door
werken aan de snelweg, maar na 2u40 rijden
kwamen we aan in Stasegem. De school aan de
andere kant van ons huis lag ondertussen
volledig plat en hadden ze al veel
opgekuist. Door het vele stof dat in spatten
op onze Nissan en vensterbank lag, dachten
we dat het geregend had, maar ’s morgens
zagen wat gebeurde. Ze vernevelden water met
een grote ventilator die gericht was naar de
straat. Alles waaide naar onze kant op.
Hadden we het geweten gingen we onze Mobil
II na het ledigen op de cp gaan zetten, maar
dat was nu te laat, het zal kuisen worden.
Maar, we hadden een heel plezant weekend
J
Kilometerstand 51.165Km., Trip 379,3Km.,
Verbruik 9,7L., Reistijd 5u27.
Foto’s |
|
| |
|
