|
|
|
Datum : |
18
– 20 februari |
|
|
Na het WK veldrijden moest Fie op
woensdag onder het mes, alle toch een
kijkoperatie aan de knie ondergaan. Na de
verplichte rust en nog een familiebezoek
konden we er nog eens op uit. Best niet te
ver en waar het zeker al niet te ver
wandelen was. Onze keuze viel op
Langemark-Poelkapelle, daar was het niet ver
naar het warenhuis, family pizza en de
kantine van de sporthal. |
|
Zaterdag 18 februari: Na een
klein middagmaal konden we iets voor 13u
vertrekken voor een goeie 40Km. Op de teller
stonden er reeds 36.553. Een goed half uur
later waren we ter plaatse, we hadden keuze
te over en waren er heer en meester. We
reden tot op de verste plaats, plaats 1,
daar zagen we nog alles wat bewoog op en
rond het voetbalveld. Nadat we alles hadden
klaargezet om 2 dagen vast te staan, trokken
we naar de kantine. Het was de bedoeling om
te kunnen afrekenen, maar de persoon was
niet aanwezig. Zo dronken we elk een Cornet,
een lekker blond biertje. We hadden in de
kantine een folder zien hangen dat er een
rommelmarkt was in de oude sporthal, wij
daarheen. Phil kreeg er voor de eerste maal
in zijn leven korting voor de ingang, 50c
korting voor de 60-plussers ;-). Er waren
twee zalen, maar we hadden dit in eerste
instantie niet gezien, gelukkig zagen we de
tweede toen we gingen vertrekken. In de
laatste vond Phil een klaroen van het “Western
Australian University Regiment” en Fie
een klein maar prachtig schilderijtje voor
amper €3. Blij met onze aankopen trokken we
naar de Carrefour voor onze verdere
aankopen. Wat charcuterie, een fles wijn,
Karmeliet en de smeerkaas die Phil graag bij
zijn ontbijt smeert. Aan het vlees stond
blijkbaar een vakantiejob, we bestelden bvb
een schel paté van 1.5cm en kregen er een
van ongeveer het dubbele, we zagen het niet
zitten om er een discussie van te maken, we
konden er enkel om lachen. Het was reeds
16u40 toen we terug op de cp aankwamen,
nadat ons vlees in de koelkast was gestopt,
gingen we terug naar de kantine om te gaan
afrekenen. Nu was de verantwoordelijke voor
de sporthal wel aanwezig en konden we de €24
betalen en waren we gerust tot maandag
morgen. We bestelden ons nog iets, Phil een
gewoon pintje en Fie en tönissteiner orange.
Net voor het donker waren we terug in onze
Mobil II waar we nog een aperitiefje dronken
met enkel hapjes. Fie maakte onze spaghetti
klaar en we deden samen de vaat. Nog wat tv
kijken en vroeg gaan slapen. Fie omstreeks
9u30 en Phil een half uurtje later.
Slaapwel.
Zondag 19 februari: We kenden een
rustige nacht, maar ‘s morgens was het
verdorie fris. Phil stapte snel uit bed om
de verwarming op 3 te zetten en de
waterverwarmer aan te leggen om dan terug
onder het warme donsdeken te springen. Tegen
dat het water kookte, was onze
vakantiewoning ook al opgewarmd en kon de
koffie gezet worden. Als deze klaar was,
kwam Fie ook tevoorschijn.
 Na onze
spiegeleitjes deden we samen de vaat en
bleven nog wat niksen tot omstreeks 11u.
Voor we vertrokken voor een korte wandeling,
gingen we nog eerst in de kantine een picon
van het huis drinken. Dit is een aanrader
voor iedereen die liefhebber is. Gelukkig
viel het met Fie haar knie mee en deden we
terug een wandeling van 3Km, maar wel rustig
aan. Zo kwamen we uit aan de Family Pizza,
we hadden besloten daar ons middagmaal te
gebruiken. Na nog een picon bestelden we
alle twee varkensribbetjes. Iets later kwam
de kleindochter van de baas ons vertellen
dat er maar ribbetjes meer waren voor één
persoon, Phil bestelden dan maar een Pizza
Rolly (calzone) met een
Ploegsteert tripel,
Fie nam een rode wijn. De ribbetjes waren
deze keer een tegenvaller, blijkbaar was dit
het laatste stuk dat ze nog ergens achterin
de diepvries hadden gevonden en was het
uitgedroogd. Phil was tevreden met het
zijne. Voor amper €36 hadden we gegeten en
trokken we, vooral Fie, niet echt voldaan,
terug naar de cp. De rest van de dag was het
rust, enkel een voorval met kleine gasten
bracht nog wat leven in de brouwerij.
Terwijl Fie wat op haar bed lag, hoorde Phil
een bonk tegen de wand van Mobil II. Hij zag
twee kleine gasten lopen, waarvan er één
gewoon Phil stond uit te lachten en een show
gaf. Toen ze tenslotte achter de hoek waren
verdwenen ging Phil buiten en hoorde die
twee nog praten. Hij ging stil tot aan de
hoek waarachter ze verdwenen waren. Plots
kwam de lacher terug en had Phil hem bij
zijn lurven (mouw). Toen hij vroeg wat hij
tegen de camper had geworpen, begon de
showman te huilen. Er was geen deftig woord
meer uit te halen, waarop Phil hem maar liet
gaan. Terug binnen zei Fie dat hij zijn
ouders was gaan halen, Phil ging terug naar
buiten en inderdaad. Ze waren met een zestal
vaders en iets meer kinderen. Na een korte
uitleg vertrokken ze terug met de uitleg,
het zijn kinderen… Bij donker sloten we
terug alles af, dronken een aperitief en
genoten van een licht avondmaal waarna Phil
reeds het één en ander in orde bracht voor
ons vertrek ’s morgens. Nadat we nog een
film meenamen, gingen we slapen omstreeks
23u.
Maandag 20 februari: De wekker liep
af om 6u30, we moesten geen koffie zetten,
geen tijd. Terwijl Fie nog enkele dingen
binnen in orde bracht verwijderde Phil de
verduistering en de stroomdraad. We reden
reeds om 6u55 de cp af richting Stasegem.
Met het verkeer viel het nog mee, we reden
onze Mobil II op zijn plaats om 7u35. Het
ledigen ging vlot, Fie moest nog gaan
werken, maar stak eerst een wasmachine in
gang. Phil ledigde het toilet, droogde de
verduistering zodat Mobil II tegen de avond
terug in zijn startblokken stond.
Kilometerstand 36.643Km., Trip 80.5Km.,
Verbruik 11.6L., Reistijd 1u14.
Foto’s |
|
| |
|
