BELGIË 2020

Ieper Antwerpen Langemark-Poelkapelle Leopoldsburg Ieper Langemark-Poelkapelle
Ieper Ieper Ieper Ieper Verlof Koksijde Ieper
De Haan Ieper Ieper Nieuwpoort Langemark-Poelkapelle Langemark-Poelkapelle
Nieuwpoort Langemark-Poelkapelle        
           

Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum :  27 – 30 september

Normaal waren we nog tot 30 september op de terugweg vanuit Zwitserland. Door Covid-19 ging dit niet door en konden we dan toch naar het uitgestelde communiefeest van de dochter van Sofie van wie Phil dooppeter is. Het feest ging door op zaterdag 26/09, zo boekten we nog enkele dagen op de camping te Ieper.

Zondag 27 september: Op het middaguur kunnen we onze plaats innemen op camping Jeugdstadion te Ieper. Fie vertrok met de Nissan, nadat ze bij ons nog enkele inkopen in Delhaize had gedaan, Phil met onze Mobil II om 11u30. We namen de Nissan mee, ze beloofden nogal wat regen en op die manier konden we toch één en ander gaan bezoeken op een iets verdere afstand. Een dik half uur nadien kwam Phil aan de slagboom die vanzelf openging. Dorien was op de hoogte van onze komst en had ons zien aankomen. We hadden plaats 3, dezelfde die we hadden tijden ons verlof in juli/augustus. Het was miezerig weer, buiten stroom aansluiten en vlak zetten was er niets nodig. We hadden net voor ons vertrek nog een boterham gegeten als middagmaal. Het was dan eerst wat luieren in onze Mobil II voor we omstreeks 17u. gingen wandelen. We hielden de wandeling kort door onze bril die met het dragen van het masker altijd maar aandampt. Een uurtje later waren we al terug aan onze Mobil II, net op tijd voor het aperitief. Ons avondmaal bestond uit een schnitzel, witloof en aardappel. Phil nam de vaat voor zijn rekening. De rest van de avond bleven we binnen, keken wat tv en gingen vroeg slapen, moe door de lange dag op het communiefeest. Het was 22u.
Maandag 28 juli: Phil was wakker om 7u. en zette de koffie, Fie volgde om 8u. De vriend van Phil, Philippe De Saert kwam die dag, om samen in de namiddag naar een herdenking in Passendale te gaan. Hij dacht er van tussen 8u30 à 9u. te zijn, maar het was wachten tot 10u. voor hij er was. Er was blijkbaar langs alle kanten file op de snelweg, maar hij moest nog ontbijten. Hij at nog enkele boterhammen met een pot koffie. We konden veel bijpraten over alles wat er gebeurd was na onze laatste ontmoeting en wat er nog allemaal op het programma stond. Tegen het middaguur zorgde Fie voor het middageten, biefstuk, erwten en aardappelen. Tegen 12u55 was alles verorberd en gingen de twee Phils de vaat doen, Fie kwam bijspringen om alles terug op zijn plaats te stoppen. Nadat we ons kostuum hadden aangedaan, konden we omstreeks 14u. vertrekken naar Passendale. Voor de herdenking van de Karabiniers – Grenadiers waren we op de hoogte gebracht van  het 6e Linie, daardoor kenden we niet veel aanwezigen. We bezochten er de kerk en bekeken eens alle gedenkplaten aan de muur van het gemeentehuis. Eerst was er een kransneerlegging aan het monument aan de kerk, waar een klaroenspeler de last post blies. Aan de gedenkplaten aan gemeentehuis herhaalde zich dezelfde ceremonie, maar wel met enkele kransen meer. Nadien verwelkomde de burgemeester en de voorzitter ons voor onze aanwezigheid en werden we uitgenodigd om nog een glas te drinken. Alle covid-19 regels werden in acht genomen, het glas werd gedronken in een tent, dit in vervanging van de traditionele receptie, daarvoor verontschuldigde de burgemeester zich ook tegenover ons. Na het drankje besloten we om nog eens iets te gaan bezoeken, het was pas 15u45. Het eerste wat we tegen kwamen, was het Polygon Wood Cemetery. Fie dacht vanuit de parking een korte weg te kennen naar het kerkhof, maar ze stuurde ons de bossen in om tenslotte met natte voeten op het kerkhof uit te komen. Daar kan een mens zich wel een uurtje bezighouden, we reden van daar terug naar de camping. Phil DS reed ook zijn wagen binnen. Omstreeks 18u30 gingen we naar het centrum op zoek naar ons avondmaal, maar we besloten snel om naar de Ypres Burger te gaan. Phil DS at er een dubbel Poppyburger, Phil en Fie een gewone Poppy burger. Meer dan voldaan keerden we terug naar de camping, maar bleven toch aan de Menenpoort een half uurtje wachten, om nog eens de Last Post mee te maken. Eens aan de camping vertrok Phil DS huiswaarts, het was 20u20. Voor de rest deden wij het rustig aan, tv kijken en gaan slapen om 22u50.
Dinsdag 29 september: We hadden een heel rustige nacht en het was blijkbaar nodig, pas wakker om 8u40. Na de koffie en een ontbijt met pannenkoeken maakten we ons klaar om de streek van Mesen eens te gaan verkennen. We vertrokken om 9u40 en passeerden eerst in Wijtschate, nadat we het marktje hadden verkend, volgden we de pijlen naar het Wijtschate Military Cemetery, waar er buiten de begraafplaats ook enkele gedenkplaten staan. Van daaruit kwamen we aan de Spanbroekmolenkrater, waar naast ook Lone Tree Cemetery, een kleine begraafplaats, ligt. De volgende stop was La Clytte Military Cemetery, daar hadden we een babbel met mensen die enkele grafstenen opnieuw aan het graveren waren. Ze liggen er wel bij, maar in een rare positie, lastiger dan het eruit ziet. Van daar kwamen we aan het Kemmel Chateau Military Cemetery, mooie begraafplaats waar er een jonge dame aan het opruimen was na het stormweer. We volgden de weg naar het Croonaert Chapel Cemetery en kwamen zo toevallig aan Bayerwald. Nadat we de begraafplaats hadden bezocht, gingen we naar Bayerwald, daar moesten we onze toegangskaarten nog kopen via de website. Gelukkig kan dit nu allemaal en binnen de 5min waren we binnen. Een doolhof van loopgraven met een grote geschiedenis, maar dan een bezoek waard. De volgende begraafplaats, die we zagen was Bus House Cemetery. Een begraafplaats waar er problemen zijn met de ondergrond, de muren barsten en zelfs het bedrijf ernaast is ook aan het wegzakken. Het vredeskruis is er al afgebroken, benieuwd wat er na de winter zal gebeuren. Daarna bracht de GPS ons uiteindelijk in Mesen naar het Iers Vredepark, waar er vele gedenkstenen liggen en ook een hoge toren waar blijkbaar ook een diversiteit aan rariteiten ligt. Van daar kan je wandelen naar het New Zeeland Battlefield Memorial Mesen, maar wij waren niet op de hoogte en reden naar daar. We hielden eens halt op het marktplein van Mesen om enkele foto’s te nemen, maar we konden door werken in het centrum een begraafplaats niet bereiken. Net buiten het centrum kwamen we aan Mesen Ridge Memorial for the Missing New Zeelanders met daarachter het Messines Ridge British Cemetery. Daarna kwamen we via smalle straatjes aan het Torreken Farm Cemetery number One. Daarvoor moesten we bij een ijzerhandelaar door land en ook door weiden waar koeien stonden, maar ook een plaat met “PAS OP VOOR DE STIER”… Verder rijdend langs de smalle wegen zagen we iemand zijn alpaca’s eten geven, daardoor zagen we nog een  begraafplaats liggen, Cabin Hill Cemetery. Zo hadden we onze voormiddag goed gevuld en lang, het was 14u40 toen we beslisten dat het goed was geweest. We moesten voorbij de Colruyt, Fie wilde nog wat inkopen doen. Phil parkeerde de auto en gaf de sleutel aan Fie. Phil ging te voet naar onze Mobil II. Fie kwam terug van de winkel met materiaal om wok klaar te maken. Tegen dat deze klaar was na ons aperitief, was het reeds 17u en het smaakte. Na de vaat trakteerden we onszelf nog met een lekkere Karmeliet. We gingen slapen om 22u40.
Woensdag 30 september: Wakker om 8u30, wat kan verlof lastig zijn. Phil zette de koffie, Fie bakte nadien een spiegeleitje. Om 10u waren we op weg naar de kringloopwinkel. Na onze zoektocht die niks opleverde gingen we richting centrum, maar Phil was graag nog eens naar het kerkhof van Ieper gaan kijken. Aan de poort zagen we dat er werken waren en dat deze poort gesloten was. Om ons aantal stappen te hebben, wandelden we rond het kerkhof en kwamen via een wijk uit in de Zonnebeekseweg. Daar zagen we enkel graven van oud-strijders waarvoor een bericht stond dat de concessie ten einde was, jammer dat dit kan gebeuren. Op het kerkhof is er wel een Militair kerkhof van gesneuvelden van het gemenebest, meest Engelsen. Ook enkel graven waarvan de steen iets anders is, zijn van oud strijders die wilden begraven worden bij hun makkers. Op het Ypres Town Cemetery Extension kan dit blijkbaar. Op het grondplan zagen we dat er ook Belgische gesneuvelden lagen. Ook daar verschilden de stenen met hetgeen we gewoon zijn op Belgische Militaire begraafplaatsen. Er was nog een perk, maar dit was afgeschermd door de werken. We gingen van daaruit nog eens tot aan de Menenpoort om langs de vesten dan naar de camping te wandelen. Het was bijna 13u toen we onze Mobil II binnen stapten. Fie bereidde ons middagmaal, zalm, mango, gerookte ham en rucola salade. Nadat Phil nog naar de Waalse Pijl had gekeken, begonnen we alles te prepareren om naar huis te rijden. Bijna alles kon mee met de Nissan. Eens Fie was vertrokken, veegde Phil onze Mobil II nog eens uit en borstelde het tapijt in de cabine. De stroomdraad wegstoppen en de keggen afdrogen en op hun plaats steken. Nadat het toilet was geledigd, kon hij ook naar huis rijden, waar hij om 17u50 aankwam.
Kilometerstand 79.997Km., Trip 77,6Km., Verbruik 10,9Km., Reistijd 1u12

Foto’s


 

© Phil en Fie 17/12/2020