|
|
|
Datum : |
12 – 13 januari |
|
|
Voor de eerste maal was Fie van plan om mee
te gaan naar het Belgisch Kampioenschap
cyclocross, deze keer was dit aan het
Zilvermeer in Mol. Begin december boekten we
een plaatsje op de camping Zilvermeer, dit
kostte ons €22 daar we er wilden staan tot
zondagavond. |
|
Zaterdag 12 januari: We doen gewoon
onze dingen in de voormiddag, Fie zorgde wel
dat we startensklaar stonden tegen 12u. we
moesten 185Km bollen in 2u01, wat we ook
deden. Nadat Fie was binnen geweest bij de
receptie, reden we de camping op, op zoek
naar onze stek voor het weekend. We reden
wel iets te ver, het was slecht aangeduid.
We dachten aan het water te staan, maar er
was nog een klein bos voor, ook de vele
bomen verhinderden de ontvangst van de
schotel. Geen probleem, vlak zetten hoefde
niet, dus enkel de stroom aansluiten en de
buiten isolatie plaatsen.
We konden op
wandel, gaan verkennen voor de dag nadien,
een plaatsje gaan bespreken kon niet, maar
wel maken dat we snel onze gewenste plaats
konden vinden. We zagen nog een tweetal
ronden van het BK van de juniores, de zoon
van Wilfried Peeters, Yannick werd Belgisch
kampioen. We gingen nog eens naar de
zandstroken kijken en dronken een pintje in
de grote tent. Eens terug aan de Mh dronken
we een aperitief, Fie een Cava en Phil een
Whiskycola. Na deze, genoten we voor de
zoveelste maal van onze beruchte spaghetti.
Daarna deden we samen de vaat, nadien nog
genieten van het uitzicht over het water en
een film op DVD. We gingen rond 22u30
slapen.
Zondag 13 januari: Om 7u30 opstaan
zodat we op tijd onze plaats op het parcours
konden zoeken.
Enkele Craccotten met
confituur en een lekkere kop koffie als
ontbijt en we konden er voor een tijdje
tegen. We namen onze voorzorgen bij onze
kledij, het was koud en we moesten er tegen
kunnen om enkele uren stil te staan. We
vernomen dat het thuis, in West-Vlaanderen,
had gesneeuwd, gelukkig hadden we daar geen
last van. Rond 9u30 vertrokken we dan gepakt
met fototoestellen en zeteltjes, we gingen
het ons gemakkelijk maken. Veyske en C°
waren ondertussen ook aangekomen op het
parcours. We kozen prachtige plaats net bij
het uitkomen van de materiaalzone. We zagen
bij de dames Sanne Cant met een grote
overmacht de Belgische driekleur winnen. Bij
de beloften was Laurens Sweeck de snelste en
bij de profs was de driekleur een beresterke
Klaas Vantornhout. Als Veyske en C°
vertrokken gingen wij nog eens rond het
parcours om onze spieren los te werken en
zagen nog de interviews van de top drie bij
de profs. De plannen waren oorspronkelijk om
nog ter plaatse ons avondmaal klaar te
maken, maar we veranderden de plannen en
maakten ons direct klaar om de weg naar huis
aan te vangen. Eens de camping af, hadden ze
het goed bekeken en gebruikten ze het vak
van de tegenliggers ook om op die manier
alle verkeer snel buiten Mol te krijgen.
Maar, een plezante commissaris besloot om
enkele kilometers verder een alcoholcontrole
te houden, gevolg, bijna 2uur file. Op die
manier was het 21u30 in plaats van 19u45 als
we thuis waren. De rest van de route verliep
vlot, enkel nog alles terug klaarzetten voor
de volgende uitstap.
Foto’s |
|
| |
|
