Zaterdag 30 juni: Fie kuiste het huis terwijl Phil nog vlug wat drinkgeld verdiende om het weekend door te komen. Om vijf na twaalf had Phil gedaan en spoedde zich naar huis zodat hij Fie’s haar kon drogen, een douche nemen en afscheid van Fredje gaan nemen. Onze buur, ook een kapper, was er voor zijn laatste dag aan het werk. Gewapend met twee pintjes ging Phil nog vlug een goeie dag zeggen. We vertrokken van in Stasegem iets na 13u en kwamen met een rustige tred om 14u15 de camping opgereden. We werden door Marie-Louise verwelkomd en ze wees ons de vrije plaatsen aan, nummer 36 was onze keuze, dezelfde als verleden jaar. Vlak zetten is niet nodig op de mooi verzorgde camping, vlug de zetels en tafel buiten zodat we konden genieten van onze korte uitstap. Phil wilde nog eerst de schotel richten voor de proloog van de ronde. Het zoeken van Astra 1 liep iets uit, we hadden met de nieuwe decoder niet zo een gedetailleerd signaal als op de andere, na een vijftiental minuten was het in orde en konden we buiten het commentaar van de proloog horen. Buiten konden we wat genieten van de zon en een Stellatje, nu en dan wat kleine wolken in het begin, wat later kregen we wat donkere wolken te zien en vielen er 15 druppels uit de hemel. Vlug de luifel uitdraaien en verzekeren dat hij niet wegwaait, zo konden we toch buiten blijven zitten. Nu en dan, trui uit en trui aan, zo bleven we in beweging, de zon speelde verstoppertje, we genoten toch het maximum. Voor het aperitief prepareerde Fie toastjes met Boursin en fijn gesneden reepjes spek erover, met een beetje peper uit de molen, een topper. Phil dronk daarbij een whiskycola en Fie een glaasje wijn. Tegen 19u begon er een gezapig regentje, gelukkig zaten we onder de luifel, het was wel fris, dus trokken we wat meer kleren aan, maar plooiden niet en bleven buiten. Fie begon kort nadien ons avondmaal klaar te maken, juist, de beruchte spaghetti. Van deze genoten we ten volle buiten, onder de luifel met een lichte regen die zacht tikte op ons plastieken dak. Phil nam tenslotte de vaat voor zijn rekening. Ondertussen werd het te fris om buiten te blijven zitten. Om 9u15 trokken  we ons terug in de  Fie was vlug vertrokken naar dromenland terwijl Phil nog naar vive le velo keek en wat van deze tekst typte. We gingen slapen tegen 22u45.
Zondag 1 juli : Zalige rust ergens te lande, daar sliepen we tot 7u. We hoorden direct dat er veel wind was, maar de zon was wel van de partij. Phil zette de koffie, kort daarop zaten we te genieten van een lekker geurende kop koffie. We haalden broodjes uit de vriezer en bakten onze eitjes. Het blijft genieten als er ’s morgens geen haast bij is om te gaan werken of zo. Fie nam de vaat voor haar rekening. Ze was ook wakker geworden met pijn in de kuit, blijkbaar ergens iets geforceerd. We waren van plan om een twintigtal km met de fiets te rijden, maar door de kuit en de vele wind besloten we om een korte wandeling te doen en eens te gaan kijken waar we zouden eten ’s avonds. We kwamen voorbij “’t Reigershof” waar de bazin bezig was met het terras te vegen, ze was heel vriendelijk en vroeg ons een plaats te bespreken als we van plan waren daar te gaan eten, we kregen een kaartje mee. Terug op de camping wandelden we deze eens rond. De wind kwam van de zijkant, door de rain-blocker te plaatsen konden deze voor het grootste deel tegenhouden. Op die manier konden we genieten van de gezonde buitenlucht. Tegen 11u30 namen we er nog een aperitiefje bij, wat moet ne mens meer hebben? Een beetje zon misschien… Plots kregen we een bui in de nek, dit deed ons binnen gaan, we hoopten dat het niet voor de ganse namiddag zou zijn. Maar toch wel, we konden ons enkel bezighouden met naar de eerste rit van de tour te kijken, tot grote vreugde van Phil ;-). Tussen twee buien in kon Phil tenslotte alles die buiten stond, droog binnenhalen. Rond die moment belde Celine, de dochter van Phil, dat ze op weg waren. Phil ledigde nog vlug het toilet, dit moest dan thuis ook niet meer gedaan worden. Een klein half uurtje later ging Phil ze opwachten, de timing zat goed, kort daarop parkeerden ze zich voor de camping. We dronken nog eerst een aperitiefje in de Mh en wandelden tegen 19u naar het restaurant. “ ’t Reigershof”, een gemoedelijke plaats voor een drankje en een hapje, wij gaan er zeker terug. Celine en Tom aten er biefstuk, Fie mosselen en Phil een lekker stukje kabeljauw. Voor dessert nog een ijsje en een koffie, de magen waren goed gevuld. We betaalden er voor drank en spijs €150,30 wat een eerlijke prijs was voor hetgeen we hadden gekregen en zeker met de ongelooflijk vriendelijke bediening. Het was reeds 21u45 als we de zaak verlieten, eens op de camping moest het vlug gaan, ze sluiten deze om 22u. af. Nog vlug het grijs water lozen en afscheid nemen van de jonge gasten. Na een goeie uur bollen, parkeerden we de camper voor de deur. Veel moest er niet uit, Phil vertrok de dag nadien naar Boulogne-sur mere, naar de laatste beklimming, op 7Km van de aankomst.

Foto’s