Bij de aanvang van onze uitstap naar de Provence kwamen we er reeds op onze eerste dag voorbij en dachten allebei, hier komen we terug. Amper terug thuis, planden we een weekend Péronne misschien nog in combinatie met een wielerkoers op de terugweg zondag 15 augustus.

Vrijdag 13 augustus: Phil stopte op zijn eerste werkdag om 16u en Fie werkte tot 17u. Alle voorbereidingen waren gebeurd. Eens Fie thuiskwam konden we starten. Om 17u10 startte de Phil & Fie  Mobil richting de Franse grens met eindbestemming Péronne. Eens we de grens naderden was het reeds trager verkeer, blijkbaar waren ze op zoek naar iemand, welgericht zochten en kozen ze de wagens uit die ze wilden controleren. Eens de grens voorbij konden we vlot doorrijden tot net voor Rijsel, een klein ongeval, dat net opgeruimd was als we er aan voorbij kwamen, zorgde voor een file van een 5-tal minuten. Rond Rijsel was het weer van dat, maar nu zonder ongeval. In de file zagen we ook een groene Peugeot 305 die wat traag reageerde. Bij het voorbijsteken was het duidelijk te zien dat die gast achter het stuur wel enkele promille teveel had. Gelukkig konden we na de file die wagen achter ons laten en zagen die niet meer terug. Vlot reden we de rest van de 142km af, tot in Arras langs de snelweg en de rest langs gewone wegen. Terug door enkele mooie villages fleuries om zo tegen 19u30 op de municipale, die we via onze TomTom zonder problemen vonden, aan te komen. Onderweg konden we het droog houden, maar zagen wel dat er in de verte het één en ander gaande was. Eens op de camping was het wat aan het druppelen, vlug kwamen ze ons vertellen dat er net voor we daar aankwamen, een ferme bui was gepasseerd, met hagel en alles erop en eraan. Fie betaalde € 24 voor twee nachten, niet echt veel. Een nette camping met een visvijver waar je, als we wenst een lijntje uit te werpen, €6 moet neertellen. De echtgenoot van de uitbaatster was juist een karper aan het drillen en wist te vertellen dat hij juist voordien er één van tien kilogram had uitgehaald. We reden eerst eens de camping rond om te zien waar we best nog Astra konden ontvangen. Onze eerste keuze was niet goed, een hoge boom weerhield ons om tv te kijken. Op het hoogste gedeelte stonden we volledig naar rechts geleund en hadden moeite om op de keggen te rijden daar de achterwielen op de zachte, natte ondergrond doorgleden. Dan maar terug een etage lager, voor een andere camper, die wel ontvangst had, en dit lukte ons daar ook. Zelfs hadden we geen keggen meer nodig, de Mh stond direct vlak. Nog de stroom aansluiten en we konden van ons weekend volledig beginnen genieten, Phil althans. Terwijl Fie de cabine verduisterde en de spaghetti klaarmaakte, ging Phil een klapke gaan doe met een Limburger uit de camper achter ons die aan het vissen was. Ondertussen hadden we ook reeds een fles van de beste Milan Champagne opengemaakt en dronken we een paar glaasjes. Na onze lekkere aperitief konden we genieten van een even goeie maaltijd. Om de vaat te doen dachten we warm water te gaan halen aan de sanitaire blok, maar daar moest je een jeton voor hebben, dus maar water warmen in onze fluitketel (de boiler neemt meer tijd). Samen de vaat en Fie het afwaswater gaan uitgieten in de afwasbakken van de camping. Nog een pintje en een glaasje wijn en deze tekst typen, terwijl Fie al aan haar nachtrust was begonnen. Phil dacht er nog laat aan om alles klaar te zetten om ’s morgens een kop koffie te kunnen zetten, maar kwam tot de conclusie dat er geen filters meer waren. Nadat alle kasten waren afgezocht, zonder resultaat konden we tegen middernacht onder het vers gewassen donsdeken, slaapwel.
Zaterdag 14 augustus: Opstaan om 7u20 met het idee geen koffie te kunnen zetten. Dan maar proberen met een zakdoek als filter, wat ook aardig lukte. Als de koffie klaar was, kwam Fie ook uit de alkoof om eens van het zakdoek-brouwsel te proeven, het viel mee. Fie prepareerde een ananas, die we voor de helft opaten als ontbijt. Phil kon ondertussen eens op zaterdag naar zijn zondagvoormiddag programma’s kijken die om 9u30 gedaan waren. Zo konden we ons dan klaarmaken voor de eerste verkenning van Péronne. Het eerste wat we tegen kwamen was een Dia % een warenhuis die we bij ons niet kennen, maar dat blijkbaar alles in huis heeft en vooral koffiefilters “NR 4”, Phil was tevreden. We kochten er ook nog enkele groenten om in de wok klaar te maken, een aubergine, prei, ajuin en paddenstoelen, daarbij nog wat scampi’s, hesp en kipfilet om ’s avonds bij ons slaatje te eten. Bijna aan de kassa zagen we nog de flessen crèment staan en deden er ook één mee.  Het was er eentje van de Loire. Goed geladen keerden we eerst terug naar de camping om onze rugzak te legen en het nodige in de koelkast te steken voor we terug vertrokken op verkenning. Eens we in het centrum kwamen, was er markt. Bij het eerste kraam waren het cd’s en dvd’s, de prijzen bij ons zijn dubbel zoveel, in België betaal je dus wel auteursrechten, zelfs als je uw eigen data wilt bewaren, op die manier zijn ze dubbel zo duur. We gingen eerst nog eens verder gaan kijken en planden om op de terugweg naar de camping deze te kopen. Voor de rest wandelden we nog eens rond op de markt en bezocht Fie eens de toeristische dienst, waar ze heel vriendelijk ontvangen werd met alle nodige uitleg over de bezienswaardigheden van het stadje. Zo kocht Phil er 200 dvd's zonder auteursrechten en aan een mooie prijs. Terug naar de Mh waar we ons middagmaal klaarmaken. We werkten samen om alles fijngesneden te krijgen en dronken ondertussen een aperitief. Phil hield het bij een WC en Fie was zo druk dat ze het maar op het laatste besefte dat ze nog niks had en dronk dan een glaasje wijn. Eerst het vlees bakken en terug uit de wok halen, daarna de groenten bakken tot ze gaar zijn en ook wat kruiden om het geheel op smaak te brengen. Na de vaat was het dan reeds 13U45 als we terug konden vertrekken op verkenning. Eerst terug richting centrum en dan de blauwe piste zoeken. Als we die gevonden hadden botsten we op een groep met een huwelijkspaar, in Frankrijk is dat nog een groter feest dan bij ons. We volgden de blauwe route, soms ook een stukje rode, het was een goeie begeleider maar we volgden ook ons hart. Waar we meest plezier in hadden namen we mee, de rest lieten we voor wat het was. Fie is niet echt een museum liefhebster, zo wandelden we eens rond het Historial de la Grande Guerre (1914-18). Eens we daar rond waren, hebben we ons op het terras van “Le Louis XI” gezet om een Stella en een Perrier te drinken, we betaalden er €5,20. Via de Port de Bretagne en het Monument aux Morts kwamen we terug aan de camping waar we ons direct in onze stoelen buiten in de zon zetten, eerst met een pintje en een glaasje wijn en dan met een glaasje champagne. Met deze aten we ook een trostomaatje en achteraf van de vroeger op de dag gekochte scampi’s. Als we geen zon meer hadden voor de Mh zijn we dan maar naar binnen getrokken om van ons avondmaal te genieten. IJsbergsla met de aangekochte charcuterie en nog het een en ander dat we van huis mee hadden. De tomaten die Moedre en Werner mee hadden gegeven voor ons vertrek van Jabbeke smaakten ongelooflijk goed. Na ons avondmaal deed Phil de vaat en droogde Fie af. Na onze douche en nog wat tv kijken gingen we slapen tegen 23u.
Zondag 15 augustus: Na een goeie, rustige nacht stonden we op om 8u25, Phil zette koffie. Ons ontbijt bestond uit de rest van de ananas, elk nog twee sneetjes… We kunnen maar proberen om enkele kilo’s te verliezen hé. We leven in een omgekeerde wereld, zo deed Phil de vaat en leegde Fie het toilet, kort daarop waren we klaar om te vertrekken (9u55) naar Albert, dit deden we op aanraden van de beenhouwer waar we ons biefstuk voor vandaag haalden. Amper 25km rijden, om 10u30 parkeerden we ons op de place Emile Leturcq voor het “Hotel de ville”. In de verte zagen we een gouden beeld op een toren staan, zo zijn we die richting op gewandeld. Eens door een winkelstraat kwamen we uit aan de kathedraal, een ferm gebouw dat we dan ook eens vanbinnen zijn gaan bekijken. Gewoon prachtig, tijdens de oorlog wel volledig platgelegd maar volledig terug in de oorspronkelijke vorm opgebouwd. Rechts van de kathedraal gingen we tot aan het stationsgebouw om dan op de terugweg nog in een winkeltje wat tomaten te kopen, voor 4 stuks betaalde Fie €7,20, niet slecht zeker? Dan besloten we naar het ondergronds museum te gaan. Een ondergrondse schuilplaats van ongeveer een 250m die zeker het bezoeken waard is.

Eens door het museum kom je automatisch in een winkeltje waar men zelfs originele oorlogsvondsten kan kopen o.a. helmen en bajonetten. Rond 12u30 kwamen we daar buiten langs de achterkant van de kathedraal in een mooi park. De Somme stroomde via kleine stroompjes op diverse plaatsen door het park met watervalletjes en meertjes. Terug aan de Mh hebben we eerst een aperitiefje gedronken en dan ons kippenwit en hesp met ijsbergsla en tomaten opgegeten. Phil wist dat er tegen de Belgische grens renners van KSV Deerlijk-Gaverzicht moesten koersen, wij daar heen. Onze bestemming was Gommegnies. Een piepklein dorpje maar met een lastig parcours. Nadat het in de voormiddag een beetje had geregend en misschien wel iets meer als we zaten te eten, kwamen we daar aan op bijna droge wegen. Eens we daar een klein uurtje waren, begon het daar ook redelijk te regenen zodat we tegen het einde van de koers, zo rond 17u30 beiden goed nat waren. Vier van onze 8 renners haalden de aankomst. Het was bijna 18u als we in de Mh ons natte vesten konden afdoen en die vlug in de douche cabine konden hangen. Ons nog wat afdrogen en nog wat drinken zodat we weg konden tot thuis. Met veel wind en niet zo veel regen meer reden we vlot naar huis. Valencienne, Lille en Kortrijk, via deze weg voerde de GPS ons naar Stasegem, waar we om 19u50 aankwamen. Vlug alle gewone dingen uithalen, koelkast legen en op naar volgende uitstap.

Foto’s