Zaterdag 6 maart: Phil stopte met werken om 12u. Na een vlugge maaltijd en een douche was alles klaar om te vertrekken, meest door het toedoen van Fie die in de voormiddag, buiten het huis een beurt te geven ook de Mh op te vullen met de nodige spullen. We vertrokken dan ook reeds om 12u45, na een tankbeurt reden we de snelweg op richting Frankrijk. Juist voor Rijsel de afslag naar Duinkerke en op die weg de afslag …. In Lillers hadden we de plaatselijke camping uitgekozen om ons te settelen voor de komende nacht. Als we daar aan de ingang kwamen, hing er een bordje met het gevreesde woord “Complet”. Met wat overleg reden we dan naar de dichtstbijzijnde camperplaats, Verchin, ook gekend voor de getorste toren. De pio van de hoekies zette ons af aan de achterkant van de kerk, niks dus, de Camping a la ferme “Le Chalet” lag ongeveer een kilometer verder met als juiste coördinaten N 50° 30. 009’ E 2° 10. 689’. Als we daar aankwamen, was er daar niemand te zien, na een paar keer aan te dringen door te bellen kwam er toch een vriendelijk man naar buiten die ons toch, ondanks dat de camping nog gesloten was, toeliet ons te installeren en voor 10€ ons ook elektriciteit gaf. Iets meer dan hetgeen normaal wordt gevraagd, maar het kon ons geen bal schelen, we stonden er rustig, alleen en vooral op ons gemak. Nadat de Mh vlak stond en de schotel was gericht heeft Phil nog een pintje gedronken en Fie een Cola. Nadat we onze warme vesten hadden aangedaan, konden we op verkenning vertrekken. We zagen bij het buitenkomen van de straat de getorste kerktoren staan, Fie had er op gerekend, nog ergens een fles wijn te kunnen kopen, zo gingen we op wijnflessenjacht, maar er was nergens een winkeltje te bespeuren enkel op het kruispunt naast de kerk zagen we een richtingsaanwijzer pains & tartes staan. Eens de weg ingeslagen, kwamen we uit bij Mme Bocquet en zagen we dat deze aangesloten was bij France Passion, misschien een aanrader voor de volgende keer we hier voorbij komen. We kochten ons een broodje en gingen dan nog eens kijken op het kerkhof of er daar som geen mensen met Belgische namen lagen, niet dus, maar wel was Tartare een veel voorkomende naam in Verchin. Na nog een korte wandeling waren we terug aan de Mh, zonder wijn… De eigenaar van de camping zagen we ook niet meer om deze om een fles te vragen, Fie had pech. Phil hield het bij en pintje en Fie dronk liever een Westmalle trippel om dan nog tijden het klaarmaken van een spaghetti, een papillon te drinken. De spaghetti met het sausje dat Phil deze week samen geflanst had met in het achterhoofd de formule van de Weight Watchers smaakte lekker. Phil deed de vaat en Fie zocht en vond waar ze het afwaswater kon uitkieperen. Voor de rest konden we rustig ons pyjamaatje aandoen en wat tv kijken, Fie viel na een tijdje in slaap en Phil typte maar verder, Slaapwel.
Zondag 7 maart: Na een heerlijke nacht, met een rust die we al een tijdje in de Mh niet gekend hadden, zijn we tegen 7u40 vanonder het donsdeken gekomen. Als we de verduisteringen neerlieten, zagen we reeds een stralend zonnetje, wat moet een mens meer hebben om de dag goed te starten ? Een kop koffie, juist, Phil zorgde daarvoor. Terwijl Fie de eitjes bakte, begonnen de programma’s op tv die Phil op zondag morgen graag bekeek. Samen met het brood die we de dag voordien hadden gekocht op de hoeve, lieten we het ons smaken. Phil, altijd een beetje lui op zondag morgen, bleef hij maar tv kijken terwijl Fie de vaat deed. Rond 9u zijn we vertrokken op zoek naar een warenhuis, Fie dacht opeens dat we op maandag ook moesten eten en er niks voorzien was ten huize van. De eerste carrefour die we opzochten was gesloten, dan maar richting Lillers waar we bij het binnen rijden van Bourecq een ED warenhuis zagen en waar Fie reeds enkele inkopen deed. De groenten stonden haar niet aan, dus was ze rap terug. Ondertussen kuist Phil rap de voorruiten, zodat we wat iets klaarder zagen en iets scherpere foto’s konden nemen. Dan maar verder naar Lillers waar we als eerste man John tegen het lijf reden. John is ploegleider bij KSV Deerlijk-Gaverzicht, hij gaf me direct een badge waarmee ik op de parking van de ploegen kon. Op de parkeerplaats was er een grote diversiteit aan winkels waaronder ook een klein warenhuis, de schopi. Fie ging daar ook eens kijken en vond daar al wat ze nodig had. Foto ’s nemen, maar ook een handje toesteken waar nodig, wat eigenlijk de bedoeling was om naar Lillers te gaan. Na de start van de koers kwamen de renners na 20 minuten terug voorbij, ondertussen begon Fie met ons middagmaal die dan ook klaar was, net nadat ze voorbij gekomen waren. Een biefstukje met rijst en salade met een Stella en een glaasje wijn. De renners kwamen in het totaal 6 maal voorbij, de vierde maal gingen we samen op zoek naar de plaats waar Dries de bevoorrading zou doen, dit was ongeveer op 1km van de aankomst, als we daar op de renners stonden te wachten, passeerden de renner op een andere weg en stonden we dus op de verkeerde plaats klaar met de drinkbussen. Dan maar op naar de plaats waar de rest van de verzorgers stonden, ondertussen waren er al een drietal renners van de ploeg uitgevallen, zo bleef Fie nog een tijdje bij de camionette van de ploeg om die gasten op te vangen. Na een 10-tal minuten kon ze dan ook achterkomen naar de plaats waar wij stonden. Phil kom maar 1 werk, foto’s nemen of drinkbussen geven, Fie nam het eerste op haar en Phil het tweede. Bij de passage vernomen we dat Dieter, onze beste renner nog in koers, zwaar gevallen was. Hij was mee met de ploegleiderwagen en stapte uit bij ons, het zag er echt niet goed uit, Dieter had pijn ergens achteraan de schouder iets onder de oksel.

Hij zou eerst richting Roeselare rijden met zijn ouders om daar foto’s te laten nemen. Later vernamen we dat er een barstje in zijn schouderblad is. Zo waren we terug op de parking en is er van foto’s nemen niks meer in huis gekomen. We wachten nog tot onze laatste renner volledig onderkoeld binnen kwam. Glenn Devadder een vent met karakter, ongelooflijk, we hebben hem in de Mh doen komen om toch een beetje op te warmen. Het duurde wel 10 minuten voor hij iets met zijn handen kon doen. Hij kon op zijn gemak droge warme kleding aandoen. Als beide auto’s van de club klaar waren om te vertrekken stond alles blok toe. John de ploegleider probeerde zicht tussen de Mh en een andere wagen te wringen en reed zo tegen de rechterachterhoek van de Mh waarbij op het eerste zicht er enkel wat schrammen op waren. Achteraf, als Phil het eens nader bekeek was er toch een barst in de polyester. We zouden alles eens deftig bekijken de dag nadien, kostenraming €260. Als onze renners dan vertrokken waren, hebben we nog rustig van ons avondmaal genoten en ondertussen nog wat naar de gezellige wanorde gekeken van alle activiteiten na de koers. Rond 19u zijn we dan ook vertrokken, we volgden dezelfde wegen zoals in de heenreis met het enig verschil dat we nu, eens op de snelweg niet zo snel meer gingen, we zaten in een file. Gelukkig was er continu beweging en verloren zo maar een 10-tal minuten om terug in Stasegem aan te komen. Nog alle boodschappen van Fie en alle dingen die we reeds gewoon zijn uithalen en we konden reeds plannen voor de volgende uitstap.

Foto’s