Paasweekend, de geplande uitstap zou richting Moesel gaan. In de week voor Pasen zagen we meer en meer hoe slecht het weer zou zijn in de drie en een half dagen we konden weggaan. Zo besloten we naar de Franse kust te trekken, als we het nog nader bekeken was het beste weer juist boven Honfleur. Pas de dag voor vertrek werd dit bepaald en werd de Mh klaargezet voor vertrek. ’s Morgens hadden we nog slecht nieuws, Werner was in de loop van de nacht terug opgenomen in de kliniek met een longontsteking. Zouden we vertrekken of niet?  Moedre liet weten dat ze ’s morgens Werner had gesproken en dat alles nog in een reden zou verlopen.

Zaterdag 03 april: Phil werkte vanaf deze nooit meer op zaterdag in de namiddag maar moest wel 15 min langer werken, mss door het paasweekend… Fie zorgde in de voormiddag ervoor dat ons huisje kraaknet was, dat we iets konden eten en nam reeds een douche zodat Phil bij thuiskomst haar haar kon brushen. Rond 13u15 vertrokken we richting Honfleur, deze keer wel met peage’s. 345Km kostte ons met de Pont de Normandië €36,20, een halve tank diesel die we zeker niet zouden verstoken met wat omweg, nu het moest rap gaan omdat we maar in de namiddag konden vertrekken. We vertrokken net na een hagelbui vanuit Stasegem in volle zon. Onderweg hadden we een grote diversiteit aan weersomstandigheden, zon, regen en storm. Net voor Honfleur hadden we wat wachttijd aan de laatste peage voor de pont. Voor en achter ons zagen we nog enkele campers die moesten aanschuiven wat Fie dan ook deed vermoeden dat het druk zou zijn op de camperplaats, Phil was van plan nog eerst te tanken maar Fie zag het anders, en ze had gelijk. Nog nooit hadden we zoveel campers in Honfleur gezien, nog nooit hadden we zoveel campers buiten de betalende zone zien staan, bij een rondrit op de camperplaats hadden we ook nog nooit op een camperplaats zoveel campers 1½ à 2 plaatsen zien inpakken. We zagen oa ook enkele Belgen arrogant kijken als we opreden zo met een aangezicht van, wat komen die hier nog doen. Terwijl ze zelf in hun zeteltje plaats innamen voor twee campers en onderweg maar zwaaien naar elkaar, wat een verkeerde ingesteldheid… Zo besloten we maar door te rijden naar Moyaux bij Benoit Charbonneau waar we reeds enkele malen hebben overnacht. Onderweg stopten we nog aan een Carrefour voor een pain Francais, Fie bracht ook wat kaas mee. We kwamen bij Benoit tegen 18u40 aan. Phil had graag nog enkele flessen Calvados gekocht, maar jammer genoeg was de winkel al gesloten. Als we van plan waren om naar de plaats waar we konden overnachten te rijden, kwam de moeder van Benoit buiten gelopen met de vraag of ze ons kon helpen. Ik zei gewoon dat ik enkele flessen Calva wou, eerst stelde ze voor om zondag rond 10u terug te komen meer ze vroeg ook of we ze misschien direct wilden, wat voor ons best uitkwam. Phil vroeg ook of we wat elektriciteit konden krijgen, een vraag waar de moeder niet direct kon op antwoorden, maar toch de toelating gaf als we er vonden. Wat we ook deden, na het vlak zetten en de schotel te richten was het tijd voor een pintje en een glas Papillon. In combinatie met een stukje van de schimmelkaas dat Fie had gekocht, smaakte dit. In de diepvries hadden we enkel gerechten mee die pasten in de rest van ons “dieet”. Vanavond was dit  een wokgerecht met wat extra vers gekookt rijst. Nadat we smakelijk hadden gegeten, besloten we de vaat te laten staan tot de morgen nadien. Na wat tv, kruiswoordraadsel en deze tekst zijn we gaan slapen. Eindelijk een weekend verlof… Moedre belde ook, juist als we opreden bij de calvadosboer, Fie was niet zeker dat ze het goed had begrepen daar Phil bezig was met manoeuvres uit te voeren op de parking van deze. Als alles op zijn plaats stond, heeft ze terug gebeld. Werner had een longontsteking op zijn ene long en op de andere had hij een embolie gekregen, niet echt goed dus. Slaapwel rond 23u
Zondag 04 april: Opstaan om 7u45 zodat de koffie klaar is tegen dat Phil zijn wekelijkse zondagmorgenprogramma’s kon bekijken. Onze keuze van slaapplaats was blijkbaar minder dan hetgeen we verwacht hadden, een halve nacht regen, water gieten zelfs. Gelukkig is het voor de rest een heel rustige overnachtingplaats. Ons ontbijt bestond uit het broodje dat we de dag voordien hadden gekocht met een gekookt eitje en kriekenconfituur. Phil bleef genieten van zijn zondagochtend en Fie “genoot” van de vaat te doen. Tegen 9u35 konden we vertrekken vanuit onze overnachtingplaats richting Arromanches waar we ook zonder problemen aankwamen tegen 11u20. De voorziene camperplaats was ook meer dan volzet, dan maar op zoek naar iets anders. De GPS gaf wel de camping die net naast die plaats ligt, niet aan, maar we zijn toch maar eens gaan kijken en kwamen zo uit op de Camping Municipal van Arromanches, waar we voor €17,80 een plaats met stroom hadden. Stilletjes aan was het wolkendek aan het opentrekken, nog vlug de Mh vlak zetten, de schotel richten en een pintje drinken, zo waren we vertrekkenklaar. Na een korte wandeling waren we in het centrum en kwamen we via de korte winkelstraat uit op het Musee Du Débarquement die we dan ook eens wilden bezoeken. Een klein maar mooi verzorgd en goed uitgedokterd museum waar je voor €6,50 p/p binnen mag. Nadat we ons bezoek beëindigd hadden, gingen we op zoek een een eetgelegenheid, we hadden beiden zin in mosselen. Na een drietal gelegenheden binnen te zijn geweest en er nergens geen plaats meer was, besloten we maar spaghetti klaar te maken in de Mh. Eens we daar waren en de tv werd aangestoken was op Canvas al de ronde van Vlaanderen bezig. Terwijl Fie de saus ontdooide en de spaghetti kookte, kon Phil genieten van een mooie ronde en iets later ook nog van een lekkere maaltijd. Tijdens de finale deed Fie ook nog de vaat in het sanitair blok van de camping. Cancellara is een mooie winnaar, jammer voor Boonen dat hij iets tekort komt. Na de aankomst zijn we nog eens vertrokken voor een wandeling. Via de kerk tot aan het museum om zo naar boven tot aan de 360° cinemazaal te gaan. Daar zagen we dan nog een camperplaats met een tiental campers. Na wat rond kijken zijn we terug beginnen afdalen richting centrum. We zijn nog eens de volledige “dijk” afgewandeld en naar de bakkerij geweest om een broodje. De zon was ondertussen al bijna heel de tijd van de partij, als we aan de Mh kwamen konden we zelfs wat met de vensters open zitten en het was aangenaam. Moedre belde nog met nieuws over Werner, hij kreeg zuurstof maar geen slaappilletje daar hij nog altijd adem tekort kwam. Ondertussen bleven er ook maar campers bij komen, tegen donker was het grootste deel van de Municipal bezet. Na wat lezen en/of tv kijken was het etenstijd, daar het zo laat was als we ons middageten opsmulden, hadden we allebei niet veel honger. Enkele toastjes met gerookte zalm en wat kaas was dus voldoende. Deze vaat kon wachten tot morgen, zo waren we op ons gemak voor de rest van de avond. Nog wat opfrissen, iets drinken en nog wat tv kijken hadden we terug een goeie nachtrust verdiend.
Maandag 05 april: We waren wakker om 7u30, eens piepen door het venstertje in de alkoof leerde ons dat de zon ook al van de partij was. Misschien eens een volledige dag zon deed ons vlug opstaan, koffie zetten om van ons ontbijt te kunnen genieten. Terug een gekookt eitje, een schelletje vlees met een lekker Frans broodje samen met een kopje verse koffie, meer moet dat niet zijn. Nog de vaat doen en Fie naar de receptie om  nog een dag bij te boeken.

Na hetgeen we gezien hadden in Honfleur en hier op de overnachtingplaats, zagen we het niet zitten om weer een volledige voormiddag op zoek te gaan naar een degelijke staanplaats. Zo besloten we hier nog een dag te blijven en eens naar een nabijgelegen dorp te wandelen. Phil nog vlug wat tekst intypen en tegen 9u30 konden we vertrekken op verkenning. Via de kerk wandelden we terug naar het hoogste punt, de cinema 360°  en via deze langs St Cóme de Fresne tot in Asnelles waar ook Maurice Schumann begraven ligt die blijkbaar radio Londres verzorgde “LesFrançais parlent aux Français” staat er bij zijn graf. Via de gewone weg wandelden we terug naar Arromanches, onderweg zagen we nog een kwekerij van oesters, twijfels bij ons beide, wat zouden we doen, was het niet nog te ver naar de Mh, jawel, we konden er morgen bij ons vertrek nog komen halen, nog een korte wandeling tot in het centrum en we konden daar iets eten. Waar we de dag voordien geen enkel tafeltje meer vrij vonden, was er nu nog plaats genoeg. We zetten ons zelf op het terras van “Au 6 Juin”, soms fris maar toch een beter gevoel dan al heel de winter binnen zitten. Eerst en vooral een goeie grote Stella voor Phil, Fie dronk een Leffe van het vat. Het menu leek ons gepast voor ons, Fie genoot van 9 oesters en een ferm stuk gegrild biefstuk met camembertsaus, Phil van 12 praires farcis (met lookboter dus)  en een steak tartare met frietjes. Als dessert kregen we nog een bordje met 2 soorten kaas. Met dit alles dronk Fie een karaf wijn en Phil nog 2 Barons Stella. Voldaan konden we terug naar de Mh, Fie kocht onderweg nog brood voor vanavond. Terug aan de Mh typte Phil nog wat aan deze tekst, Fie was opeens in een enorm gevecht verwikkeld met een tandenstoker waarvan er een stukje tussen haar tanden was blijven steken. Phil stelde voor dat ze het in brand moest steken en het er op die manier wel van zelfs zou van tussen komen, maar ze geloofde het niet echt ;-). Nadien genoot Fie van een siesta. Rond 16u15 ledigde Phil nog eens het toilet, een werkje dat een mens best iedere dag doet, alles is dan veel makkelijker en simpeler. Na dit werk waren we terug klaar om nog een korte wandeling te maken, Fie had zin naar een ijsje. Onze buren haalden hun visgerei uit, zo besloot Phil eerst eens naar het deel van de dijk te gaan kijken waar de zee bij hoog water tegen bonkt. Nergens waren vissers te zien, wel Fransen die met bootjes op zee waren gaan vissen, en met de typische kleine tractoren die met hun trailer uit zee halen om er dan mee naar hun huis te puffen. Het ijsje werd een oversized cornet met elk drie bollen, Phil een vanille een speculoos en een Pomme cidrée, Fie twee vanille en een cafee. De kwaliteit liet een beetje de wensen over, maar de goesting overtrof alles. Na de cornet nog eens door de winkelstraat en dan nog eens tot aan de rotonde waar er nog steeds geen vissers te zien waren. Tegen 6u10 waren we terug aan de Mh waar we nog een rustige avond tegemoet gaan. Voor het avondmaal hadden we niet veel honger en hadden nog een bokaaltje Fois Gras in de koelkast. We hebben dit, samen met een baguette opgegeten. Als slaapmutsje nog een pintje en een glas wijn en we konden er weer tegen om een kalme nacht tegemoet te gaan.
Dinsdag 06 april: Terug wakker worden met een stralende zon, dat was al een tijdje geleden. We stapten uit ons bed rond 7u45, Fie maakte haar vlug klaar om ontbijtkoeken en een broodje voor in de loop van de dag te halen. Phil zette ondertussen de koffie en maakte het een en ander al klaar om te vertrekken. Na het ontbijt nog de vaat en de rest terug een rijvaardige plaats geven en we konden op weg, huiswaarts. Om 9u reden we weg uit de camping, de GPS was ingesteld om geen snelwegen te nemen, een rit van 435Km en 7u15 rijden, moet lukken. Rond Caen en via Pont l’Evêque naar de Pont de Tancarville waar we over mochten voor €2,30. Op de air de la Boisserière stopten we een eerste keer om vlug iets te drinken, enkele foto’s te nemen en terug achter het stuur, het was dan 12u30. Een uurtje later zijn we een weg ingeslagen waar we iets zagen staan van een Chateau, deze stond in Brailly  Cornehotte. Op de smalle weg zijn we iets verder een aardeweg ingereden waar we onze baguette met wat kaas, een eitje en wat schelletjes vlees opaten, zo konden we weg tot thuis. Langs mooi dorpjes en wegen kwamen we terug in België zo waren we rond 17u35 parkeerden we de Mh terug voor de deur. Alles leeg halen, het toilet ledigen en de koelkast uitkuisen, zo staat onze ros terug klaar voor de volgende uitstap. Foto's