| vrijdag 30 april: 
									Na voor beiden een drukke dag op het werk en 
									een goeie voorbereiding konden we reeds 
									tegen 17u 30 vertrekken voor een kleine 
									150Km richting Escalles. Deze keuze viel, 
									nadat er klanten van Phil de week voordien 
									daar een weekend waren geweest en een 
									positieve indruk nalieten.  Eens op de 
									snelweg nog tanken en Frankrijk binnen, 
									alles vlotjes tot we richting Duinkerke 
									uitreden, file en nog een file, we haalden 
									een gemiddelde van nog geen 10 Km per uur. 
									Normaal moesten we reeds tegen 19u15 ter 
									plaatse zijn, we waren er pas tegen 20u40… 
									Fie had de eigenaar wel opgebeld, om te laten 
									weten dat we iets later zouden zijn, geen 
									probleem wist de vriendelijke mijnheer ons 
									weten. Eens we ter plaatse waren, zagen we 
									dat we er eens op een 
									
									
									
									
									uitstap 
									hadden proberen te overnachten maar alles 
									was volzet. Na ons te hebben aangemeld, 
									mochten we kiezen waar we ons zouden 
									plaatsen. We kozen een plaats volledig op 
									het einde, niet nodig om op keggen te rijden 
									alles was , misschien met wat geluk, mooi 
									waterpas. Na de elektriciteit te hebben 
									aangesloten en de schotel te hebben gericht, 
									is Fie begonnen met ons avondmaal klaar te 
									maken, spaghetti natuurlijk, net zoals bijna 
									al onze eerste maaltijden tijdens onze 
									uitstappen. Het blijft lekker, na een glaasje 
									champagne als aperitief en ons eten was het 
									reeds 22u voorbij. Phil deed de vaat en Fie 
									droogde af, nadat alles op zijn plaats stond, 
									waren we op ons gemak. Phil startte de laptop 
									op om nog wat tekst in te typen. Na dit en 
									nog wat tv was het reeds middernacht tegen 
									dat we onder de wol gingen. Zaterdag 01 mei 2010: 
									
									Opstaan tegen 7u15, tijdens de 
									nacht was het wolkendek volledig 
									dichtgeslibd en viel er een lichte regen. 
									Phil zette koffie en Fie mocht tegen 8u de 
									bestelde baguette halen. Deze aten we op met 
									confituur en een hazelnootpasta die Fie had 
									gekregen van een collega op het werk. Een 
									Italiaanse lekkernij, en het is echt lekker. Na 
									de vaat en de gebruikelijke 
									zondagmorgenprogramma’s zijn we vertrokken 
									richting Le Tréport.
  Onderweg nog gestopt in 
									een klein bakkerijtje om een baguette te 
									kopen.  Zonder snelwegen reden we langs 
									aangename dorpjes zo een 127Km  en een paar 
									uur later, tegen 12u aan op de 
Camping Municipal Les Boucaniers. Na het vlak 
									zetten, elektriciteit aansluiten en de 
									schotel richten,  konden we ons broodje met 
									een doos camembert  en een glaasje wijn 
									opeten. Na ons middagmaal zijn we op 
									verkenning vertrokken naar het centrum. Via 
									de diverse haventjes tussen de camping en de 
									kust wandelden we naar de rechtse kant van 
									de kuststrook in het stadje. Fie zag enkele 
									vissersboten binnen komen en zo dwaalden we 
									nog meer naar rechts af, waar we dachten 
									enkele visjes rechtstreeks van de boten te 
									kunnen kopen, maar we liepen zo de slechte 
									richting uit en moesten gewoon op onze 
									stappen terug komen. Zo kwamen we aan de poissonnerie municipal, een kleine galerij 
									met een vijftal verschillende visverkopers 
									in. Jammer genoeg hadden we ons voorzien met 
									wat eten voor de eerste dagen en moesten we 
									hetgeen we meegebracht hadden ook opeten. 
									In het ander geval zou zo een kreeftje en 
									nog zo enkel beestjes ons wel gesmaakt 
									hebben, maar we konden weerstaan.  Deze 
									“zaal” was juist aan het rond punt bij de 
									casino van Le Tréport waar we juist aan de 
									andere kant, in de Bar de L’Esplanade ons eerste pintje dronken. Phil een Stella 
									van 50 cl en Fie een Leffe waar we voor het 
									geheel €9,40 betaalden. Juist voor de deur 
									was er een bejaarde man heel de tijd 
									accordeon aan het spelen, waar we dan ook 
									intens van genoten evenzeer als van ons 
									pintje.  Na deze waren we klaar om met de 
									kabellift de klim naar de top van het stadje 
									te doen. Nadat we een viertal liften voor 
									ons hadden zien vertrekken was het onze 
									beurt, eens we boven waren, zagen we dat er 
									daar al een volledige woonwijk was maar ook 
									de restanten van wat ooit de bedoeling was 
									geweest een hotel te zijn waarvan de 
									kabellift een onderdeel was. Tijdens de 
									oorlog gebruikt als hospitaal maar dan door 
									de Duitse luchtmacht volledig plat 
									gebombardeerd, omdat het een herkenningspunt 
									was. Zo gingen we via de trappen terug naar 
									het oude stadsgedeelte om dan terug op de 
									boulevard uit te komen en nog een pint te 
									drinken op het terras van “Le Portus” maar 
									nu voor €8.40. Net als we terug naar de 
									camping vertrokken, begon het een beetje te 
									druppelen zodat we  ons naar de camping 
									spoedden. Eens aan de receptie vroeg Fie of 
									we daar brood konden bestellen, maar de dame 
									achter de balie wist ons te vertellen dat we 
									dit moesten regelen met de persoon in de friture of moesten kijken wat de bakker de 
									volgende morgen mee had. Daar de friturist 
									niet aanwezig was, kozen we voor het 
									laatste. 
 
									
									Na nog een aperitiefje die bestond 
									uit een glaasje Papillon, bereidde Fie ons 
									een lekkere maaltijd, een biefstuk met sla 
									een aardappelen. Nog de vaat en het toilet 
									ledigen en we konden er tegen voor vandaag. Fie had nog zin in een ijsje 
wat ze 
									vond in de frituur aan de ingang van de 
									camping. Het gebruikelijk tv kijken en deze tekst 
									intypen vervolledigde de dag en zo konden we 
									rond 23u in de alkoof gaan slapen, op naar 
									zondag.Zondag 02 mei: 
									Na een goeie nachtrust opstaan tegen 
									8u is een mooi uur. Phil zet de koffie en 
									Fie gaat op zoek naar brood.
  De bakker kwam 
									behalve op maandag, iedere dag op de camping 
									met heel lekker stokbrood. Na het ontbijt 
									heeft Phil de watertank bijgevuld, daar we 
									op keggen stonden en de schotel gericht 
									stond, werd die bijgevuld met een bidon van 
									10L. Vijf bidons voldeden om weer een dag of 
									twee weg te kunnen, ondertussen zorgde Fie 
									voor de vaat. Als de werkjes gedaan waren, 
									konden we vertrekken voor onze wandeling 
									naar Mers Les Bains, een prachtig kustdorpje 
									met een heel mooie markt en een ruime 
									camperplaats. Tegen 12u wandelden we terug 
									richting Le Tréport waar we uitkeken om op 
									een terrasje iets te drinken. Ondertussen 
									hadden we reeds besloten om deze middag 
									ergens mosselen te eten, zo belandden we op 
									het terras van “Les Comptoirs de L ‘Océan” 
									waar we ons elk een ricard trakteerden met 
									daarna mosselen Marinières met frietjes en 
									een kannetje rode wijn. Nadien genoten we 
									nog van een “grand café noir” en ook van een 
									babbel met een koppel die achter ons zat te 
									eten en van Duinkerke waren. Daar hebben we 
									dan ook een tafel voor de dag nadien 
									besproken om Phil zijn verjaardag te vieren 
									met een goeie “Plateau Fruit de mer”. Van 
									daar zijn we nog op zoek gegaan naar het 
									museum waar Phil de dag voordien nog enkele 
									mooie postkaarten had zien hangen en deze 
									wilde fotograferen. Nog een Broodje kopen 
									voor het avondeten en we konden terug 
									wandelen naar de camping om het een paar 
									uurtjes rustig aan te doen en wat tv te 
									kijken. Rond 17u30 zijn we dan eens naar het 
									centrum gewandeld om nog wat typische 
									charcuterie te gaan zoeken. Maar we kwamen 
									terug met een paar soortjes kaas een fles 
									wijn en nog een extra Banette, maar niet 
									zonder eerst nog het terrasje van “Le Portus” 
									te hebben gedaan met Fie een glaasje 
									champagne en Phil een stellatje van 50cl. In 
									een “plakregen” wandelden we terug naar de 
									Mh waar we rond 19u met een vlotte tred 
									aankwamen.  Vlug de verwarming wat hoger en 
									de natte vesten boven de douche ophangen, de 
									natte broeken hingen we vooraan in de cabine 
									waar ze een hele nacht hadden om te drogen. 
									Tegen 19u45 hebben we dan met smaak onze Banette’s met de aangekochte kaas opgegeten 
									samen met een glaasje wijn. De vaat kon 
									wachten tot de volgende morgen, nog wat tv 
									kijken terwijl het buiten lichte 
									stormneigingen begon te krijgen. De bomen op 
									de camping moesten plooien voor de wind die 
									recht uit zee kwam en de regen die met 
									de wind meekwam was even hevig. Fie lag na 
									een dag met vele wandelkilometers rap in 
									haar zetel en viel in slaap. Phil typte 
									ondertussen wat van deze tekst, dronk nog 
									een pintje en keek wat tv. Ze durven dan nog 
									beweren dat een man niet kan multitasken… 
									Tegen 23u zijn we moe, maar voldaan gaan 
									slapen. Maandag 03 mei: 
									Na 
									een intense nachtrust kwamen we pas wakker 
									iets na 8u. De bakker kwam normaal niet naar 
									de camping op maandag. Zo startte Fie 
									richting centrum om brood of ontbijtkoeken 
									te halen.
  Ondertussen zorgde Phil voor de 
									koffie en zag ook dat er toch een bakker 
									voorbij kwam, slecht begrepen door Fie of 
									een bakker die gezien had dat er nog veel 
									volk stond op de camping? Wie zal ooit de 
									waarheid weten. Na rustig van ons ontbijt te 
									hebben genoten en de vaat gedaan te hebben, 
									zijn we rond 10u30 vertrokken naar het einde 
									van de dijk waar we met een stevige tegen 
									bries en wat zand in de ogen toch raakten. Via enkele binnenwegen zijn we zo L'Eglise 
									St-Jacques gaan bezoeken. Langs de kerkweg kan je 
									gewoon de weg volgen naar de ruines van 
									l'abbaye Saint-Michel en enkele stappen verder 
									La Chapelle Saint-Julien. Eens we daar waren, konden we zowel een 
									aperitief gaan drinken naar de Mh. Phil 
									dronk een paar wc’tjes en Fie een paar Pappillons. Om de honger te stillen, deden we 
									een bokaal Weense worsten open, met de resten 
									van onze banette’s en wat mosterd konden we 
									er weer tegen. Na een tijdje met een trui 
									aan konden we toch in een T-shirt en short 
									genieten van het zonnetje. Phil was direct in 
									de stemming om een pintje te drinken. In de 
									zon liet onze thermometer  28° zien, in de 
									schaduw toch nog een 21° .  Zo hadden we een 
									aangename namiddag op de camping in de zon. 
									Na 17u is Fie een douche gaan nemen, bij 
									haar terugkomst klaagde ze van het koude 
									water, wat Phil eens ging testen. Inderdaad 
									het water was fris maar in  de douche van 
									de gehandicapten kon je het water laten 
									lopen zonden continu de knop in te drukken, 
									zo was na een tijdje het water toch 
									aangenaam van temperatuur en ging Phil daar 
									ook douchen. Nadat Fie’s haar gebrusht was, 
									konden we vertrekken naar onze geboekte 
									plaats in het restaurant. De tegenwind 
									voelde fris aan, dus stapten we goed door, 
									zo waren we reeds om 18u40 ter plaatse. De 
									dame die van dienst was, zei ons dat de 
									service pas om 19u begon in tegenstelling 
									tot de dag voordien dat het reeds om 18u30 
									was dat ze begonnen. We waren een tafel 
									boven beloofd, voor diezelfde dame was het 
									in eerste instantie ook een probleem. 
									Blijkbaar konden we het niet verbergen, dat 
									het ons niet aanstond en was in de kortste 
									keren onze plaats bovenaan het venster toch 
									beschikbaar. Ons eten smaakte ons daarom 
									niet minder. Fie een glaasje champagne en 
									Phil een cocktail van champagne, calvados en 
									cider, als hoofdgerecht namen we een Pateau 
									de 
									Fruit de Mer Royal. Fie met een pichet rode 
									wijn en Phil met een Floreffe biertje. Als 
									dessert Fie Crepes Suzette en Phil een 
									Soufflé met Calvados. Voor dit alles 
									betaalden we €113,40, maar genoten er enorm 
									van. Voor ons beiden was het de tweede beste 
									“plateau” dat we ooit aten. Na de afrekening 
									terug naar de Mh, waar we nog wat tv keken en 
									ondertussen Phil nog een pintje dronk en Fie 
									vermoeid en mooi rood van de zon vlug in 
									slaap viel. Dinsdag 04 mei: 
									Laatste verlofdag, Phil zijn verjaardag. 
									Opstaan om 7u35 en terwijl de fluitketel 
									opstaat, reeds beginnen met het een en ander 
									op zijn plaats te steken, zodat dit klaar is 
									voor vertrek. Van 8u15 zaten we op wacht 
									op de bakker die er dan ook was om 8u40. 
									Fie kon dan beginnen met ons ontbijt klaar 
									te maken. Een gebakken eitje, niets smaakt 
									beter ’s morgens. Na de verdere opkuis waren 
									we vertrekkensklaar, we hadden gezien dat er 
									op dinsdagmorgen een markt was, dus reden we 
									daar nog eerst naartoe.
 
									 
									De markt was enorm, 
									4 kramen 1 met groenten, 1 met kaas, 1 met 
									brood en 1 met speelgoed, dat was het. We 
									kochten er wat schapenkaas , voor €7,40 de 
									dame zocht enorm lang achter de 10 cent die 
									we terug moesten krijgen, totdat we zeiden 
									dat het ok was, blijkbaar stond ze daar 
									op te wachten. Tegen 10u15 waren we 
									terug aan de Mh en stelden de GPS in zonder 
									snelwegen 198Km en 3u49 min rijden, geen 
									probleem zolang het er maar rustig aan toe 
									gaat. Onderweg zijn we nog gestopt om een 
									broodje te kopen die we 's middags konden 
									opeten met onze kaas van op de markt. Op een 
									85 Km van huis in Busnes zijn we gestopt om 
									te eten, aan de overkant van de kerk was er 
									een kleine parking aan de gemeentelijke 
									technische dienst.  Net op tijd om nog het 
									nieuws te kunnen zien op tv, dan nog vlug 
									ons beetje vaat doen, schotel terug plat en 
									we waren op weg voor de laatste etappe van 
									onze mooie uitstap. Langs smalle, maar mooie 
									wegen kwamen we in België binnen zonder maar 
									één teken van grens. Zo zou het overal 
									moeten zijn. Alles die kan slecht komen uit 
									de Mh halen, maar ook de kleren met een 
									winters tintje, die gaan we diep opbergen 
									voor enkele maanden. Op naar volgende. 
									
									
									
									Foto's |