Onze jaarlijkse vakantie waar we een volledig jaar naar uitkijken. Door de weersomstandigheden besloten we weer de laatste dagen voor het vertrek te beslissen naar welke kant we zouden rijden. De laatste weken hielden we diverse sites op het internet in de gaten waarheen. Tenslotte besloten we toch naar Bretagne te rijden, indien het weer omslaat, rijden we naar het zuiden.

 Vrijdag 20 juli Stasegem – Verchin 111Km : Een heel drukke werkdag , die laatste, Fie werkte tot 16u30, Phil tot 16u50. Alle voorbereidingen waren reeds in de loop van de voorbije week gedaan, Fie stak onder de middag nog de allerlaatste etenswaren in de koelkast, zo waren we snel vertrekkensklaar. Om 17u10 waren we op weg naar Verchin, een kleine boerderijcamping waar we een paar jaar geleden in het voorjaar hadden gestaan, als we naar een koers in Lillers gingen kijken. Onderweg stopten we nog in Morbecque voor onze eerste baguette van de uitstap. Bij het oprijden belde Fie aan bij het onthaal, ze werd er heel vriendelijk ontvangen door Jean, de eigenaar van de camping. We kregen, doordat het niet ons eerste bezoek was nog 5% korting en betaalden zo €19,95 voor 1 nacht, stroom inbegrepen. De GPS gaf ons 121 km te rijden, we hadden er maar 111 op de teller, we moeten deze eens meer in de gaten houden. We mochten ons op plaats 3 parkeren, terwijl Fie ging afrekenen, zette Phil de mh vlak en sloot de stroom aan. We wandelden nog eens kort op de camping en zagen dat er zelfs gratis wifi is, deze hadden we nu nog niet nodig. Fie kreeg langzaam wat honger, we aten de baguette op met koude, gebakken worst en rauw witloof, met een goeie schep mayonaise of mosterd, geen fijnkost maar het smaakte. De vaat kon wachten tot ’s morgens zodat we de rest van de avond het rustig aan konden doen. Terwijl Phil reeds aan deze tekst begon, was Fie reeds een beetje aan het indutten. Om 22u nog naar vive le velo kijken en onze eerste dag zat er op, gelukkig gaan de volgende dagen iets langer zijn, slaapwel om 23u10.
Zaterdag 21 juli Verchin – Ouistreham 288Km : Wat kan het goed doen, na een rustige nacht op camping “Le Chalet” waren we wakker om 7u30. Phil zorgde voor de koffie en  Fie voor de pannenkoeken. Het weer zag er redelijk uit, geen zon, maar tenminste droog. Na hetgeen we de laatste tijd gewoon waren, konden we niet klagen. Fie de vaat, Phil de ruiten van de cabine, op die manier raakte alles klaar voor vertrek. Om 8u55 reden we weg van de camping voor een kleine 300Km en volgens de GPS zonder snelwegen toch zo een vijf uur rijden. Langs landelijke wegen en kleine dorpjes kwamen we om 10u45 in Neufchatel en Bray waar Fie in de Leclerc onze inkopen ging doen, bij het vertrek tankten we nog eens wat diesel, daar moesten we dan ook al niet meer aan denken. Onderweg namen we nog een plasstop en veranderden van route, als het eens slecht weer is, kunnen we dan wel het museum in Caen gaan bezoeken. We stelden de GPS in naar de municipal “Les Pommiers” in Ouistreham. Nog een 40-tal Km te rijden en we konden terug genieten van de rust. We kregen in eerste instantie plaats 141 toegewezen en betaalden daarvoor €19,40, maar daar stond een Brit op. Dan stelden we ons maar op plaats 144, Fie ging het dan doorgeven terwijl Phil de mh vlak zette. Het was even zoeken naar een aansluiting van de stroom, die vonden we dan enkele plaatsen verder. De zon was voor het eerst echt van de partij en daar wilden we van genieten, stoelen en tafel buiten. Het was dan 14u45 en stilletjes aan tijd voor ons middagmaal. Du vin, du pain et du boursin , maar den wel enkele soorten in plaats van die laatste. Nadien was het genieten van de warmte waarvan de zon ons liet genieten. Nu en dan was er wel een windvlaag en Fie kreeg het iets te koud, Phil liet de luifel zakken en installeerde de rainstopper. Terwijl we wat lagen te soezen, reden ze in de tour de laatste tijdrit die majestueus gewonnen werd door Wiggins, die  nu zeker was van de eindwinst. Terwijl Fie wat was begonnen met kruiswoordraadsels, vulde Phil zijn tijd met deze tekst te typen. Na een aperitiefje begon Phil met het avondeten, Fie had chipolata’s,  merguese en ribbetjes mee. Deze werden maar voor de helft gebakken op de Cadac, de rest staken we in de diepvries. Samen met de rest van het witloof van gisteren waren we zonder veel werk er van af. Terwijl Fie de vaat ging doen, rolde Phil de luifel in en ruimde de rainstopper op. Tegen dan was het tijd voor vive le velo, daarna nog wat naar de film twilight op 2B. Ondertussen was het weeral 23u10, tanden poetsen en onder het donsdeken, tot morgen.
Zondag 22 juli Ouistreham – Dinard 191 KM: We zitten met een ingebouwde klok, terug om 7u30 uit de veren, twintig minuten later zaten we al met een lekker geurende kop koffie voor onze neus. Voor ontbijt kozen we voor een gekookt eitje met onze laatste baguette. Na het ontbijt maakten we ons toilette in orde en ook Fie’s kapsel. Nadat we alles in orde hadden gebracht en ook het toilet hadden geledigd, konden we vertrekken naar onze volgende bestemming. De GPS werd ingesteld naar camping “Du Port Blanc” in Dinard, dicht bij Saint Malo. Onderweg stopten we nog in St. Martin des Champs bij een Intermarché voor onze inkopen, zo hadden we weer eten voor een paar maaltijden. Bij het wegrijden nog tanken zodat we er weer tegen konden voor enkele kilometers. Vanaf daar volgden we de pijlen Saint-Malo “par la côte” en kwamen op die manier voorbij enkele plaatsen die we in onze notaboek noteerden, oa Vivier sur mer. Overal zagen we oesters en andere schelpdieren en daar kortbij overal camperplaatsen, geen probleem dus voor de liefhebbers. Wij moesten niet naar St Malo maar naar Dinard, zo volgden we op een zeker moment terug de GPS. Die stuurde ons terug langs enkele smalle wegen naar de brug over de baai. Deze was blijkbaar juist open, er stond een redelijk lange file waarin na een tijdje beweging kwam. Na nog een korte rit langs de baaien reden we de ingang van de camping op. Eerst twijfelden we nog, omdat het zo ver was van Saint-Malo, maar we besloten toch een nacht te blijven. We kregen door een caddie plaats 101 toegewezen, die we goed bevonden, op de voorlaatste plaats van een doodlopende weg. Na het vlakzetten, stroom aansluiten en alles buiten zetten van stoelen en tafel, kon Phil de schotel richten, zodat hij de ronde kon volgen. Ondertussen werd nog een aperitiefje gedronken en aten we kort daarop nog wat van de kazen, brood en natuurlijk een glaasje wijn. Na het eten besloten we eens naar Dinard te wandelen, maar gingen eerst eens naar het strand kijken. Daar zagen we een betonnen wegje dat we volgden en voor we het beseften wandelden we via een enorme omweg richting Dinard. Maar, het was echt de moeite voor het zicht, dat we er bij kregen. De kust van Bretagne is op die plaats echt de moeite om eens te verkennen. Het stadje zelf is rap bekeken, zo besloten we op het terras van het enige café op de dijk een pint te drinken, Phil bestelde er maar direct twee en Fie een San pelegrino, zo hadden we beiden een halve liter. Nog een wandeling van een paar kilometer naar de camping en we konden genieten van de rest van de namiddag, het was dan reeds 18u30. Na een aperitief zorgde Fie dat de tomaten en de ijsbergsla klaar waren en Phil nam het bakken van de koteletten en spek voor zijn rekening. We deden samen de vaat en gingen dan nog eens naar de zonsondergang kijken voor vive le velo begon. Tijdens het programma ging Fie slapen, Phil typte na het programma nog wat van deze tekst en ging dan tenslotte tegen 23u45 ook slapen.
Maandag 23 juli Dinard: Blijkbaar waren we gisteren diep in onze reserve gegaan door de wandeling. Het was 8u50 toen Phil wakker werd, terwijl de fluitketel op het vuur stond, ging Fie tot aan het winkeltje van de camping ons ontbijt halen. Ze kwam terug met twee croissants en een drietal koffiekoeken met een soort frangipanevulling. Na het ontbijt ging Fie naar de receptie vragen om een dag langer te blijven, het kon als we een andere plaats namen, gelukkig was de plaats schuin over deze waar we stonden nog vrij. Met de stroom los te koppelen konden we een kleine tien meter verrijden, terug vlak zetten en we stonden er voor de volgende 24u. Fie ruimde een beetje de mh op en sloeg zelfs een dweil, op die manier hielden we deze netjes en met weinig stof. De zon was van de partij, nergens was er een wolkje te zien. We vertrokken rond 11u30 zodat we de watertaxi naar Saint-Malo konden nemen omstreeks 12u30, dit kostte ons €15,40. Na een korte wachttijd konden we inschepen, als we de oude stad van op de boot zagen, dachten we dat we naar een soort klooster of kazerne gingen. Niks was minder waar, de oude stad is zeker het bezoeken waard, de vestingen, de kleine eilandjes rond de stad en zeker alle gebouwen en zijn activiteiten die we zagen. We dronken op een terras een Loburg en een Leffe en trokken dan naar de nieuwe stad,met nog een stop in het toeristisch bureau. Halverwege staakten we de poging, het was blijkbaar veel verder dan we dachten en zagen niet direct interessante dingen, dan maar op een terrasje in de schaduw, we zagen al goed rood met de blakende zon. Fie dronk nog een Leffe en Phil koos voor een Duvel. We kozen om dan maar de boot terug te nemen naar Dinard, we hadden geluk en konden nog net de boot van 17u10 nemen. Nog een wandeling van een kleine twee kilometer om aan de camping te komen. Onderweg in St. Enogat kochten we nog wat schapenvlees voor op de grill, ribbetjes en filet, we zagen het volledig zitten. Eens aan de mh probeerde Phil een beetje schaduw te maken door de luifel uit te draaien, maar dit werkte niet, dan maar de rainstopper op de zijde placeren, ook niet echt veel zin. Nadat we waren bekomen van de warmte, dronken we een glaasje Crémand, kookten wat penne, terwijl Phil begon met het vlees te bakken. Na het bakken werd er bij wijze van testen een brokje Roquefort opgelegd, en het smaakte nog ook. Fie deed de vaat terwijl Phil ging douchen, maar waarbij hij bij zijn terugkeer toch nog een klein beetje hielp. Nadat de Cadac terug weg zat, genoten we nog een beetje van de avond kilte. Net voor het naar binnen gaan, draaide Phil nog de luifel binnen. We namen nog alles binnen, zodat we bij ons vertrek de dag nadien niet moesten wachten tot alles droog was. Nog wat tv kijken en Phil deze tekst verzorgen en we konden gaan slapen, tegen 23u20.
Dinsdag 24 juli Dinard – Quimper 211 Km: Weerom een goeie nacht en pas wakker om 7u50. Terwijl het water voor de koffie aan het warmen was, keek Phil eens uit welke campings er in de omgeving van Quimper zijn, er is een municipal, dus eerst daarheen. Fie kleedde zich aan en ging brood halen in het winkeltje van de camping. Deze morgen aten we paardenoogeitjes met de artisanale baguette. Fie deed de vaat terwijl Phil ging zoeken waar we het toilet zouden kunnen ledigen, dit was juist aan de uitgang, dus makkelijk terwijl Fie afrekende. Nog stroom afkoppelen en alles terug zijn vaste plaats geven en we konden tegen 9u45 u vertrekken. De GPS was ingesteld zonder snelwegen, maar toch bleven we wel heel de tijd op vierbaanswegen. Na een uur begon het Phil tegen te steken en stelde de snelheid in op 90/u, we werden direct de weg afgestuurd en kregen we wat we wilden. Onderweg stopten we nog aan een bakkerij om ons dagelijks brood aan te schaffen, we waren dan al in Glomel en betaalden enkele tiental centiemen per brood meer dan op de camping, het was nochtans hetzelfde. Na nog een uurtje rijden, kwamen we aan het centrum van Quimper, op een drietal km van de camping kwamen we aan een wegversperring, we volgden de omleiding, maar zagen na een tijdje geen wegwijzers meer staan. Een paar km verder vond de GPS dan een andere weg en op een paar honderd meter zagen we terug wegwijzers staan. Een korte steile klim, waar we zagen dat het onthaal gesloten was en er pas om 15u iemand zou aanwezig zijn. We vroegen aan een vriendelijke dame wat uitleg, die raadde ons aan om naar een andere camping te rijden, het was daar blijkbaar niet zo aangenaam. Zo reden we dan naar de asci camping L’Orangerie de Lanniron, waar het blijkbaar Waalse Belgen zijn die daar in het kasteel wonen. We betaalden €42,40 voor de staanplaats en €1 voor een stadsplan, we kregen de kans op 4 plaatsen, we kozen voor P14, niet teveel bomen en de meeste kans op satelliet ontvangst, wat dan ook lukte. De camper vlak zetten en dan vlug een frisse pint. Fie maakte dat we ons direct rustig buiten onder een boom in een beetje schaduw konden zetten, het was nodig na de brandende zon van gisteren waarvoor we niet wilden plooien. Fie ging ook nog terug naar de receptie om het juiste nummer van de standplaats door te geven en betaalde ook nog €9 voor 1 dag internet. Na een korte rust gingen we de camping verkennen, maar sloegen aan de rivier de verkeerde weg in en genoten op die manier van een fikse boswandeling. Terug op de camping gingen we eens kijken aan het zwembad en dronken er een Stella en een Bretoens biertje. Daarna, gedaan met stappen en rondkijken, rustig, gezellig aan de Mh een glaasje menthe à l’eau en een Perrier. Phil keek eens zijn mail na en zag dat er iemand via deze site contact zocht met Fie, de reden, de moeder van deze persoon was een oud collega van Fie en was gestorven. Zo belde ze direct met de zoon en dochter van de overledene om te laten weten, dat we in Frankrijk zijn en onmogelijk op de begrafenis aanwezig kunnen zijn. Nog wat in een boek lezen en wat aan deze tekst werken, vulde de rest van onze namiddag. Rond 20u hoorden we in de verte doedelzak spelen, een koppel speelde deze avond in de bar van de camping Keltische, zigeuner en Bretoense muziek, mooi maar we moesten nog eten. Terwijl we nog wat zaten te genieten, kwam de eigenares iedereen op de camping uitnodigen om naar de bar te komen genieten van de muziek. Fie begon stante pede aan de spaghetti, de beruchte spaghetti konden we toch niet laten op een uitstap. Tegen dat we de vaat samen gedaan hadden, was de goesting om naar de bar te gaan weg, geen probleem, nog een korte poos buiten zitten en voor het te vochtig werd naar binnen. Het was dan ook al 22u30. Nog een klein uurtje tv kijken en het zandmannetje kwam langs.
Woensdag 25 juli Quimper – Concarneau 21,5 Km: Phil had een woelige nacht zonder enige reden, en lag al een tijdje wakker, maar wilde Fie niet vroeger storen tot 8u. Als de koffie lekker geurde, ging Fie brood halen in het kleine winkeltje, door de vroege drukte moesten ze er daar nog terug afbakken. Na het ontbijt ging Fie douchen, deed Phil de vaat en begon al het een en ander op te ruimen, de voorruit werd ook nog eens onder handen genomen. Nadat Fie’s haar terug droog was en in de plooi gebrusht, konden we vertrekken. Op de camping is er ook nog een lozingsplaats, daar ledigden we ons grijs water en het toilet. We reden de oude poort buiten om 10u. Na een korte rit van een goed half uur kwamen we aan in camping “Les Sables Blancs”. We konden kiezen tussen vier plaatsen. Een beetje rekening houden met de richting van de schotelantenne, wat dan ook lukte op plaats 10. We stonden wel juist aan het zwembad, maar dat sluit tegen donker. We gingen het nog eerst gaan bevestigen, waar we stonden en betaalden de ronde som van €25. We kregen een code om  binnen te gaan en ook van het achterpoortje, waardoor we te voet naar het centrum konden wandelen. Tegen dat we wisten hoe we best stonden, duurde dit deze keer een tijdje. Een grote dennenboom stond een beetje in de weg, maar we losten het op. Vlug vlak zetten en de schotel richten, zetels en tafel buiten en van de grote dorst, vlug een pintje pakken. Iets voor de middag vertrokken we naar het centrum, 1,5Km wandelen en we kwamen inderdaad uit naast de vismijn. Fie moest plassen, maar we gingen nog eerst de toeristische info binnen om dan een terrasje op te zoeken. Het was een “bar des vins” die Rendez-vous noemde, Fie dronk een glas wijn en Phil een pression “Tri Martolod blond”. Dan op zoek naar een klein middagmaal, daar we van plan waren vis te kopen, maar ja. Een mens ziet dan lekkere mosselen, en krijgt dan goesting naar deze. We namen plaats op het terras van “La Croisiere” en namen de schelpdieren gewoon natuur. Fie dronk daarbij een kwartje Merlot en Phil een 50cl St. Erwann een Bretoens amber biertje, en het mag er zijn. Vandaar wandelden we naar de “Ville Close” een bouwsel van de gekende Vauban. Als je er binnen komt, doet het je denken aan de hoofdstraat van de Mont-St-Michel, allemaal souvenirwinkeltjes en eet- en snoepmogelijkheden en hier en daar een straatmuzikant, mooi. We konden het ook niet laten eens naar de vismijnen te wandelen, maar de zon had weer haar kuren, het was bakken geblazen. We gingen dan maar terug naar de camping onder de boom in de schaduw gaan zitten met een fris glas menthe. Daar besloten we om een dag langer te blijven, we hadden een mooie plaats op een mooie camping en het stadje hadden we zeker nog niet volledig gezien. We gingen onze plaats verlengen en dronken daar nog een Bretoens glas bier, deze keer een blond van amper 4° maar wel een heel lekkere smaak. We vroegen daar ook nog een code voor de gratis wifi, wat met de GAP-link voortreffelijk werkte. We wilden niet direct stilzitten en wandelden nog eens tot aan het strand, daar zat er nog enorm veel volk te genieten van het mooie weer, wij wandelden terug naar boven via de weg die we deze morgen met de wagen hadden gedaan. Terug aan de camper was het onze mail checken, een beetje tegen vrienden schatten, die ook in het buitenland zaten, via facebook en de thuisbasis op de hoogte houden. Fie las ondertussen wat in “het verdriet van België” en als de batterij van de notebook moest opgeladen worden, begon Phil in het dagboek van een pelgrim te lezen. Dit was van een cliënte haar zoon die te voet vertrokken was naar Compostella en drie maanden op weg was. Ondertussen genoten we van magret de canard opgevuld met fois gras op een sneetje baguette. In de bar begon er wat leven in de brouwerij te komen, hopelijk trekken ze het niet te laat. Het was een soort karaoke dus muziek en ambiance verzekerd. Tegen 22u gingen we binnen in de mh, keken nog wat tv, jaagden op enkele muggen en gingen tegen 23u45 onder de wol.
Donderdag 26 Juni Concarneau: Phil was uitgeslapen rond 7u30 en zette koffie, de baguettes zouden er maar zijn rond 8u30 dus rustig nog eerst een kop koffie. Fie stapte uit haar nestje tegen 8u25 en gaat het bestelde brood halen, deze kunnen we in de vroege zon opeten met een schelletje hesp, confituur en speculoospasta. Na de vaat vertrekken we direct naar het centrum, vandaag staat er een experiment op het programma. Voor het eerst gaan we een paella klaarmaken, Phil had een vijftal verschillende recepten afgeprint, daar selecteerde Fie de ingrediënten uit die wij het best vonden. Dus wij vroeg op stap/zoek. Eerst naar de Carrefour aan de vismijn, daar hadden we direct onze rugzak vol, gelukkig hadden we nog een gewone boodschaptas bij. Op de overdekte markt kochten we onze grote garnalen, onze inktvis en de mosselen. Door de zware rugzak haastten we ons terug naar de camping waar we direct begonnen met de voorbereidingen.  De rijst kookbakken, de groenten kuisen, de vis op maat snijden enz… Het was echt teamwerk en we aten het in team op ook, het experiment was geslaagd. Nadat alles gezakt was en we een beetje uitgerust waren, gingen we terug naar het centrum om eens de rest te gaan bekijken. Aan de overdekte markt gingen we een boekenwinkel binnen en kochten er de twee delen van de groene Michelin-gidsen over Bretagne-Sud en Nord. We dronken nog van de dorst op het eerste terras dat we zagen, een PMU, een pintje en een Perrier. We ontdekten ook nog een ander gedeelte van de stad, de kleine haven, daar was er ook een soort pier waar er enkele jonge gasten van daarop in de zee sprongen, gevaarlijk spel. Na dit alles nog op een terras een pint drinken, Phil een Bretoense Britt, een amber bier, lekker. De Bretoenen kennen iets van bier brouwen en Fie hield het bij een Perrier. Nog enkele straten verkennen en terug naar de camping. Op de camping ging Phil eerst douchen terwijl Fie naar onze volgende bestemming begon te zoeken. We wisten eigenlijk nog niet goed wat te doen, we zien wel onderweg zeker. We spraken via msn en skype nog met Sofie, het petekindje van Phil en ook met moedre (ma van Fie). Ondertussen was het te donker geworden en de muggen werden ook lastig. We besloten dan maar naar binnen te gaan en ook alles reeds binnen te pakken, we zagen stilletjes wolken verschijnen, dus het zekere voor het onzekere nemen, indien het zou beginnen regenen. Fie ging slapen rond 23u30, Phil typte nog wat tekst en ging ook die weg op rond 23u50.
Vrijdag 27 juli Concarneau – Port-Louis 105Km : Verplaatsdag, opstaan om 7u50, terug met de zon in volle glorie en reeds 19°. Blijkbaar zijn de weermannen hier niet beter dan bij ons. Fie ging direct een douche nemen, terwijl Phil begon met enkele dingen klaar te maken voor vertrek. We vulden water bij en overlegden nog eens waar we heen zouden rijden, afwachten en zo dicht mogelijk bij de watergrens blijven dan maar. Nog water lozen en toilet uitkuisen en we konden weg van de camping. We vertrokken op kaart, geen GPS deze keer. Zelfs in die mate dat we op de D24 bijna de zee binnen reden, gewoon een doodlopende straat aan de Port du Pouldu. Dan een stukje terug, waar we dan wel op de juiste weg kwamen, op die manier kwamen we ook voorbij pittoreske dorpjes. Om terug aan de kustlijn te komen, sloegen we in naar Guidel-plage, daar stopten we bij de Super U in Guidel om 11u20 om wat inkopen te doen en te tanken. Door de drukte in de winkel konden we pas terug vertrekken iets voor de middag. Fie had alles gevonden wat we nodig hadden. Terug zochten we de rustige wegen en kwamen zo rond 13u aan de municipal van Port-Louis via een kleine omweg met dank aan TomTom. Er was pas rond 14u iemand in de acceuil, de persoon die op nummer 1 stond, vertelde ons gewoon onze plaats te kiezen, om dan pas later af te gaan rekenen. Gewoon oprijden dus, plaats 32 was vrij, vlak zetten en de stroom aansluiten. Tijd voor een aperitiefje, Phil een Ricard en Fie een Crémand. Fie had uit de winkel gerookte vis mee, Sardientjes, Zalm en Lieu noir (koolvis dus), met een baguette. Fie zorgde voor de vaat, terwijl Phil een uiltje ving(of twee) volgens Fie. Phil las gewoon wat in het boek, waaraan hij eerder deze week begonnen was. Tegen 16u30 gingen we eens op stap, we wandelden langs de vestingsmuren tot aan de citadel, mooi bouwwerk langs de kust. We vonden er zelfs een memoriaal van gedeporteerde Fransen met zelfs een urne met as erin. We kwamen zo verder via deze vesten aan het toeristisch bureau, waar we wat uitleg vroegen over de boten die naar Lorient vaarden. We zagen het volledig zitten om een dag langer op de municipal te blijven en eerst eens de overzet naar de stad te nemen, zo zagen we meer zonder een verplaatsing te moeten doen. Via de verkeersvrije straten lukte het ons om terug aan de camping te komen. Fie ging eerst en vooral een dag bijboeken en dit kostte ons voor de twee dagen de volle €25, juist de helft van de vorige camping. Rond 19u30 begon Fie met ons avondeten, kippenbillen met rijst en een bokaal ferme Franse bonen…Ze moest alles klaarmaken in de mh door de wind, wat ook heel goed lukte, ons avondmaal was voortreffelijk, dit met een glaasje frisse rode wijn. We zorgden samen voor de vaat en de opkuis, nog buiten wat bekomen en zo rond 22U ons terug trekken in de mh, het werd frisjes. Nog wat tv kijken en dan maar gaan slapen, zodat we er de dag nadien terug tegen konden, maar het was wel bijna middernacht.
Zaterdag 28 juli Port–Louis : Opstaan en de gewone dingen op een vakantiemorgen, het was kwart voor acht, de zon was van de partij, maar het was veel koeler dan de voorbije week. Zaterdag, marktdag in Port-Louis, we hadden op het programma voor vandaag in de voormiddag de markt doen en in de namiddag met de boot naar Lorient. Op de markt kochten we enkel brood (artisanal) en sperziebonen. Deze kookten we nog, voordat we vertrokken naar de haven om de boot van 13u te nemen. We hadden nog een beetje tijd over als we vertrokken, we keuvelden nog wat onderweg en kwamen toch nog veel te vroeg aan bij de aanlegsteiger. Tot onze verbazing lag de “16” er al/nog. Als we beter naar het uurrooster keken, zagen we dat er om 12u geen boot vertrok, zo namen ze hun middagpauze. Op de boot zijn er maar twee bemanningsleden, een schipper en de persoon die de rest van het werk moet doen, op onze boot was dit een zwart medemens, en een plezante. Hij was 55 jaar en ging in oktober met pensioen, hij had bijna 30 jaar bij de marine gezeten, en zou iets van een €1.700 per maand hebben, jawadde!!! We betaalden €1,35 per persoon, per rit voor 2 X 25 minuten varen, met de wagen kan het niet voor dat geld. Eens in Lorient keken we uit naar het oude gedeelte dat, volgens we hoorden, niet veel meer voorstelt. Inderdaad, ze zijn het aan het oplappen, maar het ziet er wel gezellig en rustig uit. Volgende week zal het er wel veel beter zijn, dan zijn er Keltische feesten, ze zijn er bezig met enkele honderden meters tenten te zetten, ze zeggen dat het de moeite is, misschien kunnen we daar volgend jaar eens rekening mee houden. We gingen dan eens tot aan de verkeersvrije straten en zagen daar een Mc Donalds en aten daar een hamburger. Voor de rest hadden we het eigenlijk een beetje gezien, we gingen nog op een terrasje een Hermitage Blanc drinken, daar Phil een plasstop nodig had. Nog een winkelcentrum inwandelen om de tijd te vullen om zo terug aan de steiger uit te komen. Voor de boot waren we nog een half uurtje te vroeg, maar op een bankje met voorbijkomende mensen gaat de tijd snel. We vaarden terug met tegenwind, maar op de boot was het aangenaam toeven. Net bij het afvaren kwamen er nog mindervalide mensen onder begeleiding af, die graag eens hadden meegevaren, de “matroos” riep de schipper toe op zijn stappen terug te keren, mooi gebaar, anders moesten die mensen nog een uur wachten. Tijdens de terugvaart bleef de donkere man de meeste tijd bij ons zitten voor een gezellige babbel. Terug aan wal gingen we nog bakboter, een fles William Lawson en Ricard halen in de plaatselijke winkel waar het enorm druk was, die maakten hun week nog goed op zaterdagavond. Op de camping ging Fie een was doen, eerst checkten we samen hoe die werkte, de rest ging van zelfs. We hadden nieuwe overburen, een jong koppel dat de weg van Gent naar Port-Louis met de fiets had gedaan, respect. Ze hoorden dat we Vlamingen waren en zo kwam van het één het ander, ze moesten een GSM opladen, dat deden wij in de mh. Fie bereidde ons avondmaal, de sperziebonen met schnitzel en een artisanaal broodje. Samen de vaatdoen, ja gezellig. Na een tijdje zagen we onze overbuur prutsen aan de luchtmatras, twee gaten en niet het juiste materiaal om te stoppen, Phil hielp een oplossing zoeken, morgen horen we het wel zeker. De was hadden we buiten aan ons klein droogrekje gehangen, deze namen we binnen rond 21u, zodat het niet terug natter werd. Met wat truckjes konden we alles in de douchecabine ophangen, zo kon het verder drogen tijdens de nacht. Nadat we naar een film hadden gekeken, was het tijd om te gaan slapen, het was 23u30.
Zondag 29 juli Port-Louis – Auray 35 Km: Als de buien in Bretagne altijd zo zijn, dan wil ik ze bij ons ook zo, we kregen de eerste zo rond 5u, nog geen minuut en bijna maar motregen. We kregen er zo een drietal voor Phil opstond om 7u45, toen zat de zon terug in het oosten. Hier en daar waren wel donkere wolken te zien, zal dus afwachten worden. Phil zette de koffie, typte wat aan deze tekst en keek ondertussen wat tv. Ze durven dan nog beweren dat een man niet kan multi-tasken? Als Fie was opgestaan, had ze blijkbaar geen zin naar een ontbijt, dus bakte Phil zijn spek met roerei. Fie genoot van een bakje koffie en ging dan douchen, Phil deed ondertussen de vaat. Nog alle details op hun plaats, het was Fie haar toer het toilet te gaan ledigen, ondertussen stonden we in de startblokken om naar St. Goustan (Auray) te vertrekken waar we eerst eens naar de municipal gingen kijken en daarna eens naar de camperplaats, wat er niet echt gezellig uitzag. Dan maar terug naar de Camping Des Pommiers op 1.100m van de baai. We mochten onze plaats kiezen, we kozen voor de eerste vrije plaats na de ingang, nummer 22.  Fie moest het nummer gaan doorgeven. Vlak zetten, schotel richten en wachten op de man die de stroom kwam aansluiten. Nadat deze was geweest, konden we ons klaarmaken om eens naar de baai te wandelen op zoek naar brood. Onze plannen waren om in de Licorne een “plateau de fruits de mer“ te gaan eten en vonden het beter om onze plaats te gaan bespreken, wat ze, eens we daar waren, bevestigden. Bij onze aankomst op de camping hadden we regen, daarom vertrokken we ook met regenvesten in de rugzak. Phil beweerde dat het vanuit de camping gewoon rechtdoor was naar het centrum en was verkeerd. Daardoor liepen we een tijdje langer en kwamen eerst in het centrum van Auray zelf uit, dus een stukje terug om aan het restaurant aan te komen. Fie ging ons plaatsje bespreken. Om en rond het centrum waren er een soort spelen bezig “Les Joutes du Loch”, een soort steekspel op het water, met veel ambiance. De meeste deelnemers waren verkleed, de ene in smurfen de andere in neanderthalers, acht die roeiden en één als ridder met een lange stok en moest met deze proberen de andere van de boot te stoten. Ondertussen moesten we nog brood vinden en het begon goed te regenen. Onze regenvesten vlug aan en op zoek naar brood, in St. Goustan niet te vinden, dan maar terug naar boven waar we gelukkig een bakker vonden. Maar de regen begon echt met bakken uit de lucht te vallen, zo schuilden we een tijdje. Tijdens de terugtocht bleef het dan toch regenen, zodat we besloten eerst eens binnen te gaan in de kantine om daar het meeste van de druppels achter te laten. Er zaten nog mensen daar op wacht, maar niemand kwam, dus wij weer weg en naar de mh. We hingen onze natte regenvesten in de douche, daar konden ze gerust druppelen. We dronken nog eerst een aperitiefje, Fie een campari, Phil hield bij een pintje. We aten dan ons brood met kaas, hesp en sla terwijl we wat genoten van de Olympische spelen. We maakten er een siësta van met de verwarming aan, zo konden onze kleren ook iets rapper drogen. Om 15u30 zijn we nog eens naar de baai geweest waar we na een wandeling deden langs de Lock en terug keren langs de vesten, nog een cervoise (van brouwerij Lancelot) drinken op het terras van L’Armoric. Dan terug naar de camping zodat we ons op tijd konden klaarmaken voor het avondeten. Phil ging nog vlug een douche nemen en we konden zo rond 18u25 vertrekken. We waren nog graag eens tot aan de kerk geweest en liepen daarom eerst naar boven om via de camperplaats naar het centrum af te dalen, op die manier kwamen we langs de kerk en kapel, die jammer genoeg volledig vervallen is en dus ook afgesloten. We kwamen juist op de afgesproken tijd aan bij “La Licorne”. We werden heel vriendelijk ontvangen, geen aperitief, Fie een karaf rode wijn van 50cl en Phil een lekkere amber bier van het vat. Onze plateau was er vlug en we genoten met volle teugen. Voor dessert namen we nog een ijs, Fie een Coupe Licorne en Phil een Dame Blanche met een grand café noir. We betaalden voor het hele menu €95,60 en het was het meer dan waard. Het was iets na 21u als we konden afrekenen, nu nog een 20min. wandelen naar de camping. De zon was al achter de bomen verdwenen, het was dus al veel afgekoeld, al bij al na 15u nog een dag mooi weer gehad. Voor de rest nog wat tv kijken en gaan slapen rond 23.15u.
Maandag 30 juli Auray – Carnac 35Km/ Bordeaux 479Km: Opstaan en het eerste waar Fie aan dacht waren onze paraplu’s, die waren we vergeten op het terras waar we een pint hadden gedronken in de namiddag. Hoe ze daar plots aan dacht? Bijna de gehele nacht regen, Phil geen oog dichtgedaan. Door het duistere weer bleven we liggen tot 8u30 en maakten we direct alles klaar voor vertrek. Fie ging vragen om onze stroomdraad los te maken, maar er was maar iemand aanwezig vanaf 9u. Als een mens eens vroeg wil vertrekken, wordt het moeilijk. Dit was dus de minste camping die we tot nu toe gedaan hadden en dan nog de regen erbij…Terwijl Fie ging afrekenen, kwam de man van de stroomdraad deze losmaken, Phil had reeds de meeste dingen klaargemaakt en kon kort na het loskoppelen Fie gaan afhalen bij de acceuil, het was toen 9u20. We reden dan van de ene regenbui naar de andere, maar ook naar Carnac. Phil zag het echt niet meer zitten en probeerde Fie te overhalen om toch meer zuidwaarts te rijden, Fie stemde toe. We waren vlug eens langs de menhirs gereden, zodat we dit ook eens hadden gezien. We stelden de GPS in naar het centrum van Bordeaux, zo ongeveer aan ons tempo een goeie 7u rijden. We dachten op dezelfde manier, we zien wel onderweg. Om 12u15 stopten we aan een Intermarché in Aigrefeuille sur Maine om wat kleine dingen in te kopen, voor ons middagmaal kocht Fie enkele appelflappen, die we tijdens het rijden een uurtje later opaten. In Beauvoir sur Niort stopten we om te tanken, er was een aparte pomp voor camions en campers, Phil kreeg er tien liters uit en de rest was druppelsgewijs, volgens de verkoopsters kende hij er niks van, dan maar afsluiten en een gewone pomp nemen, deze werkte zonder probleem. De rest van de weg verliep gewoon, enkele korte files maar niet echt stilstaan. Onderweg besloten we naar de camping te gaan, waar we drie jaar geleden al waren geweest “ Camping du Lac”. We reden de camping op om 17u35 en konden gewoon nog een plaats kiezen voor €31,80, de 2^de duurste tot nu toe. We namen ook Wifi voor €3/24u, zo konden we alles eens controleren op het net. We dronken een aperitiefje, zelfs twee, we waren blij van in de zon te kunnen zitten en genieten van het verlof dat we het liefst hadden, met veel zon. We aten enkele toastjes met cornedbeef en gerookte zalm, ons avondmaal was dan kippenfilet met sla, tomaat en koude suikerbonen, al onze resten waren opgekuist. Phil ging met de vuilzak naar de containers, terwijl Fie aan de vaat begon, Phil ging dan nog afdrogen. Nog wat buiten zitten tot plots de muggen aan de aanval begonnen, Phil was rap binnen wegens zijn overdreven reactie op muggenbeten. De tekst van de dag verzorgen en nog een pintje drinken, maar ook nog wat tv kijken ondertussen. We gingen slapen rond 22u35. moe maar blij dat we de stap naar het zuiden gedaan hadden.
Dinsdag 31 juli Bordeaux – Sarlat-la-Canéda 183Km : Wat hebben we genoten van de warmte en de rust op de camping, pas op 8u45 wakker worden met de zonnestralen reeds door de bomen. Phil zette de koffie, we begonnen direct plannen te maken voor de volgende trip. Normaal waren we van plan om naar Cahors te rijden, maar we bekeken toch nog eens de kaart, de plannen veranderden, we rijden naar Sarlat-La-Canéda, blijkbaar ook de moeite om eens te gaan kijken. Fie deed de vaat, terwijl Phil wat aan deze tekst werkte en GPS naar een cp instelde. Alles was al opgedroogd buiten, we konden beginnen met ons klaar te maken voor vertrek. Net voor het buiten rijden, kunnen we het servicepunt gebruiken om het toilet te ledigen. We reden buiten om 10u35 en stelden terug de GPS in zonder tolwegen. Alles verliep vlot tot Phil een straat miste en niet wilde op zijn stappen terug keren. Vanaf dit punt kregen we niets anders dan smalle straatjes en op die manier bijna geen verkeer. Het liep niet zo vlot meer, maar het was de moeite, we kwamen voorbij kleine dorpjes en enorm mooie verzichten. We reden ook door Laugerie waar er enorm veel grotten te bezoeken zijn, dit staat op ons verlanglijstje voor één van de komende jaren. Eens in Sarlat gingen we eerst eens kijken naar de camperplaats dicht bij het centrum, jongens toch wat een mierennest van campers, daar zetten we de Fie & Phil mobiel niet tussen. Dan maar naar de dichtstbijzijnde camping. Camping “Les Périéres” Daar kregen we nog de kans om tussen 1, ja 1, plaats te kiezen, op de top van de camping. Iemand die deze kent, weet waarvan we spreken. We betaalden voor een plaats zonder zon en geen satelliet ontvangst, dit was plaats 43 en kostte €34,20. Rond om rond hoge bomen, een enorme klim om naar de plaats te gaan en soms iets te lage bomen voor onze mh. Het plaatsen was rap gedaan, vlakzetten en stroom aansluiten en vlug een Stella drinken om het vochtverlies op te vangen, warm was het. We sloten de mh af en vertrokken naar het centrum, terug een ferme afdaling met in het achterhoofd wel de terugkeer… We keken wel vol verwondering hoe mooi de kern van het stadje wel was, meer dan de moeite om te bezoeken. Ze doen ook veel moeite om dit te bewaren, hier en daar zijn er restauratiewerken bezig, veel van de 11^de eeuw dat er nog te bezoeken is. We aten in de winkelstraat een belegd mixte broodje, Fie met een 25cl wijn en Phil een ice thee. Na nog wat verkennen en artiesten bezig te hebben gezien, zagen we het zitten om een ijs te eten, beiden een Fraise parfait met een grand café noir. Dan nog enkel naar de Casinowinkel die we gezien hadden in de winkelstraat waar we paprikapoeder, ajuin, aardappelen, blikje erwten, blikje maïs en bugles kochten. Dan de klim naar de camping, Fie had er last van en moest onderweg eens in de schaduw van een boom halt houden, en ze had gelijk, het was warm. De laatste meters op de camping waren een lastig stuk, maar het lukte. Eens we daar waren, de stoelen en tafel buiten en met iets koels wat uitblazen. Het zweet parelde op onze voorhoofden, we waren die warmte dit verlof nog niet gewoon, we hadden nog een korte week om gewoon te worden. De aardappelen werden gekookt om te laten afkoelen, de blikjes werden onze koude groeten en Phil maakte verse mayonaise. Het vlees hadden we nog in de diepvries zitten en lag al van ’s morgens te ontdooien in de koelkast. Zo was de diepvries ook bijna leeg. We bakten worsten, spek en ribbetjes, met een glaasje wijn en een pintje. Nadat de vaat gedaan was, genoten we nog van de mooie avond en konden we voor de eerste maal tijdens dit verlof buiten zitten tot 23u. Daar we niet naar tv konden kijken, hadden we heel de avond genoten van enkele cd’s die we altijd mee hebben, maar tijdens het rijden nooit doe spelen. De avond was voorbij voor we het beseften. Nog een goeie nacht gewenst.
Woensdag 01 augustus Sarlat-la-Canéda – Cahors 69 Km: Wat een rust tussen de bomen, nergens een geluid van wagens of andere werkgeluiden, Op die manier was het alweer 8u45 als we wakker werden. Phil zette de koffie, terwijl Fie een douche ging nemen, Phil zag dit niet zitten in dit verouderd sanitair gebouw. Nadat we een kop koffie hadden gedronken en al de rest van de voorbereidingen hadden getroffen, konden we de afdaling van de camping aanvangen en het erf afrijden om 9u50. We hadden ergens gelezen dat, als we vanuit de camping rechts vertrokken, we aan een Intermarché uitkwamen, niks dus. Terug via kleine wegen reden we de 68,7Km naar Cahors af en we kwamen in camping “Sarl Riviere de Cabbessut” tegen 11u30. Deze keer was het geen probleem om een plaatsje te bemachtigen. We kregen plaats C6 toegewezen, prachtige camperplaatsen enkel, zetten ze strategisch voor de satellietontvangst , de bomen in de weg. Eerst leegden we ons grijs water en het toilet, ons vers water werd terug op 100% gezet. We betaalden voor één dag €19,80. Phil zocht een hele tijd om ontvangst te krijgen, het enige wat lukte was astra2, deze wilde dan de Vlaamse zenders niet inlezen. Na een tijdje aten we van de honger enkele Bugles om de honger te stillen, Als Phil het niet meer zag zitten, vertrokken we rond 12u45 naar het centrum, een uitstapje van een goeie 2km. In de Lot zaten mooie kopvoorns, een plezier voor elke vliegvisser, bij Phil kwam het water in de mond. We wandelden de Pont de Cabessut over en kwamen direct in het oude gedeelte van de stad en aan de Kathedraal Saint-Etienne. Op het pleintje ernaast waren ze nog de sporen aan het uitwissen van de wekelijkse markt van in de voormiddag. Daar zagen we de overdekte markt die pas open ging om 15u. Dan zijn we op zoek gegaan naar de plaats waar we twee jaar geleden onze Mh geparkeerd hadden. Deze vonden we aan de Pont Valentré met daar ook het magazijntje waar we een karton wijn kochten. We namen inlichtingen om de dag nadien eens een ritje met de trein te doen. De zon was er ondertussen volledig door gekomen en we kregen dorst. Juist aan de overdekte markt was er een klein terrasje “Café du Centre” Fie dronk er een Perrier en Phil dacht dat hij een amber biertje bestelde, maar daar bedoelen ze blijkbaar met ambré, gewoon bruin bier, zeker Phil zijn smaak niet. In de overdekte markt kochten we enkele soorten kaas, ons brood kochten we dan in een winkeltje juist aan de uitgang van de markt, het zag er daar veel beter uit, en dat was het ook. Dan maar de terugweg naar de camping aanvangen. Op de smalle weg naar de camping was het redelijk druk, we werden twee maal bijna uit onze sokken gereden, beide keren was het van Belgen, er zitten toch veel platgestampte boeren bij, ook op camping zijn het bijna de enigen die geen goeie dag zeggen. Gelukkig zijn wij daar niet bij. Daar eerst een goeie pint drinken en dan ging Phil zijn douche nemen, het sanitair is hier toch al een stuk beter. Tegen zijn terugkeer was het aperitieftime, Fie een campari orange en Phil een whiskycola. Ons avondmaal was dus de kaas met een glaasje frisse rode wijn, altijd lekker. Nog een beetje buiten genieten van de avondzon wat Phil nog deed met een Britt, het Bretoense bier dat we meebrachten. Phil zat deze keer eerste in de alkoof, maar Fie volgde vlug.
Donderdag 2 augustus Cahors: 8u10 als Phil uit bed kwam en zette direct de koffie, de zon was ook al goed van de partij, waarom is dat bij ons toch niet altijd zo. Zouden de mensen niet allemaal een beetje welgezinder zijn. We aten de rest van het brood op, dat we gisteren kochten met confituur. Fie deed de vaat, Phil gewoon wat buiten zitten lezen. Fie volgde kort daarop zijn voorbeeld, samen wat van de zon, natuur en een boek genieten, moet kunnen tijdens het verlof. Rond 12u30 vertrokken we richting centrum, we hadden voorzien om het treintje dat de stad rond rijdt eens te nemen. We slenterden langs de kleine straatjes in het oud stadsgedeelte om zo terug aan de Lot uit te komen. Zo kwamen we tegen 13u30 aan waar het treintje vertrekt. Van de camping kregen we bij het inchecken één combinatieticket voor het treintje en de boot, met €6,50 konden we reeds de rit maken. De man die de trein bestuurde en ondertussen ook gidste, speelde ongelooflijk in op alles wat er op en rond de straat gebeurde, maar kon ondertussen wel de perfecte uitleg geven. Onderweg zagen we dat er nog zoveel in de stad was dat we nog moesten zien, we besloten om nog een derde dag bij te boeken. We moesten nog eten hebben voor vanavond en gingen nog eens kijken in de overdekte markt. We zochten groenten en vlees om in de wok klaar te maken. Kip, prei, courgette, paprika, ajuin en paddenstoelen, sojascheuten gingen we halen bij het kleine winkeltje dat juist op de hoek, over de brug, richting camping is. Het was in de namiddag nu en dan wat bewolkt, maar op de terugweg zat de zon te blinken in al haar glorie. Terwijl Fie ging bijbetalen, genoot Phil vlug van een Perrier met menthe en deugd dat het deed. Als Fie terug was, ging Phil het toilet ledigen. Voor de rest was het rustig aan, Phil las zijn boek volledig uit en vond het héél goed. Terwijl Phil ging douchen, begon Fie de groenten en vlees te snijden voor in de wok. Phil moest enkel nog de safarichef klaarzetten en de wokpan uithalen, zich in een zetel naast deze zetten met een aperitief en kon beginnen bakken. De wok smaakte perfect, toch makkelijk koken als alles reeds klaarstaat. Samen nog de vaat doen, alles wegsteken en nog een half uurtje buiten genieten met de rest van de fles Britt. De zon was wel verdwenen achter een dik pak wolken, hopelijk geen regen en morgen terug een open hemel. Nog wat tv kijken terwijl Phil wat van deze typte en we konden gaan slapen het was rond 22u40.
Vrijdag 3 augustus Cahors : Phil was al wakker van de eerste zonnestralen die de Mh binnenkwamen, het was dan 7u10. Vlug de fluitketel op het vuur, zodat we snel een verse kop koffie hadden. Fie nam daarentegen een trage start en kwam pas iets voor 9u uit de alkoof. Phil bakte zijn eitjes met spek, Fie hield het bij choco en stokbrood natuurlijk, waarna ze een douche ging nemen en Phil voor de vaat zorgde. Nadat Fie’s haar in de plooi lag was het terug alles rustig aan, een boek lezen, wat aan deze tekst typen, kortweg, leven als God in Frankrijk zeker. De Belgen die enkele plaatsen verder staan, zijn blijkbaar heel aangename mensen, er bestaan er dus toch. De vrouw passeerde bij ons en bleef een tijdje spreken, plezante kennismaking. Het zijn mensen van de omgeving van Oostende. We deden een korte wandeling om de koekoek op te sporen, die we daar al hadden zien vliegen, maar zagen die niet direct. Eliane, de dame van Oostende, had ondertussen tegen  haar man verteld dat ze blijkbaar een nieuwe decoder zouden nodig hebben, en Serge (haar man) was juist aan het uitkijken naar ons, we babbelden nog een tijdje tot wij vertrokken richting centrum. We wilden nog enkele dingen zien die we de dag voordien vlug op het treintje hadden gezien. Fie beweerde dat we na de brug naar rechts moesten gaan, Phil dacht links, dus dan maar rechts, een vrouw heeft altijd gelijk. We vonden daar niks van het gezochte uurwerk. Dan maar via een korte, krachtige klim naar het centrum waar we onze dorst lesten op het terras van Bistro Gambetta, Phil een Loburg van 50cl. en Fie een blonde Leffe van 50cl. Dan maar Phil zijn richting volgen om de horloge te vinden, Phil had gelijk, kort bij de brug waar we iedere dag waren overgegaan was deze te vinden. Na enkele foto’s gingen we naar de overdekte markt, maar die was nog gesloten tot 15u, nog 45min. wachten.  Dan maar nog een wandeling en een terras doen, we dronken op het zelfde terras van gisteren elk een Stella, Fie nam wel een kleintje deze keer. In de overdekte markt zagen we niet wat we zochten, ergens rond de markt hadden we een beenhouwer gezien en gingen daar eens kijken. Daar kochten we chipolata, gewone worst en lamsribbetjes. Dan maar terug naar de camping, onderweg besloten we dan toch maar mosselen te eten en het vlees in de diepvries te steken. Nog een beetje aan de Mh zitten tot Fie zag dat de buren aanwezig waren, ze ging eens overleggen om ’s avonds samen een pint te gaan drinken in de bar. Phil ging presenteren om zijn decoder eens aan te sluiten, Zoals gedacht paste de 12v. aansluiting niet, ze presenteerden om dan maar direct een te gaan drinken. We maakten ons klaar en dronken enkele pinten in de bar van de camping, ondertussen downloadde Phil vlug eens zijn mail. Om 20u. waren de mosselen besteld, terwijl Phil de tafel klaarzette, ging Fie deze halen, ze smaakten voortreffelijk. Phil deed de vaat en nadien gingen we nog eens één drinken met onze nieuwe kennissen. We deden een fles wijn en een paar Stellas voor Phil mee. Het was 23u als we uit elkaar gingen en afscheid namen, aangename kennismaking. Hopelijk zien we Eliane en Serge nog eens terug . Nog vlug onze stoelen en tafel binnen zetten, Phil typte nog wat aan deze tekst. Na onze tandenpoetsbeurt gingen we tegen 23u35 slapen.
Zaterdag 4 augustus Cahors – Bourges 385 Km: Phil was vroeg uit de veren, het was 6u50. Waren het de spanningen door de aanvang van de weg naar huis? Nog drie dagen te gaan en vandaag een 5u. rijden. Phil zette de koffie, ondertussen kregen we zowaar een vijftal min. regen, maar vlug was de zon terug van de partij, alhoewel ze nog heel laag zat op dit uur van de dag. Een kort ontbijt en beginnen klaarzetten voor vertrek. Fie kreeg het dakvenster van de badkamer niet dicht, Phil ging eens kijken op het dak en zag daar dat het kapje van schouw ertussen zat, gelukkig was het niet weg en hebben we niet veel regen gehad. Zou dit nog een aandenken zijn van onze camping in Sarlat? Nog grijs water lozen en het toilet ledigen en we konden vertrekken. Onze Belgische vrienden waren nog niet wakker, dan is Fie maar in de receptie gaan zeggen dat ze de groeten moeten doen. Nog eerst gaan tanken bij de Intermarché, wij op weg, de GPS instellen zonder tolwegen, maar, na enkele Km stak hij ons op de snelweg naar Limoges en na een kleine 100Km stak het Phil al tegen. Dan maar afrijden, instellen zonder snelwegen, het waren enkele kilometers minder maar wel een driekwart uur  langer. Geen enkel probleem, langs de snelweg zie je geen roofvogels voor uw venster opvliegen, zie je geen hagedis van zo een dertig cm zich haasten om juist voor uw Mh de baan over te zijn. Jammer genoeg ook een hond die misschien was aangereden door een auto, in ieder geval stond er politie bij. We stopten om12u20 bij de Carrefour in Guéret, Fie had enkele boodschappen te doen en we aten daar dan nog vlug een broodje. We vertrokken van daaruit naar de municipal in Bourges en hadden nog zo een 123Km te gaan. Na een rustige rit en nog een kleine 100Km te gaan, zagen we een gele plaat staan met route barrée a 16Km, iets verder 12Km enz… Tot aan de 2Km gingen we door, daar sloegen we dan toch een omleiding in. Langs veel smalle wegen en met veel vriendelijke mensen die met een lach plaats maakten voor onze mobiel. Tenslotte kwamen we toch terug op de D940 en konden de laatste 95Km vlot afleggen. Om 15u20 reden we dan toch de oprit van de municipal “Camping Robinson” binnen. We betaalden voor één nacht €18,62 en kregen plaats 67 toegewezen. Er stond naast ons een Italiaanse camper, die vielen direct in ruzie en waren weg, ik denk dat we een beetje in hun weg stonden. De Mh stond vlak dus, nog stroom aansluiten en schotel richten, maar dat was terug een andere zaak. Astra 1 niet te vinden, hotbird, astra 3 alles werkte, maar hetgeen we graag hadden… Dan maar de decoder terug naar de fabrieksinstellingen, nog niks, de oude decoder aansluiten, deze sloeg plots op 99%, de nieuwe terug er aan en opgelost. De schotel moest veel vlakker staan, zou hij mss samen met het kapje van de schouw een duw gekregen hebben? Thuis eens testen zeker, daar weten we zeker hoe deze moet staan. We konden ook na enkele dagen eens onze mail, banken enz bekijken, een goeie zaak. Wij zijn toch ook niet veel meer zonder tv, internet of GSM. We genoten ook nog wat van de beelden van de Olympische spelen, terwijl we een aperitief dronken. Phil typte ondertussen ook nog wat van deze tekst. We bakten vanavond de worsten die we gisteren kochten, met wat brood, tomaat en de rest van de erwten en maïs die we eerder over hadden. Ondertussen vielen plots enkele druppels, vlug de luifel uitdraaien, zodat we buiten konden blijven, Maar het bleef dan ook bij enkele druppels. Nadien nog de vaat samen doen en een slaapmutsje drinken onder de luifel. Nadat we alles hadden binnengenomen, nog wat tv kijken wat tekst typen en dan hopelijk een rustige nacht tegemoet. We gingen slapen om 23u20.
Zondag 05 augustus Bourges – Beaunay 315Km: De gemeentemannen waren er vroeg aan het werk, daardoor was Phil al wakker van 6u50 en zette gewoon een vers kopje troost, Fie bleef nog wat liggen en ze had gelijk. Phil zocht ondertussen uit waar hij bij een Intermarché zou kunnen tanken in Bourges, gemakkelijk op het internet, hopelijk kloppen de gegevens. Nog mail checken en deze tekst bijwerken. Voor de rest eens naar het nieuws kijken of onze Belgen er iets van bakken in Londen, dit zal afwachten worden.  De zon was terug van de partij, we zaten nog op een 600Km van thuis, bij ons was het heel wat minder, hoorden we.. Fie was ondertussen wel opgestaan en dan moest het snel gaan, Fie was blijkbaar een beetje verschoten dat het bijna 8u30 was. Alles was dus klaar voor vertrek, nog het grijs water lozen en het toilet ledigen. We reden om 8u50 reeds van de camping met de GPS ingesteld naar de dichtste Intermarché, maar bij het buiten rijden zagen we direct een station en gingen daar tanken. Achteraf zagen we dat we toch nog op onze weg bij het buiten rijden van Bourges de Intermarché voorbijkwamen. De GPS gaf een kleine 5u rijden aan naar Beaunay, wij op weg dus. Dju, wel vergeten product in de wc te doen en de voorruit te wassen, nog eens stoppen dus en deze werkjes nog in orde brengen. We deden het op ons gemak en kwamen terug voorbij mooie dorpjes, een mens zou daar eigenlijk een tijd moeten voor nemen om overal eens te stoppen. Terug zagen we enkele dingen die je langs de snelweg nooit zou zien, oa hertjes en terug enkele roofvogels, die we bijna konden aanraken. In één van die dorpjes stopten wij om brood te kopen. In de streek van Sancerre reden we kilometers door prachtige wijnvelden en het stadje zelf staat op een heuvel, staat ook op ons programma voor de volgende vakantie. Op één van de picknickplaatsen bij het naderen van Troyes genoten we van ons middagmaal, het lekkere brood waar Phil een potje hazenpaté bij at en Fie Hesp en kaas. Terug op weg voor de laatste 90Km, we reden nog eerst eens rond of we nergens een andere cp of camping konden vinden dan bij Michel Jacquesson, we konden dan de dag nadien nog een karton gaan halen. Niks van dit alles daar in de dichte omgeving, dus reden we toch naar daar, er was daar nog geen enkele camper te zien. Fie ging ons direct aanmelden en bestelde wat we nodig hadden en vroeg er een koele fles bij. Nog voor we vlak stonden, kwam er een Karman opgereden, die mensen knikten vriendelijk een goeie dag en kwamen een klapke maken. Dat klapke liep uit, zodat we onze tafel en stoelen samen zetten en de koele fles uit dronken, maar nog eerst onze campers vlak zetten en de stroom aansluiten. Tegen 17u30 begon het te regenen, door de wind kon de luifel geen verschil uitmaken, we konden niet anders dan binnengaan, nog eerst alles toedoen, want onze deuren van de cabine stonden zelfs nog open, alles afdrogen dus. Estelle & Jean-Luc moesten om 18u champagne gaan proeven, we spraken af om later op de dag nog een glaasje/flesje te drinken. Door nog laat de Mh op keggen te zetten was Phil vergeten de kabelhaspel onder de Mh te leggen, door de felle regen waren de stoppen gesprongen. Onze buren vertelden het aan de baas, die kwam uitleggen hoe het kon worden opgelost. Wij aten ondertussen niet onze lamskoteletten zoals gepland, maar door de regen aten we de rest van de koude worsten van gisteren met een baguette op. Naar het nieuws kijken, wat tekst typen, zo vulden we onze tijd tot de buren klaar waren voor het volgende glaasje. Rond 20u was het dan de moment, we dronken er nog een fles champagne samen met onze nieuwe buren en leerden ze wat beter kennen. Wij hadden ook nog een fles in de diepvries zitten, deze werd ook nog bijna volledig geledigd, iets na 23u gingen we dan naar onze Mh. Phil zette nog de zetels en tafel binnen en terwijl Fie deze op hun plaats stelde, rolde hij nog de luifel naar binnen, alles netjes opgeruimd dus. Nog wat aan deze tekst typen en wat tv kijken, we waren klaar om te gaan slapen en zo onze laatste dag van ons groot verlof in te luiden. Om 23u45 was het stil in de Phil & Fie Mobil.
Maandag 06 augustus Beaunay – Stasegem 318Km: Op zo een cp kan het niet anders dan goed te slapen, wakker om 7u45, koffie klaar tegen 8u10 en dan maar rustig volledig wakker worden en het één en ander op zijn plaats zetten. Onze laatste dag van het grote verlof, een mens kijkt er een jaar naar uit en het is zo voorbij, we kunnen reeds plannen maken voor volgend jaar. We namen nog afscheid van onze buren Estelle & Jean-Luc, lieten nog het grijs water lopen en ledigden het toilet. De GPS werd ingesteld naar huis zonder snelwegen.Het was dan 9u25. We hadden niks voor ontbijt in de Mh zitten, we gingen dus eerst op zoek naar een bakker, iets die niet gemakkelijk was op een maandagvoormiddag. We moesten dan nog een lange omleiding volgen door een weg die afgesloten was. Het was dan ook reeds 10u30 als we er één vonden. De zoon van onze buren Laurens Pannecoucke vaarde de K2 op de Olympische spelen, daarom stopten we iets verder aan memorial van de 42^ste US divisie, een prachtig standbeeld die is opgericht te ere van een Amerikaans sergeant die nooit zijn gewonde soldaten achter liet, eender welke omstandigheden. We aten daar vlug onze appelflappen op met een kop koffie. De wedstrijd voor onze buur liep niet van een leien dakje en hij werd op die manier niet rechtstreeks geselecteerd voor de finale, hij moest een uur nadien nog de halve finale varen. We reden dus wat verder en kwamen aan de ruïnes van het kasteel van Fére, die we dan ook eens bezochten. Er staan inderdaad ruïnes, maar daarachter ook een pracht van een kasteel die nu als hotel fungeert. Ze zijn toch aan het werk om het kasteel iets op te knappen, wat ooit het resultaat zal worden, zien we later dan wel eens. Als we terug op weg waren en een open ruimte tegen kwamen, parkeerden we ons terug om de halve finale te zien. Het zag er in het begin heel goed uit voor onze Belgen, maar de laatste 250m vielen ze volledig stil, niks dus. Ze kregen later op de week nog een herkansing. We vertrokken dan terug van onze plaats rond 12u40 langs de landelijke wegen tot we ons deze keer vastreden op een route barreé. Fie loodste ons via andere wegen perfect op de juiste weg. Bijna in Belgïe passeerden we Bavay, waar er historische opgravingen zijn, Fie wilde die nog eens zien, ze was er blijkbaar ooit met de school eens geweest. We stopten er, het was dan iets voor 15u. de inkom was €6 en we kregen waar voor ons geld. Eerst liepen we in het museum en konden om 15u30 een film in 3D gaan bekijken, het was een digitale voorstelling van wat het ooit geweest was. Voor meer gegevens van dit verwijs ik liever naar Wikipedia of de link van Bavay zelf. Moet wel gezegd zijn, dat de gids die we meekregen om de opgravingen te gaan bezoeken leeft voor zijn werk en er in principe veel teveel van weet, hij sprak erover en week ondertussen af naar andere dingen waardoor hij veel twee maal vertelde ook. Zo was het reeds 18u als we er buiten waren, we waren de enigen niet die zich hadden misrekend, de meesten spoedden zich naar hun auto, dat deden wij dus ook. Nog 1u30 rijden en we waren thuis. Vlug alles uithalen, en reeds een wasmachine volsteken, de koelkast laten ontdooien zodat deze ook eens een grondige beurt kon krijgen. Fie moest de dag nadien al gaan werken, Phil deed de dag nadien dan de rest van de opkuis zodat hij terug in de startblokken stond voor de volgende uitstap.Voor de rest deed onze Phil & Fie mobil het weer voortreffelijk en voerde ons 2714,5Km ver met een gemiddeld verbruik van 12,97L/100km

Foto’s