Onverwacht maar welgekomen had Fie nog 2 dagen verlof over, Het enige weekend dat we nog volledig vrij waren, was dit weekend. Op die manier konden we nog een drietal nachten op verlof gaan. Phil zijn dochter had een Engelse vriendin waarvan de overgrootvader op 31/12/1915 gestorven is als Luitenant van het Engels leger. Phil had beloofd, als het eens paste, de overledene een bezoek te brengen en ook een poppy op zijn graf te leggen.  Phil en Fie deden zelfs nog speciaal een uitstap naar Ieper om de poppy te gaan halen, het werd een houten kruisje met een rode klaproos. Celine stuurde een bericht naar haar vriendin of ze er iets op wilde zetten, deze stuurde een tekst door. Phil printte die uit en plastificeerde die. Zo gezegd, zo gedaan.

Zaterdag 01 december: In het kapsalon liep alles vlot, thuis was Fie goed aan de gang, maakte dat er een vlugge hap klaarstond, zodat we snel konden vertrekken richting Etaples, naar het Etaples Military Cemetery. Zonder tolwegen hadden we 158Km die we in 2u24 zouden kunnen afbollen. Geen problemen onderweg deden ons op schema aankomen, mens wat een kerkhof. Na een korte zoektocht vonden we de steen van Luitenant William Hawthorn die stierf op 27 jarige leeftijd en was vader van een dochtertje. Nadat we het kruisje aan het graf hadden geplaatst en enkele foto’s hadden genomen, vertrokken we naar St. Valery en Caux naar de enige camping die nog open was in de streek “ Camping Municipal de Renéville “. Als we terug een rit van 2u45 achter de rug hadden, was het ondertussen al goed donker als we de ingang van de camping opreden. Eerst een ijzeren poort die voor de helft open stond en dan een slagboom, als Fie wilde uitstappen ging deze omhoog dus reden we binnen. Fie ging dan maar naar de receptie, waar ze in eerste instantie op haar oren kreeg omdat we binnen waren gereden en hoe we dit konden. Fie vertelde haar dat niet wij maar zijzelf de slagboom had omhoog gedaan, dan was ze reeds wat rustiger en wist te vertellen dat de camping gesloten was en voor volgend jaar in privé handen zou overgaan, pech voor ons. We moesten ons omdraaien en terug vertrekken. Ze stuurde ons naar een camping 10 Km verder landinwaarts, dat deden we niet, maar reden naar de cp op de kademuur aan de haven. Daar hadden we nog een plaatsje met zicht op… dat gaan we pas morgen zien. Als we ons op de plaats hadden gezet, was het aan het regenen en waaien, onze Mh was net een waggelende eend, goed om zeeziek te worden op het droge. We konden ons dus niet aan de stroom leggen, we hadden dit nochtans graag gedaan. Door de last op onze twee laatste uitstappen met de stroom deden we ze eens kijken bij Maesss. Daar zagen ze dat er één van de twee 100 Ah batterijen met een kapotte cel zat, de prijs voor dezelfde nieuwe was hoog. Phil zocht wat en kon via een kennis aan goedkope startbatterijen komen, deze konden we nu dus testen. Fie maakte onze spaghetti klaar en Phil zorgde voor de vaat, dan pas de schotel richten en de stand van de batterijen in het oog houden. We begonnen eens rond te kijken naar waar we konden verder gaan, maar beslisten de dag nadien dat eens te bekijken. Fie was rap gesneuveld na een drukke week met weinig slaap. Phil dronk nog een Stella en typte deze tekst. Tegen 22u30 was het stil en donker in ons vakantiehuisje.
Zondag 02 december: Nadat het de ganse avond goed aan het regenen was geweest, hadden we de hele nacht geen druppel gehoord. Daardoor konden we dan uitzonderlijk doorslapen tot 8u30, Phil zorgde voor de koffie terwijl Fie nog wat lag te soezen. Volgens de gegevens zou er rond 9u een bakker komen, blijkbaar niet in de winter. We dronken dus gewoon enkele koppen verse koffie voordat we onze eerste wandeling aanvingen. We vertrokken rond 9u30, maar verkenden eerst eens de cp zelf en wandelden eens tot aan de vuurtoren, veel wind maar niet echt koud. Langs de haven stonden er viskraampjes, we gingen eerst daar eens kijken of er geen st. Jakobsschelpen waren, pech, niks te zien, misschien door de wind. Het centrum zelf is niks speciaals, wel veel bakkers en beenhouwers en toch kochten we onze kazen en bakvlees in een Marché Plus. Ons brood kochten we dan we bij een artisanale bakker. Na nog wat te hebben rondgekeken, gingen we naar de cp, het was toen 11u10.  We moesten blijkbaar toch een beetje zuinig zijn op onze batterijen, geen tv over de middag, maar wel luisteren naar een cd’ke van Phil Collins, CCR en Queen. Fie prepareerde onze koteletten en witte bonen, terwijl Phil een whiskycola dronk en we tegen 12u30 konden eten. We deden samen de vaat en konden starten met de volgende wandeling tegen 13u30. We vertrokken eerst via een klim naar “Le monument de la 2 ième division légère de cavalerie”. Na de afdaling zagen we nieuwe vissersboten binnen en zagen we ze verse vis lossen. Eens we daar aankwamen, zagen we dat de verse vis niet voor verkoop aan de kraampjes bedoeld was. Op de andere kant van de kliffen was er nog een gedenksteen maar nu van de 5th Highland division. Enkele tientallen meters verder was er nog een monument van een vlucht van New York naar Parijs in 1930 die voorbij St Valéry en Caux voorbijkwam om 19u48 op een hoogte van 499 m en snelheid van 210 km. Nog een afdaling naar het centrum, waar we even de kapel een bezoek brachten.
Daar zag Fie op een plannetje dat er nog ergens een kerk stond met ernaast een militair kerkhof, wij erheen. We moesten blijkbaar de baan naar Dieppe volgen om zo in de route des Belges te komen, er was blijkbaar iets te doen in de kerk die dateert van de 13^de eeuw, zo konden we deze niet bezoeken. Het kerkhof konden we wel op. Vooraan allemaal Fransen van +/- 21j die ongeveer dezelfde periode gestorven waren. Het tweede deel waren het Engelsen, door de ligging van de grafstenen waren ze gevoelig om groen te komen, jammer dat ze die niet meer onderhouden. Nadat we terug aan de cp kwamen hadden we er terug een wandeling van 3u30 opzitten. Phil sloot de stroomgroep aan, maar plaatste die achter de met stenen gevulde netten, zo had er niemand last van. Zo konden we weer gerust wat tv kijken zonder dat de batterijen er last van hadden. Tegen 18u45 aten we onze aangekochte kazen met een baguette en een glaasje rode wijn en deden samen de vaat. Voor de rest hielden we het rustig en keken wat tv. Enkel moesten we nog rond 20u30 de stroomgroep binnenhalen. Om vervolgens rond 22u30 te gaan slapen.
Maandag 03 december: De zalige nacht van gisteren konden we niet overdoen regen en verdorie veel wind. Deze zorgde tenslotte dat we toch in slaap werden gewiegd en werden wakker gemaakt door de mensen die aan de havenmuren aan het werk waren. Het was 8u38 als Phil voor het eerst naar de klok keek, niet slecht dus. Een thermos koffie klaarmaken en alles op ons gemak klaarmaken om te vertrekken naar de cp in Le Tréport, daar konden we onze batterijen optimaal houden. 63 Km in een uur en veertien minuten hadden we voor de boeg, gelukkig was de wind juist gaan liggen en hadden we daar geen last van tijdens het rijden. Eens in Le Tréport zagen we bij het oprijden dat er maar drie campers stonden, wat een verschil met als het weer wat beter is. We tankten eerst wat water bij, en Fie ledigde het toilet. De kraan waar men water kan tanken is een bolkraan van ¼”, we hadden niks mee die daar op paste, dan maar met de waterdief dat we heel de tijd moesten vasthouden daar de rubber te hard was door de koude. Resultaat, twee natte broekspijpen… Ondertussen stonden er twee van de drie camper te wachten om te lozen, dus waren we maar met twee, erg rustig. De keuze van de plaats was snel gemaakt, dicht bij de uitgang. De Mh vlak zetten, stroom aansluiten en de schotel richten, we konden starten aan onze op één na laatste verlofdag, en ondertussen was het een beetje aan het opklaren, nu en dan een straaltje zon van tussen de wolken, misschien toch nog een goeie wandeling in de namiddag. Fie vertrok op zoek naar brood, ze moest tot in het centrum gaan om dat te vinden, maar kwam terug met het lekkerste brood van heel de stad ;-). Phil had ondertussen een aperitiefje gedronken, zo konden we direct bij haar terugkeer onze eieren bakken. Phil bakte spek met roerei, Fie had liever paardenogen , met het verse brood hadden we lekker gegeten. Phil nam deze keer de vaat voor zijn rekening, nadat alles terug in de kasten zat konden we vertrekken. We wandelden naar Mers-Les-Bains langs de spoorweg, Fie dacht al dat we een omweg aan het doen waren, maar plots konden we onder de sporen door en kwamen op die manier direct in het centrum. Gewoon erdoor wandelen en via de dijk terug naar Le Tréport. Door de hevige wind was het weer de moeite om de golven over de stenen omhoog te zien komen. Terug over het water gingen we er één drinken op de hoek aan het casino, een Stella en koffie. De dame van het café kwam speciaal voor ons de verwarming op het terras aanleggen, heel vriendelijk, wat we niet direct verwachtten op zo een winderige dag. Dan maar op zoek naar een lekker stukje vlees als avondeten, we wisten een beenhouwer zitten dicht bij de kerk, maar deze had ook al meer traiteur situaties liggen dan gewoon zelf te bereiden vlees. We besloten dan maar naar de Dia % te gaan aan de cp. We vonden daar ook geen verse groenten die we ons zagen klaarmaken, bij de beenhouwer kochten we vier kleine Gordon Bleu. We hadden in de tijd nog een blik paddenstoelen in de voorraadkast gestoken, Phil dacht gewoon deze klaar te maken met een beetje roomsaus. Één zou te weinig zijn voor ons beiden, we kochten en nog één, nog wat chips voor bij het aperitief en een cornet als dessert. Tegen 16u40 waren we terug in de Mh, de wind had de schotel ontregeld, die weer juist zetten en voor de rest genieten van ons buitenverblijf. Fie begon tegen 18u30 aan ons avondeten, zo konden we reeds tegen 18u55 eten. Jawadde, wat ze hier verstaan onder Gordon Bleu, bereid gehakt met munt of zoiets erin, daar dan kaas en hesp ze zagen er lekker uit, maar smaakten juist het tegenovergestelde. Fie nam de vaat voor haar rekening, daarna speelde ze nog eens patience niet op computer maar met de old fashion kaarten. Nog wat tv kijken en voor Phil ondertussen een La Chouffe drinken. Na expeditie Robinson gingen we slapen, het was dan weeral 22u40, slaapwel.
Dinsdag 04 december: Een winderige en regenachtige nacht, maar doordat het zo lang donker is, bleven we weer liggen tot 8u05. Koffie zetten en met elk vier pannenkoeken konden we weg tot de middag. Fie ging nog eens terug naar de Dia % om chips te halen, ze waren zo lekker dat ze er meer wilde. Ondertussen deed Phil de vaat en ruimde al het een en ander op. Als Fie terug was, ging Phil wat tekst intypen, maar in zijn enthousiasme smeet hij een tas koffie omver, terug kuiswerk dus. Op het ingangticket stond dat we voor 9u moesten vertrekken, dat deden we dus niet. Om 9u30 sloten we de stroom af en reden we van de keggen. Nog het grijs water lozen terwijl Fie de resten brood aan de canards en de meeuwen gaf. Het was vandaag Werner, de stiefvader van Fie, zijn verjaardag, we hadden afgesproken om langs daar af te zakken. Er was veel wind, zo besloten we om iets verder van de kust te rijden. Wij weg naar Veurne, de GPS instellen zonder tolwegen voor 2u45 voor ongeveer 180Km. Onderweg nog één stop om een drietal broden te kopen. In Veurne parkeerden we ons aan de haven en aten eerst nog wat van onze kazen met het aangekocht brood. Als we uitstapten, verschoten we van de koude temperatuur en wind. We kochten in een pralinewinkel een doos Leonidas voor Werner zijn verjaardag en dan vlug terug naar de Mh om richting Jabbeke te rijden. We kwamen daar aan rond 14u50, Phil begon moedre haren computer terug op punt te zetten terwijl we een kopje koffie dronken. Tegen 18u aten we witloof in hesp, zo konden we tegen18u45 huiswaarts rijden. Het regende bijna heel de rit, donker en regen zijn Phils zijn lievelingsritten niet. We kwamen veilig thuis omstreeks 19u35, de normale dingen uithalen en nog eens kijken wat er aangevuld moest worden. We kijken al uit naar de volgende uitstap.

 Foto’s