Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum : 31 juli– 15 augustus

Weer of geen weer, dit jaar besloten we naar Bretagne te gaan, maar niet zonder eerst een stop te maken bij de familie, waar we beloofd hadden om te gaan helpen met hun verhuis. De rest van ons doel was de bij de volgende stop Angers en eens  Cointreau te bezoeken. De rest van het verlof zouden we later dan wel bepalen.


Dinsdag 31 juli: Stasegem – Francheville
387,6Km., Verbruik 10L., Reistijd 5u20

Phil was reeds in verlof en Fie stopte op de middag, zo konden we tegen 12u25 met 54.427Km op de teller en een kleine 400Km voor de boeg vertrekken naar Francheville, de nieuwe woonplaats van Christine, Louis en hun dochter Laura. De GPS was ingesteld zonder tolwegen en gelukkig verliep alles vlot en om 17u20 parkeerden we onze Mobil II voor twee nachten op hun erf. We werden zoals altijd met open armen ontvangen en kregen direct iets fris aangeboden. Christine moest nog naar de kiné, ondertussen genoten we van de rust dewelke de geweldige omgeving ons gaf. Onze eerste dag moesten we nog niet werken, dus was het alweer eten en drinken geblazen. Aperitief met de nodige hapjes, als voorgerecht diverse soorten charcuterie gevolgd door chipolata en merguezes, opgevolgd door de typische kaasschotel en nadien nog een keuze uit een vijftal soorten ijs. Na nog een natje gingen we slapen omstreeks 23u.
Woensdag 01 augustus: Francheville
Phil was wakker om 7u en zette koffie in afwachting dat er leven in de brouwerij kwam. Iets later was Louis de was aan het ophangen, Christine haar verlof was gedaan en moest gaan werken. Zo had ze gezorgd voor croissants en chocolade koeken. Na het ontbijt vertrokken we met Louis naar Bourth. Daar konden we inderdaad nog veel helpen met de verhuis. Veel zat al in kartons, maar sommige kasten zaten nog vol. Ze hadden namelijk gedacht dat de verkoop van het huis wel enkele maanden zou duren, maar na drie weken was het reeds verkocht, een geluk bij een ongeluk natuurlijk. We verhuisden in de voormiddag 1 volledige remorque en legden al veel klaar voor de déchetterie (containerpark). Bij aankomst in Francheville wachtten we op Christine, zodat we wisten waar alle kartons moesten staan, ondertussen was het tijd voor het aperitief. Laura had ondertussen een kip in de oven klaargemaakt en sneed een augurk en bereidde wat sperziebonen voor het voorgerecht. Nadien de kip, kaas en een gebakje. Na dit alles konden we er terug tegen om wat te gaan werken. Nadat de remorque was geledigd, vertrokken we naar het front. We stouwden de aanhangwagen vol met dingen voor het containerpark. We reden naar Evreux, waar alles nog gratis kan gestort worden, zelfs de verantwoordelijke kwam ons een handje helpen. Fie ging nog een oude radio een verdieping lager in een container gooien, en viel ook nog op haar knieën, gelukkig was amputatie niet nodig. Eens terug in Bourth laadden we de remorque nog eens vol met kartons en nam Phil reeds enkele lusters af. Louis is namelijk een held als het iets te maken heeft met elektriciteit. Nadat alles terug was gelost in Francheville, was het terug etenstijd. Voor het voorgerecht pasten we, het hoofdgerecht was kotelet of brochette op de BBQ met nadien terug de kazen en het ijs. Na nog wat gepalaver gingen we terug slapen omstreeks 23u.
Donderdag 02 augustus: Francheville
Phil was terug wakker om 7u en zette de koffie. Fie volgde als deze klaar was zodat we terug konden gaan ontbijten bij Louis en genieten van een lekkere croissant. Na het ontbijt trokken we terug naar Bourth zodat we nog een ritje konden maken met de remorque. Phil maakte nog eerst werk van de rest van de lusters. De rest was alles klaarzetten voor het containerpark, de oud ijzerhandelaar en nog de laatste remorque vullen. Tegen de middag reden we terug naar Francheville voor het middagmaal. Deze keer kregen we wat groenten als voorgerecht en als hoofdgerecht een varkenstukje van de rug, sappig en enorm lekker. Na de kaas kregen we nog een pasteitje. Eens alles was uitgeladen vertrokken we terug naar Bourth en stelden nu de remorque in de garage. Louis reed dan met de tractor en containertje naar het huis waar we alles voor het containerpark en oud ijzerhandelaar konden laden en terug naar de garage brengen. Toen zat ons avontuur “Francheville – Bourth” erop. We waren moe, maar trots op al het werk dat we hadden verwezenlijkt in die twee dagen. Het was onze laatste avond en we moesten gaan eten bij Guy, de broer van Christine die nu rechtover hun nieuwe huis woont. Daar was het weer Vlaamse kermis, champagne met als hapje toast met zelfgemaakte tonijnsla. Het voorgerecht was gerookte zalm, nadien fondue als hoofdgerecht daarna de traditionele kaas en als dessert een zelf gebakken appeltaart. Dit alles met de nodige drank. Omstreeks 23u konden we gaan slapen.
Vrijdag 03 augustus: Francheville – Angers
241,3Km., Verbruik 9,4L – Reistijd 4u03
Deze keer was het 7u45 toen we wakker werden, een heel goeie nacht dus. Nadat de koffie klaar was, stelden we nu al enkele dingen terug op hun vaste plaats. Na het ontbijt kwamen Christine en Guy ons nog uitwuiven, we konden omstreeks 9u05 vertrekken van Francheville richting Angers. Een goeie 4u rijden zonder snelwegen, zalig om op rustige wegen te kunnen rijden de vakantiedagen. Enkel als de Fransen ergens een “route Barrée” hebben, zit je met de GPS in de soep. Dan stuurt deze u langs heel kleine wegen, dewelke soms zijn afgesloten. Enkel door volharding en stalen zenuwen raak je door zulke situaties. Net voor onze bestemming gingen we nog tanken, iets duurder dan in België. We kwamen mooi op het voorgestelde uur aan op camping “ Lac de Maine”, Fie ging ons aanmelden bij de receptie en betaalde €62 voor twee nachten. We konden zelf kiezen waar we ons plaatsten en kozen voor plaats 104, daar hadden we schotelontvangst en stonden op de middag in de schaduw van een boom. Eens geïnstalleerd, konden we op verkenning op de camping en gingen ondertussen ook nog wat uitleg vragen om met de bus in het centrum te komen. We kregen een degelijke uitleg en ook een kaart met een plan voor alle bussen. Zonder middagmaal trokken we dan met de bus naar het centrum met de hoop daar een warenhuisje of iets te vinden. Tegen we eraan kwamen, waren we bijna gekookt en zochten een terrasje in de schaduw. We vonden dit bij “Duplex” en bestelden er ons beiden een Stella, deze was snel uitgedroogd, we trokken verder. We stelden sygic in naar een Carrefour en kwamen onderweg een broodjeszaak tegen, daar aten we elk een dubbel kippenbroodje met een san pelegrino. Zo was onze honger gestild en konden we verder op zoek naar de Carrefour. We kochten er wat charcuterie, sla en confituur. Dan moesten we terug naar de bus, maar we waren iets verder dan we dachten. In een temperatuur die over de 34°C ging was het een echte geseling om de wandeling naar de bushalte te overbruggen. Op de bus zelf was het ook gloeiend heet en we hadden het dan nog verkeerd voor en stapten twee haltes te vroeg af. Eens terug op de camping was het eerste werk wat opfrissen en onze dorst lessen. We besloten niet veel meer werk aan het eten te doen en aten nog een baguette met de aangekochte charcuterie. Na de vaat was het heel rustig op plaats 104, we keken nog wat naar de sterren, maar werden aangevallen door de muggen en gingen zo tegen 23u30 binnen in een veel te hete camper. Om te kunnen slapen waren we gelukkig moe genoeg. Tot morgen.
Zaterdag 04 augustus:  Angers
Om 7u45 was Phil wakker, al bij al nog goed kunnen slapen, na de koffie was Fie ook van de partij en ging ze een baguette halen in de bar, zonder bestellen kon ze toch nog 1 bemachtigen. Na het ontbijt en de vaat gingen we na overleg en vóór het warmste van de dag, naar het winkelcentrum enkele  kilometers verderop. Eerst deden we nog wat voorbereidingen voor ons avondeten, eieren en aardappelen koken, zodat deze al konden afkoelen. Na de fikse wandeling van een goeie 3Km vonden we de winkel waarnaar we op zoek waren. De security aan de ingang verzegelde onze rugzak, zodat we veilig konden gaan winkelen. We genoten in de winkel van de koele omgeving, we bekeken meer dan we nodig hadden om zo wat langer te kunnen blijven. De wandeling naar de camping verliep terug in een veel warmere omgeving dan als op de wandeling er naartoe. De sperziebonen die we meehadden, kookten we nog eerst en aten dan nog een broodmaaltijd voor we om 14u de bus moesten halen om op tijd bij Cointreau te zijn. Fie had de vertegenwoordiger van Cointreau een bericht gestuurd met de vraag of we in de namiddag de distillerie konden gaan bezoeken, we mochten er om 15u zijn. Om 13u30 vertrokken we naar de bushalte en hadden een beetje tijd over. We waren goed op tijd en waren zonder veel show welkom. De rondleiding duurde een dik uur en de degustatie duurde nog eens een dik half uur. Ondertussen kwam de “gids” eens vragen aan Fie hoe ze in contact met Cointreau staat, na een kort woordje uitleg wisten ze wie ze was, zelfs de persoon die de degustatie voorstelde gaf ons speciale aandacht. Na de rondleiding en degustatie werden we een geschenk aangeboden door de zaak waar Fie echt van aangedaan was. Toen we buiten kwamen, waren we juist op tijd om de bus naar de camping te halen. Na een rit van 40 minuten en een wandeling van 500 meter waren we op de camping. We verfristen ons vlug wat en dronken er een grote Pepsi Max met veel ijsblokken om ons innerlijk vlug af te koelen. Phil begon eindelijk wat aan deze tekst te werken en moest nu en dan foto’s en de tijdlijn bekijken om wat gegevens terug te halen. Terwijl Phil ging douchen, stelde Fie ons avondmaal op tafel, zodat we direct konden eten. Na de vaat typte Phil verder aan de tekst en zorgden we ervoor dat we niet teveel stekende muggen rond ons hadden met een citronellakaars en een spiraal die moet aangestoken worden. Deze langzaam smeult, we hadden die ooit gekocht in een soort actionwinkel tijdens een van onze uitstappen. We gingen binnen omstreeks middernacht en probeerden te slapen.
Zondag 05 augustus: Angers – Pornic
145,3Km., Verbruik 8,7L., Reistijd 2u23.
We sliepen net iets langer, het was 7u55 toen Phil begon aan de koffie. Tegen dat deze klaar was, was Fie ook al volledig klaar en ging ze de bestelde baguettes halen. Na het ontbijt was de vaat snel gedaan en begonnen we ons klaar te maken voor vertrek. Phil kuiste nog de ruiten van de cabine, Fie zorgde ervoor dat de sporen van de sluikstorter (hondenpoep) opgeruimd waren op onze plaats. Zo konden we reeds om 9u20 naar de loosplaats rijden, ons grijs water en het toilet ledigen. De GPS gaf 141Km aan, maar door een déviation rond Nantes hadden we enkele kilometers meer, tegen dat we op de bestemming waren. Het was 11u40 toen we voor de poort van camping “Le Pastisseau” stonden, waar Fie ons ging aanmelden. Ze waren daar nog niet zeker dat de aangewezen plaats 101 zou vrij zijn, je mag er blijkbaar blijven tot het middaguur. We betaalden voor 1 nacht wel €46,20, de plaats was vrij, zo konden we direct onze plaats innemen. In de receptie wisten ze ook te vertellen dat het te voet een dikke 2,5Km naar het centrum was. Nadat we waren geïnstalleerd, vertrokken we direct op verkenning. Fie had het blijkbaar mis verstaan, zo vertrokken we langs de verkeerde kant. Gelukkig had Phil het snel door, we draaiden ons om en kwamen na een 500m terug voorbij de camping. Het was middag en de zon deed meer dan haar werk, eens in het centrum zochten we een terras met wat schaduw en besloten in het restaurant “Coeur & Crème” ook te eten. Als aperitief dronken we een Maes pils, nadien bestelden we een suggestie van de chef, een brochette met St Jacobsschelpen en Gamba’s, dit met een half litertje roséwijn. Het smaakte voortreffelijk, maar door het draaien van de zon, kwam Phil al snel in beeld. Na het eten rekenden we af en gingen op wandel naar de kust. De oude haven is wondermooi, maar de jachthaven daarentegen heeft een echt chaotische indruk. Iets verder kwamen we dan toch aan een strandje, maar ook o zo druk. We hadden op de wandeling al enkele keren een stop genomen om wat te bekomen van de hitte. We besloten dan maar om terug naar het centrum te wandelen en nog iets te gaan drinken. Overal was het onmogelijk de zon te vermijden, we gingen dan maar binnen in “Café Du Port”. We hadden grote dorst, we bestelden een fles spuitwater van 75cl met voor Phil wat menthe, die lekkere groene siroop. Nadat we wat bekomen waren, trokken we terug van waar we kwamen. Langs het Stadspark hetwelke nog in aanleg is, maar waarin al wel heel mooie Koi’s zwemmen, langs het ‘Canal de Haute Perche” om zo terug aan de camping te komen. Het zweet liep langs ons… nadat we wat afgedroogd waren, genoten we van een grote extra koele Pepsi Max, het was toen al 18u. We deden het een uurtje heel rustig aan tot Fie iets voor 19u ging douchen. Toen ze terug was, ging ze eens de mails van haar werk bekijken, ondertussen typte Phil nog wat aan deze tekst. Het was 20u en nog niks afgekoeld toen Phil ging douchen, bij zijn terugkomst stond het avondmaal klaar. Daarna nog samen de vaat, zodat we de rest van de avond konden bekomen van de zware, hete namiddag. We gingen pas binnen omstreeks 23u15.
Maandag 06 augustus: Pornic – La Roche-Bernard – Vannes – Port-Louis
180,6Km., Verbruik 9,9L., Reistijd 2u58
Tegen 8u stond de koffie klaar en ging Fie de bestelde baguettes halen. Phil had de verswatertank reeds opgevuld. Onze verplaatsing was normaal maar 68Km. Dus deden we het rustig aan en vertrokken om 10u10 richting La Roche-Bernard. Na een 25min. rijden, zagen we in Pontchateau een Leclerc waar Fie onze inkopen ging doen. De GPS stuurde ons langs smalle straatjes naar het centrum van La Roche-Bernard en ging ons een smal straatje doen afdalen om naar de camping te gaan, Phil zag dit niet zitten en we reden door. Fie zocht vlug nog een andere bestemming en kwam uit bij camping Flower camping “Le Conleau” in Vannes. Toen we de camping opreden en Fie naar de receptie ging zag Phil dat de dame achter de balie al lachte. Heel onbeleefd wist ze te vertellen dat de camping volzet was. Dan maar direct naar Port-Louis, daar reden we naartoe met als doel eens van daaruit naar Lorient te varen en de Duitse bunkers waar de U-boten werden hersteld te gaan bezoeken. We reden eerst naar de camping municipal, maar alles was daar volzet. Net daarnaast is er een camperplaats, we gingen daar eens kijken en zagen dat er nog plaatsen vrij waren. Phil ging snel onze Mobil II halen en ja voor €11 konden we er al 24uur staan. Bij het binnenrijden was de camper die aan het lozen was, niet van plan te vertrekken en ging op de ruime plaats staan, maar we konden er nog naast. Phil had die mensen plaats gelaten om hun luifel te kunnen uitdraaien, maar zelf hadden we te weinig plaats om dit te doen. Na een casse-croute gingen we vertrekken op wandeling, maar zagen een postertje over een tentoonstelling in de bunker net achter de cp, we gingen deze bezoeken. We hoorden van een vriendelijke dame het volledige verhaal van de 68 mensen van de streek, dewelke gefusilleerd werden door de Duitsers net voor de schietstand van de citadel is gebombardeerd. Niet groots opgevat, wel mooi en aandoenlijk. We trokken nadien naar het centrum, waar er in de Chapelle Saint-Pierre nog een tentoonstelling was over de geschiedenis van de naam Port-Louis, beiden waren gratis. Toen gingen we eens kijken naar de cp waar we enkele jaren geleden hadden gestaan, waar alles gratis was, maar nu ook betalend, deze stond ook stampvol. Het was terug heet en Phil dacht een Stella te gaan drinken, we hadden pech, het café was een B&B geworden. Dan maar richting de haven, op het terras van een café in de muren van de vesten, dronken we er beiden een Affligem biertje. Via de citadelle gingen we terug naar de cp en zagen dat er op een graspark nu een mogelijkheid was om daar met de camper te staan. Toen we eens naar de inrit gingen kijken, zagen we dat het €7 was zonder enige service, hoe gaan de meesten dat daar achterlaten. Wij terug naar de camping, het was reeds 18u40, tijd voor een aperitief. De zon was ondertussen langs de kant van de deur komen piepen en de luifel kon die niet stoppen, we schoven met alles wat achteruit, zodat we terug schaduw hadden. Phil probeerde met het driehoekig schaduwdoek toch een systeem uit te dokteren om deze aan de zijde van de luifel te monteren en het lukte. Zo konden we dan rustig beginnen aan ons avondeten, Fie verzorgde de groenten, terwijl Phil de chipolata’s en varkenslapjes bakte op de BBQ. De koelkast haalde het terug niet op van de warmte, zo dronken we dan maar een glaasje rosé met een ijsblokje erin. Na de vaat “genoten” we nog wat van de tierende meeuwen en gingen tegen 22u30 naar binnen en zaten vlug onder de wol.
Dinsdag 7 augustus: Port-Louis
Ze hadden ons verteld dat de meeuwen terug van de partij waren omstreeks 5u. en het was zo. Phil bleef toch liggen tot 7u30 en zette de koffie. Eens deze klaar was, ging hij buiten wat aan deze tekst werken, drie koppen koffie later volgde Fie. Er was meer wind en ook meer wolken. Toen we eens naar de voorspellingen keken was het stukken minder dan de dag voordien. We waren er eens niet rouwig om, een frissere dag is altijd welkom. We vertrokken omstreeks 10u15, er was namelijk een defilé door de stad met Bretoense muziek en dansers en twee piper bands, een Schotse en een Ierse. Ze startten tenslotte maar om 11u, maar we hadden al kunnen genieten van de muziek en dans die ze opvoerden tijdens het wachten. Na het starten hielden de drie groepen rekening met elkaar, ze speelden elk op toer hun ding en stopten zo om de 100 meter om de eersten terug hun muziek te laten spelen en hun dans te demonstreren. Wij gingen nog vlug eens naar de winkelstraat om een baguette te kopen. Terwijl Fie in de winkel was, kwamen de drie groepen daar ook nog eens voorbij. Het was bijna middag, we gingen met de baguette terug naar de Mobil II om direct terug te vertrekken, daar we smeerboter vergeten waren. In de plaatselijke Vival kochten we de boter en sneetjes kaas, die we ook terug brachten en besloten ter plaatse te blijven en ons middagmaal te gebruiken. Met de aangekochte baguette en de charcuterie die we nog hadden, konden we er terug tegen tot het avondmaal. Tegen 13u30 vertrokken we dan naar de Citadel om de musea eens te gaan bezoeken. We besloten het gegidst bezoek van het “Compagnie des Indes” te doen, maar het gedeelte van de Marine deden we terwijl we wachtten op de gids. We hadden bijna drie kwartier voor de toer begon. We hadden een goed besluit genomen een gids te nemen, we kregen een leerrijke rondgang van een pittige dame. Na de twee musea verkenden we nog de rest van de Citadel en gingen we nog eens het centrum binnen, daar waren reeds velen bezig met hun kraam op te zetten voor de avondmarkt. We hadden dorst en gingen op het terras van een PMU een Affligem drinken en deden een babbel met een lokale man die naast ons zat. Die wist te vertellen dat we in september moeten terug gaan, dit is te overwegen in de volgende jaren. We verkenden nog eens de volledige markt om dan terug naar de cp te gaan. Fie bereidde ons een lekkere Cointreau Fizz en een toastje met foie gras (nu we nog kunnen). Phil moest het windscherm plaatsen om makkelijk onze maaltijd te kunnen bakken. Phil bakte kippenbouten en terug enkele varkenslapjes, met de rest van de groenten en brood hadden we nog maar eens een lekker avondmaal. Samen deden we nog de vaat en genoten nog van het laatste mooie weer. Na de vaat ruimde Phil  stoelen, tafel, windscherm en luifel op, ze beloofden ons namelijk regen. Eens binnen en nog wat tv te hebben gekeken, wat voor het eerst was tijdens de vakantie, gingen we om 22u slapen.
Woensdag 8 augustus: Port-Louis
Een rustige nacht, maar om 5u. waren de meeuwen er terug. Phil hield het nog vol tot 7u45 en zette toen de koffie. Fie hield het nog bijna een uur langer vol, Na het ontbijt maakten we ons klaar om met de boot naar Lorient te trekken. Daar is het jaarlijkse festival Interceltique. Ongelooflijk wat daar allemaal te beleven is, maar Phil ging eigenlijk om de U-boot bunkers te gaan bekijken. Na een korte verkenning van het festival dat nog niet volledig open was, zochten en vonden we de wekelijkse markt, maar de overdekte markt sprak ons meer aan. Jammer dat het te ver was naar de cp, anders hadden we veel lekkers kunnen kopen. Op het festival vond Phil nog we een tinnen vosje van ongeveer 2 cm voor €4. We gingen op zoek naar de toeristische info, na een tijdje zoeken vonden we die en zagen op de kaart dat de bunkers langs een volledige andere kant van de stad lagen. Zoals we zijn, niet plooien, we wandelden er heen. Na een 40-tal minuten waren we ter plaatse en besloten eerst iets te gaan eten en drinken. We besloten binnen te gaan in “Quai Ouest“ en bestelden er ons een menu aan €28, als voorgerecht carpaccio van St-jakobsschelpen, Fie mosselen mat roquefort en Phil met room en spek. Voor dessert namen we Kouign Amann, een Bretoens gebakje, we sloten af met een koffie. We gingen dan normaal de bunker bezoeken, maar toen we de tickets gingen kopen, hoorden we een heel ander verhaal. Er waren zoveel verschillende mogelijk heden van tickets dat een mens bijna universitaire studies moet hebben gedaan om die zo maar te begrijpen. We kwamen er redelijk rap uit, maar konden nu geen gegidste rondleiding meer hebben, we besloten de dag nadien terug te gaan en konden wel al onze plaatsen bespreken. We gingen nog wel eens de bunker van buitenaf bekijken, Fie voelde zich reeds zeeziek op een aanlegsteiger J
. Phil kon enkele foto’s nemen en was klaar om de terugweg aan te vangen. Met een stevige tred gingen we terug naar het festival en slenterden er nog een tijdje rond. We dronken op een terras nog elk een Loburg, een Belgisch biertje dat niet meer in België verkocht wordt. We slenterden nog wat verder tot we terug aan de aanlegplaats van de overzetboot kwamen. Het meisje wist ons daar te vertellen dat er na 15u30 geen boot meer naar Port-Louis vaart, enkel nog naar Locmiquelic en dat we daar met de bus naar onze bestemming konden rijden. Het was druk op het water, de boot die aankwam waar wij op moesten had 145 personen naar Lorient gebracht. Na de overzet en de busrit, gingen we terug naar de cp om de rugzak achter te laten en direct terug te vertrekken of we nog ons avondeten ergens konden kopen. Boven al onze verwachtingen was zowel de bakkerij en de kruidenierswinkel open, het was we al 19u15. Terug in onze Mobil II prepareerden we ons een Gin Tonic als aperitief en aten nadien een baguette met charcuterie. Het begon tijdens het eten wat te regenen, heel voorzichtig en het bleef zo tot we gingen slapen omstreeks 23u20.
Donderdag 09 augustus: Port-Louis
Het was een vochtige nacht, s’ avonds was er nu en dan een druppel gevallen, maar tijdens de nacht was het nu en dan net iets meer. Dit resulteerde in regelmatig wakker worden, maar we bleven dan gewoon wat langer liggen. Het was 8u15 toen Phil aan de koffie begon, Fie volgde direct. We ontbeten, maar hadden geen haast. We vertrokken naar Lorient omstreeks 10u05 richting Le point du Port om daar terug de boot te nemen. De boot stond er als we eraan kwamen, wij spongen er snel op en kochten een dag ticket. We vaarden nog maar kort toen we terug aanmeerden, iedereen vroeg zich af wat er gebeurde. De dame legde ons uit dat er twee firma’s varen, we zaten op de verkeerde en waren gestrand op de Port de pêche. Geen probleem vertelden ze ons, met de bus ben je er ook direct, maar dan moet die wel rijden. We startten te voet naar het centrum, maar halverwege veranderden we van gedacht. We hadden om 14u geboekt om met een gids de bunkers te gaan bezoeken, het was ondertussen 10u45. Om dan nog eerst naar het centrum te wandelen en na aankomst direct terug naar de bunkers te wandelen was niet echt logisch. We waren namelijk van plan om daar nog iets te eten. Eens aan “La Base” besloten we iets kleins te gaan eten bij “4 B4SE B4R RESTO” En dronken er eerst een aperitief, Phil een Affligem , Fie bestelde direct een fles wijn welke we dan samen met onze maaltijd uitdronken. Fie bestelde 2 Kippenbrochettes, Phil een slaatje met geitenkaas. Dit middagmaal was stukken minder dan de dag voordien, maar we overleefden er wel op. Na nog een koffie gingen we eens binnen waar we de tickets hadden gekocht, we hadden nog een 45 minuten voor we de eerste toer deden. Stip om 14u kwam de gids er aan, een kleine dame met een stem als een klok. We kregen eerst een voortreffelijke uitleg over de start van WW2 en wanneer alle bunkers  gebouwd werden, nadien konden we ze bezoeken van onder naar boven. We liepen op het laatste bovenop de K3, de hoogste van de 5. Een dik anderhalf uur later namen we afscheid van de gids. Toen moesten we nog het museum van de duikboten en het bezoek aan de duikboot zelf doen, dit startte om 16u. Phil kocht in het winkeltje nog 2 herinneringsmedailles en kort daarop mochten we het museum binnen, klein maar fijn om nadien dan de duikboot te gaan bezoeken met een digitale gids. Alleen jammer dat we tegen dan wisten dat het een Franse duikboot was, er zijn in de wereld nog vier echte U-boten over. Hierna stapten we met een goeie vaart naar Lorient om daar op het festival nog kort eens rond te lopen en een goeie pint te gaan drinken. We bestelden ons elk een halve liter Jupiler, maar de gast bracht ons twee verschillende bieren, de een was donkerder dan de andere. Toen Fie dit ging tonen, wisten ze snel dat de ene een Leffe was, zeker Phil zijn smaak niet. Op de terugweg naar de boot, gingen we nog op zoek naar de laatste overblijfselen van de stad na WW2, een soort vuurtoren met twee oude molens erlangs. Na enkele foto’s gingen we naar de kaai waar de boot ons, samen met vele anderen, kwam ophalen.  Terug landden we in Locmiquelic en moesten we wachten op de bus, die deze keer lang op zich liet wachten. Eens in Port-Louis gingen we eerst kijken naar de bakkerij om nog brood te halen. Op de terugweg besloten we om een pizza te gaan eten in het plaatselijk restaurant. Nadat ons brood in onze Mobil II lag, vertrokken we terug naar het centrum in ‘Il Pirata”en vroegen of er nog een plaatsje was voor twee. Er waren nog enkele plaatsen vrij, maar omdat ze met z’n drieën overlegden, dachten we dat ze misschien besproken waren. We kregen toch een tafel aangewezen en bestelden ons een Pirate aperitief, Fie at er een Pizza Oceane en Phil een Cardinale, beiden waren we aangenaam verrast. Zo was het 9u45 toen we terug aan de cp kwamen. Phil typte nog wat aan deze tekst, terwijl we nog wat tv keken. Tegen 23u30 gingen we slapen.

Vrijdag 10 augustus: Port-Louis – Dinard.
181,2Km., Verbruik 9,7L., reistijd 2u19.
We waren wakker tegen 7u30 en schoten direct op gang, koffie zetten, Fie het toilet ledigen, de vuilnis wegbrengen, ontbijten en de ruiten van de cabine kuisen, zo konden we tegen 8u38 de cp waar we 4 nachten sliepen, afrijden. We hadden bijna de volledige rit mooie brede wegen en reden zo net om 11 u de camping “Port Blanc” binnen. Fie ging ons aanmelden en we kregen plaats 2 toegewezen, maar de verantwoordelijke wist niet of de vorige mensen reeds weg waren. Toen we er aan kwame,n waren deze mensen nog bezig met opruimen, jammer dat de mensen zich dan moesten haasten, wij wisten niet dat ze op de plaatsen mochten blijven tot 12u. We stonden midden op de weg, Phil stelde voor om zich een moment er gewoon naast te zetten. De man deed direct zijn scooter en aanhangwagen weg en na 5 minuten was hij volledig weg, we voelden ons wel schuldig, jammer dat zo een situatie moet gebeuren. We hadden er wel een mooi zicht. Voor we naar het centrum vertrokken, zette Phil nog de luifel uit en spande ook de stormbanden, voor het geval het begon te waaien. We wandelden eerst langs een smal betonnen wegje dat langzaam overging van aarde naar rotsen en terug andersom. Geen snelle wandeling, maar vooral oppassen waar je uw voeten zet. Bijna in het centrum zagen we nog een overdekte markt en gingen een kijkje nemen, jammer dat dit alles zo ver van de camping ligt om daar onze inkopen te kunnen doen. Op de esplanade stonden er standaards met mooie foto’s over de eerste wereldoorlog. Eens in het centrum zochten we een terrasje waar je gewoon iets kon drinken, niet simpel in een toeristisch plaatsje, maar we vonden een tafeltje op het terras van “La Fonda” en bestelden er elk een Affligem en gingen dan op zoek naar de plaats waar we de dag nadien de overzet naar St Malo konden nemen. Na nog een ferme wandeling vonden we eindelijk het kraampje waar we zes jaar geleden ook onze tickets hadden gekocht. We moesten niks op voorhand bespreken, we konden gewoon gaan als het ons paste. Van daaruit gingen we op zoek naar de toeristische info met de vraag of er bussen reden tussen de camping en de plaats waar de overzet vertrekt.  We kregen onderweg de hulp van een kranige oude dame, we moesten een tandje bijsteken om ze te kunnen volgen. Daar vonden we niks om op een snellere manier aan de overzetboot te raken. Teug in het hartje van Dinard besloten we een pannenkoek te gaan eten, we mochten gelukkig nog binnen bij “ La Cantine de Jaouen” en vroegen er een koffie en een Mikado pannenkoek met chocolade en ijs. Daarna besloten we de kortste weg naar de camping te nemen, nog net geen 2Km. Het waaide redelijk, Phil plaatste het windscherm terwijl Fie tafel en stoelen buiten zette. We gingen dan elk nog een douche nemen, zodat we fris de late namiddag konden ingaan. We hadden nog ribbetjes en chipolata’s in de koelkast en zouden deze klaarmaken. Deze samen met verse erwten en mais zou ons menu vervolledigen. Eens de erwten buiten stonden te koken, begon het plots nog meer te waaien en ook wat te regenen, We namen vlug de erwten en onze handdoeken binnen, ook de zetels werden in de garage gestoken. Voor de luifel en het windscherm waaide het veel te hard. Deuren en vensters moesten toe, zo fel was de wind. Beetje bij beetje konden er dingen toch tussen de buien in, gedroogd en weg gestoken worden. Ondertussen genoten we van een aperitief, maar dat konden we ook niet heel de avond volhouden. We bakten dan nog enkele witte pensen met porto die nog in de koelkast zaten en aten deze met de groenten en een baguette op. Ondertussen was het opgeklaard en was de wind gaan liggen. Terwijl Fie de vaat deed, ruimde Phil buiten alles op of hing het nog wat te drogen. Toen tenslotte alles binnen zat, had Fie ook gedaan en zagen we dat de zon mooi aan het zakken was. We dachten van een mooie zonsondergang te kunnen genieten, maar na kort te hebben genoten, kwamen wolken roet in het eten gooien. We stopten dan maar alles terug in de garage en gingen binnen wat tv kijken, het was middernacht toen we gingen slapen.
Zaterdag 11 augustus: Dinard – Saint-Malo
à met de boot.
We zouden normaal vroeg vertrekken naar Saint-Malo, maar de wekker liep niet af en we sliepen tot 8u45, was waarschijnlijk eens nodig. Vlug koffie zetten en ons ontbijt nemen Tegen we volledig klaar waren, was het 10u35 als we konden vertrekken. In het kleine dorpje, Saint-Enogat waar we voorbij wandelden zagen we dat er gesneuvelden lagen, we gingen eens kijken. We zagen dat de persoon die de graven moet onderhouden bezig was. Deze wist ons te vertellen dat op het grote kerkhof van Dinard ook Belgische militairen begraven liggen, we gingen deze een bezoek brengen bij ons vertrek uit Dinard. Na een fikse wandeling, kwamen we aan het vertrekpunt van de boot. Na een half uurtje wachten, konden we overvaren en genieten van het zicht dat we hadden vanop de boot. Na het aanmeren, zaten we direct in het centrum en slenterden wat rond. Zo kwamen we aan de andere kant van de stad op de vesten terecht. Eens daarop kan je de volledige stad rond wandelen en zie je alle kleine eilandjes dewelke de stad omringen. We hadden voor ons vertrek af gesproken om zeker eens “fruits de mer” te gaan eten, via google zochten we een restaurant. Het eerste dat we op het scherm van onze phone zagen was “Restaurant Le Jacques Cartier”, daar gingen we naar op zoek. Ze zouden ons aan een 2 persoonstafeltje zetten, maar Phil wees erop dat het voor een plateau was, ze gingen er een bijzet tafeltje naast zetten, dik in orde. Na een glaasje champagne kregen we de plateau voorgeschoteld. De grote spinkrab lag bovenop het schaaltje met enkele langoustines, de schotel eronder was gevuld met oesters, langoustines, roze garnalen, wulken en kreukels, dit alles krakend vers. Dit alles spoelden we door met een glaasje rosé uit de streek van Sancerre. Het was na drie uur toen we klaar waren, we waren bijna de laatste klanten van de zaak en ze waren aan het opruimen. We besloten dan maar onze koffie ergens anders te gaan drinken, na een korte wandeling zagen we een mooi cafeetje, er was nog plaats op het terras van “Bistrot de Cartier”. We bestelden er ons een koffie en een calvados, het is maar een keer congé. Nadien verkenden we nog wat de stad en zagen hier en daar straatoptredens waarvan sommige erg goed. Volledig voldaan van Saint-Malo gingen we terug naar de haven voor de overzet naar Dinard, deze keer moesten we niet wachten, toekomen en opstappen. In Dinard stapten er twee mensen van om en bij de 70 van de boot met hun fiets. Deze kan je enkel omhoog krijgen op een ramp die volledig tegen de muur is geplaatst. Door de zware zakken die op hun toerfietsen stonden was het echt moeilijk om deze naar boven te rijden. Phil hielp eerst de heer en nadien de vrouw, deze fiets was stukken lichter, Phil kon die gewoon zo naar boven dragen, twee blijde gezichten. Onderweg naar de camping kochten we nog een baguette en in Saint-Enogat, het dorpje waar de camping ook is dronken we op het terras van” Le Maregraphe” nog elk een Lancelot biertje. Nog een dikke kilometer verder kwamen we aan de camping en zagen een kraampje staan met gedroogde worsten. We mochten ze allemaal eens proeven en kochten er vier voor €13 ipv van €4 per stuk. Er was deze avond een carnavalsfeest en het zag er heel gezellig uit, we besloten daar nog een glaasje rosé te drinken voor we naar Mobil II vertrokken. Het was een mooie avond, we stelden de stoelen buiten en genoten van de zon. Toen we een klein hongertje kregen, deden we een blik open met canard opgevuld met foie gras, lekker met een toastje. Daarna konden we enkel nog genieten van de zonsondergang, maar jammer genoeg zagen we die niet tot aan de waterspiegel, er zaten nog maar eens wolken in de weg. Het werd donker en fris, we trokken naar binnen en keken nog wat tv. Fie ging slapen om 23u. Phil volgde om middernacht.
Zondag 12 augustus: Dinard – Gacé
255,4Km., Verbruik 9,8L., Reistijd 3u44
7u45 uit de veren en koffie zetten, Fie het toilet gaan ledigen en ontbijten. We stelden alles op de vaste plaats, stroomdraad opruimen en keggen vanonder de wielen wegstoppen. We konden pas om 9u55 vertrekken na het afrekenen van €52,40. We stelden de GPS in naar Parijs, we wisten echt niet waar naartoe deze keer. Kort na ons vertrek viel het ons te binnen wat de heer op de begraafplaats had verteld. We waren het even vergeten en dachten, we komen nog wel eens langs Dinard. Maar het geluk wilde, dat we kort daarop het kerkhof passeerden. Natuurlijk de remmen toe en eens de Belgen gaan bezoeken. We vonden er 39 Belgische grafstenen. Blij dat we deze mensen ook eens konden bezoeken, bij een volgend bezoek brengen we bloemen mee. Na een tijdje hadden we volgens Phil veel te veel snelwegen, wel zonder tol, maar het blijft saai om langs zo'n wegen te rijden. Kort nadat we over Caen de snelweg afreden, kwamen we in Falaise, daar had Phil een Mc Donalds gezien, Fie een Intermarché, we hoopten daar te kunnen gaan tanken, maar er stonden geen pompen. Het was toen al bijna 13u. Fie ging ons een hamburger halen. Toen ze terug was, zagen we dat er geen frieten in de zak zaten, ze ging vlug terug. Daar beweerden ze dat ze er geen besteld had, blijkbaar hadden bestellers het volledig verkeerd begrepen, zelfs nadat ze hadden gevraagd welk formaat het moest zijn. Ze had wel de mayo mee, maar frieten, die mochten we vergeten. Als we het stadje binnen reden, zagen we daar dan wel de benzinepompen staan en gingen tanken. Voor de rest genoten we van de stille wegen die we doorkruisten. Ieder dorpje dat we doorreden keken we uit naar een camping, in Gacé zagen we de “Camping municipal le pressoir” We reden de camping op en zochten ons een gepast plaatsje, onze keuze viel op plaats 16. Het was 14u40. De uitbater was niet aanwezig, hij zou er zijn tussen 18u30 en 19u30. We deden het een uurtje rustig aan, het begon nu en dan wat te druppelen, maar niks om nat van te worden. We gingen dan maar eens het dorpje verkennen, man man zoveel mooie grote huizen en kleine kasteeltjes, echt de moeite om hier eens te stoppen. Het dorp was wel in verlof, overal zagen we brieven hangen van “congé annuelle”. Terug op de camping rolde Phil de luifel uit en stelde tafel en stoelen buiten, het was een veel te drukkende lucht om binnen te zitten. Tijdens een aperitief en een hapje van de aangekochte worstjes die Fie had gesneden, typte Phil wat aan deze tekst. Deze avond werd het een lichte maaltijd, cavaillon met gerookte ham, een klassieker. Het was nu en dan heel lichtjes aan het regenen, maar met de luifel konden we buiten blijven. Toen het iets harder begon te regenen, besloten we binnen te gaan. Tafel en stoelen werden binnen gezet, we vulden de rest van de avond met wat tv kijken en gingen slapen tegen 23u.
Maandag 13 augustus: Gacé
Wat een stille, rustige camping, we besloten een dag langer te blijven. Phil werd wakker gemaakt door de klokken van de kerk die 7u sloegen, maar bleef nog liggen tot 7u45 en zette de koffie. Fie volgde kort nadien, ging naar de bakker en kwam terug met een paar koeken en een baguette. Na het ontbijt zagen we velen vertrekken, voor iedereen de laatste dagen van het verlof. Er viel terug wat regen, maar het was toch wachten tot 9u30 om onze boodschappen te gaan doen in de Intermarché. Om 9u begon er een film op Vijf, het was een komedie dus, zo wachtten we om de boodschappen te doen en keken deze uit. Daar kochten we voor twee dagen eten, vlees, groenten en wat hapjes. Fie zag ook kleine St Jacobsvruchten liggen in de vrieskast. Phil besloot deze mee te nemen, we hadden nog room zitten en konden deze klaarmaken. Het was al tegen de middag als we terug waren, tijd voor een aperitiefje. Fie maakte ons een Cointreau Fizz klaar met wat hapjes. Toen Phil besefte dat we geen visfond en prei hadden, ging Fie nog eens naar de winkel, maar deze was gesloten tot 14u30. Dan maar wachten om ons middagmaal klaar te maken en misschien hadden we daardoor geen avondmaal meer nodig. Terwijl Fie de laatste benodigdheden ging halen, begon Phil alles klaar te zetten voor de St Jacobsvruchten. Als Fie terug was begon hij de prei te snijden en deze lichtjes op te stoven, ondertussen ging Fie al de vaat doen van de voorbereidingen. Wat boter, room, peper zout, saffraan en op het laatste de St Jacobsvruchten toevoegen, met de tagliatelle erbij hadden we een perfect middagmaal. Samen gingen we de vaat doen en de rest was platte rust voor deze op twee na laatste verlofdag. We konden veel genieten van de zon, die nog steeds haar temperatuur gaf, maar nu en dan kwamen er wel donkere wolken voorbij, gelukkig zonder regen. Fie ging nog eens €14 betalen voor ons dagje extra en we gingen elk op toer een douche nemen. Het was toen 19u40 en het was nog heel aangenaam buiten, nu en dan een windje, maar ook de zon bleef nog van de partij. In de loop van de namiddag hadden we een  Engelse wagen zien op rijden, deze mensen kwamen nog een babbel slaan. We bleven nog een tijdje buiten, maar als de zon onder was werd het te koud . We ruimden buiten alles op, stoelen en tafel binnen en ook de luifel binnen draaien. We aten enkel nog de aangekochte roze garnalen met een dipje en dronken nog een glaasje rosé. Nadat we nog naar een komedie met Austin Powers keken, gingen we slapen, het was alweer 23u. voorbij.
Dinsdag 14 augustus: Gacé – Mareuil-Caubert.
210,2Km., Verbruik 9,4L., Reistijd 3u38.
Bij de eerste klokslagen om 7u stond Phil op, sloot de waterverwarmer aan en ging het toilet ledigen. Bij het slapengaan brandde het rode lichtje, tijd voor actie dus. Phil was net rond met het werkje, toen het water kookte en Fie vanonder het donsdeken kwam. Na het ontbijt liep alles gesmeerd en konden we om 8u35 vertrekken. De GPS was ingesteld naar huis, dit was nog 371Km. Het was de bedoeling om, als we nog een 200Km. te rijden hadden, we een camping zouden zoeken. Onderweg verliep alles vlot, Fie begon reeds op 245Km naar een camping te zoeken. Het eerste idee was Neufchâtel en Bray, maar bij het naderen veranderde de gedachte naar Abbeville. De GPS werd opnieuw ingesteld naar municipal camping ”Les portes de la baie de Somme” in Mareuil Caubert. In Blagny s/ Bresle stopten we nog en ging Fie 2 baguettes kopen. Ons madam stuurde ons nog maar eens langs een veel te smalle weg, gelukkig waren we maar een dikke kilometer meer van onze bestemming. De camping is gelegen langs een groot meer, maar jammer genoeg worden de mogelijkheden niet optimaal uitgebuit. Er verwelkomde ons een dame die wist te vertellen dat we een plaats konden uitkiezen en het maar €12 was… We kozen plaats 27, net aan het sanitair blok. We zochten het niet te ver, omdat het maar voor een nacht was. We gingen eens een blik werpen aan de vijver, maar zagen direct een konijn met myxomatose, iets verder lag er zelfs een dood, we hadden er spoedig genoeg van. We stelden tafel en stoelen buiten, maar gebruikten deze in eerste instantie niet. Fie begon met ons middagmaal en door de talrijke wespen die ons kwamen lastigvallen, gebeurde dit binnen in onze Mobil II. Sla, tomaat, rode ajuin en paprika waren de koude ingrediënten. Dan bakte Fie de spekreepjes, de korstjes en de kippenlevertjes. We hadden een overheerlijke maaltijd, nadien moesten we wel nogal wat afwas doen. We namen nog maar een rustige namiddag en genoten van het goeie weer en alle beweging op de camping. Er waren namelijk weer veel eendagsvliegen zoals wijzelf. De verantwoordelijke kwam op het voorziene uur aan, Fie ging €14,90 gaan betalen. Het was iets na 19u toen we binnen gingen, we dachten dat de zon zich niet meer zou laten zien. Als avond snack namen we nog ene toast met surumi en wat tapenade op een broodje. Dit slikten we door met een flesje champagne die we hadden bewaard tot onze laatste avond. De rest was toen wat tv kijken, we gingen tegen 22u30 slapen.
Woensdag 15 augustus: Mareuil-Caubert – Stasegem
179,5Km., Verbruik 8,9L., Reistijd 3u30.
Terug een heel rustige nacht, we zouden op reis meer voor de municipals moeten kiezen. Deze liggen over het algemeen iets verder van het centrum, maar het er heel rustig. Tegen 8u10 was de koffie klaar, we namen ons ontbijt en namen nog een tweetal uur de tijd om alles klaar te maken voor vertrek. Phil kuiste ook nog de ramen van de cabine, zodat we een klare kijk hadden op weg naar huis. We reden om 10u30 de camping af met als doel de Intermarché in Abbeville. Fie deed daar nog de nodige inkopen, maar vergat brood mee te brengen, dit zouden we onderweg wel nog vinden. In St. Pol sur Ternoise vonden we de nodige baguettes, ze zagen er mooi uit, maar waren zo zacht. We reden richting Bethune centrum, maar zagen een mooie parking aan het “Theâtre Municipal” waar we ons middagmaal konden nuttigen. Het probleem van de zachte baguettes losten we op in onze oven, ze kwamen er lekker krokant uit. We dachten eens tot aan het centrum te rijden om daar eens rond te lopen. Een heel mooi centrum, maar geen ideale plaats om te parkeren, we komen zeker nog eens terug. Het was 13u40 toen we onze weg verder zetten. 68Km. verder en een 1u30 later reden we Stasegem binnen en konden we onze Mobil II beginnen te ledigen. Alles verliep vlot, tegen dat we onze vakantiewoning terug naar de camperplaats brachten, draaide reeds de eerste was.
Kilometerstand 56.209Km., Trip 1782,8Km., Verbruik 9,5L., Reistijd 28u03.

Foto’s


© Phil en Fie 07/11/2018