Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum : 15 – 19 april

Het Paasweekend, dat geeft ons enkele dagen extra verlof Fie nam op dinsdag en woensdag verlof, Phil moest enkel op dinsdag een extra dag sluiten. De keuze viel op de landingsplaatsen in Normandië. Phil wilde vooral eindelijk eens het museum in Caen gaan bezoeken, maar we maakten eerst een andere keuze. De voorbereidingen werden voor het grootste deel op vrijdag gedaan, nog enkel wat kledij en voeding en alles was klaar.


Zaterdag 15 april : Stasegem – Ranville.  Trip 412,4Km – 5u28 rijden - 10,9L verbruik.
Phil had mooi op tijd gedaan in het kapsalon en Fie met de kuis, we konden reeds om 12u25 vertrekken. We moesten wel via Kortrijk naar de snelweg door de wielerwedstrijd in Stasegem. Net vertrokken, bij het eerste rond punt, hadden we pech. We waren vergeten de vochtvreter uit te halen en deze viel van het aanrecht. Het “water” , een gelachtig iets, spatte in het rond. Gelukkig kon Phil rap parkeren en samen ruimden we het zoveel mogelijk op en zetten onze weg verder. Onderweg hadden we nergens vertraging, maar een goeie 400Km zonder tolwegen bol je niet zo snel af, we deden er tenslotte net geen 5u30 over. Ons middagmaal namen we onderweg, broodjes met roerei en préparé. Fie ging het onthaal van camping Des Capucines in Ranville binnen en betaalde er €40 voor twee nachten en nog €4 voor wifi. We konden kiezen, maar de dame verwees ons naar een drietal plaatsen speciaal voor campers, onze Mobil II was er niet tevreden mee en wilde op de aangewezen plaats geen satelliet ontvangst aanvaarden en hij had gelijk J
. We reden dan maar naar een andere plaats en hadden direct ontvangst en stonden ook direct vlak, beter kon niet. Enkel nog stroom aansluiten en we waren klaar, ware het niet dat er nog het een en ander viel op te kuisen. Met wat warm water en dreft was de klus snel geklaard. We deden dan nog een korte verkenning op de camping. Fie begon aan ons avondeten, Phil schilde enkel de aardappelen. Na onze orloff met suikerbonen en aardappelen gingen we samen de vaat doen in de heel nette sanitaire blok, alsook de toiletten en douches waren kraaknet. Na de vaat restte er nog enkel wat tv kijken en deze tekst typen, we gingen slapen omstreeks 23u30
Zondag 16 april : Ranville
Wat een rustige camping, enkel wakker worden door het geluid van lokkende vogel. In mei leggen die namelijk allemaal een ei… Om 7u30 stond de waterkoker aan om koffie te zetten, Phil at als ontbijt een paar boterkoeken en Fie nog een broodje met roerei. Omstreeks 9u30 vertrokken we, nadat we de familie nog een hoogdag wensten,  naar het militair kerkhof van Ranville. Eerst gingen we nog eens naar het dorpskerkhof waar er ook nog een goeie 40 gesneuvelden lagen en ook een kort bezoek aan de kerk zelf waar ook een gedenkplaat van Brigade Piron hangt. De enige Belg die op het kerkhof ligt,
Edouard GERARD, bezochten we ook nog eens. Rechtover het kerkhof staat er ook een toren waar er een gedenkplaat van Brigade Piron is aan gevestigd. Na ons bezoek aan het militair kerkhof gingen we op zoek naar de Carrefour om enkele inkopen te doen. Deze gingen we nog in de Mobil II steken en vertrokken toen naar de Pegasus brug. Bij ons vorig bezoek hadden we het museum niet gezien, dit deden we dus nu. Na een goeie wandeling, kwamen we aan het Museum Memoriaal Pegasus en betaalden er 15 euro inkom. De mensen achter de balie speken daar zelfs een woordje Nederlands en waren heel uitgebreid met hun uitleg, waarvoor dank. Het bezoek is echt de moeite waard, er wordt zelfs een film in het Nederlands afgespeeld. In het winkeltje vond Phil nog een drietal gadgets die iets te maken hadden met Willy’s jeeps. Na ons bezoek was het iets na de middag en hadden we dorst. We vonden een vrij tafeltje op het terras van ”Les 3 Planeurs” en bestelden ons een Kapittel, Phil een 50cl en Fie een 25cl. Na deze vertrokken we terug naar de camping, bij onze aankomst hadden we reeds onze tienduizend stappen. Na een snelle aperitief was onze spaghetti klaar, nadien deden we samen de vaat in het sanitair blok. Ondertussen stond de tv reeds op de uitzending van de Amstel Gold race. Fie ging op een 14-tal Km van de aankomst een vlugge nap doen, maar kwam net te laat terg kijken om Philippe Gilbert op grandioze manier de koers te zien winnen. We besloten om nog eens op zoek te gaan naar het centrum van Ranville, maar belandden toch terug aan de kerk. Daar wandelden we door en kwamen toch nog enkel mooie bezienswaardigheden tegen waaronder een heel mooi kasteel. Dankzij de goeie oriëntering van Fie kwamen we terug aan de camping uit. We haalden de zetels uit om nog een beetje van de zon te genieten. Omstreeks 19u ging Phil een douche nemen, na deze stak hij de zetels terug op hun plaats en gingen we binnen, eens de zon weg, koelt het snel af. De plannen voor de dag nadien werden eens overlegd. We aten nog onze baguette met sesamzaad op die we aankochten bij de bakker aan de Carrefour en dan was onze actieve dag voorbij. Nog wat tv kijken en wat aan deze tekst werken vervolledigden de tweede dag van onze uitstap. We gingen onder de wol omstreeks 23u10.
Maandag 17 april: Ranville – Caen – Graye-sur-mer. Trip 40,7Km - Verbruik 11,7L - Rijden 0u56.
Zonder wekker toch wakker om 7u40. Koffie zetten, een kop drinken, opfrissen en kleden, toilet ledigen en stroomdraad oprollen. Nog enkele dingen terug op hun plaats steken in de kasten en we konden tegen 8u30 vertrekken naar Caen. Iets voor 9u r
eden we reeds de cp aan het museum in Caen op en vonden direct een plaats en konden we naar het Memorial de Caen. We waren het tweede koppel die het gebouw binnen gingen. We betaalden voor onze inkom € 48,60 inkom met audio, later ondervonden we dat de audio niet echt voldeed aan wat we verwachtten. Soms waren de verhalen veel langer dan hetgeen er te zien/lezen was. Maar, het is natuurlijk meer dan de moeite om het te bezoeken. Na het museum daalden we nog af naar de bunker, die eigenlijk een beetje te mooi is hersteld om een bunker voor te stellen. De aanpalende tuinen zijn dan wel de moeite om eens door te wandelen. We kochten er ons nog een belegd broodje, zo hadden we ons middagmaal binnen. We waren er in het totaal een 3u30 binnen. Kort na ons vertrek zagen we iets verder een Carrefour en ging Fie enkele inkopen doen. We stelden de GPS in naar de Canadia Scottish camping in Graye-sur-Mer in, maar reden nog eerst eens langs een camping in Courselles sur mer, maar die deden maar open om 14u en er was niemand te zien. Toen we op onze eerste keuze aankwamen was deze, maar open om 15u, maar de gerante kwam direct buiten en liet ons oprijden, wat een verschil. Deze camping beviel ons direct, nadat we vlak stonden en de stroom was aangesloten haalden we de zetels buiten en genoten van het stralende zonnetje. Tegen 15u ging Fie dan betalen, een heel vriendelijke ontvangst en amper €14,90 voor een nacht. Ons eerste gedacht was gewoon rustig van de zon en de rust te genieten, de camping was namelijk de eerste dag in 2017 open en het was er nog rustig. Tenslotte besloten we om toch eens op het strand te gaan wandelen tot Phil een monument zag staan. Het een volgde het ander op en na overleg gingen we toch het Juno Beach center binnen. Een mooi modern opgevat museum die ook heel open staat voor kinderen. Alles draait om de Canadezen bij de landing / bevrijding. Ook het monument in Vimi komt er veel te pas. Wat ook nieuw was voor ons, was dat je een aangezicht op enkele nakomelingen van mensen die er in ’44 bij waren. We waren binnen gegaan omstreeks 16u en liepen er een dik leerzaam uur in rond. Onderweg hadden we aan de overkant van Seulles hadden we kraampjes zien staan en dachten dat er een markt was, Fie wilde er nog naartoe. Toen we naderden zagen we dat het viskraampjes waren. We zagen het wel zitten om enkele hapjes voor bij het aperitief te kopen, maar scampi’s of iets dergelijks verkopen ze hier niet. We zochten dan maar naar een plaats op een terras die we ook direct vonden. Toen we er al uitdrogingsverschijnselen vertoonden zonder dat we de ober al hadden gezien, vertrokken we dan weer terug naar de camping.  Daar hadden we wel nog iets koel zitten, een fles Crémant de Bourgogne waar we dan ook van genoten in de heerlijke zon. Fie besloot na een tijdje de aardappelen te schillen zodat we onze varkenstongen in tomatensaus konden opeten. Toen Fie de aardappelen op het vuur ging zetten, waste ze deze nog eens extra met dreft, gelukkig zag ze direct de fout in en konden we nog onze petatten redden van de vuilbak. Gelukkig hadden we nog een lekker avondmaal, dit met een lekker glaasje wijn. Samen gingen we de vaat doen in het sanitair blok, de rest van de avond vulden we met tv kijken en deze tekst typen. We gingen slapen omstreeks 23u20.
Dinsdag 18 april: Graye-sur-mer – Moyaux – Bourth.  Trip 292,4Km - Verbruik 10,3L - Rijden 4u36
Wakker om 7u45, Phil zette de koffie. De voorlaatste dag van onze korte vakantie. We waren afgesproken met de familie in Bourth, maar de plannen waren om eerst via de calvados boer in Moyaux te rijden. We vertrokken van de camping omstreeks 9u32. Net voor Caen, in Mathieu, stopten we nog om te tanken. Toen we Grainville-Langannerie voorbij reden zag Fie een Pools kerkhof. Er stond een enorm mooi monument voor de 650 gesneuvelde Polen. De begraafplaats viel ook op door zijn netheid, we zagen toen hoe het kwam, er was iemand bezig met de boorden van het graf af te doen met een haagschaar, echt handwerk dus.  Alles verliep vlot tot Phil na een 150Km besefte dat er iets niet klopte. De GPS was normaal ingesteld om van ons vertrekpunt naar Moyaux en dan door te rijden naar Bourth, maar dat ding had de punten omgedraaid. Nadat we de GPS opnieuw hadden ingesteld, moesten we nog eens een kleine 70Km. rijden om aan de calvados boer uit te komen. In plaats van na 84Km daar te zijn, waren we er nu maar na 214,6Km. Toen we de cp opreden, zagen we niks anders dan campers, we schatten een dertigtal. We parkeerden ons dan maar op de parking voordat we de cp opreden. Vlug eens gaan kijken naar het winkeltje, daar hadden we terug pech, na ons ommetje van 130Km. stonden we nu aan een gesloten deur. Het was middag, we aten ter plaatse onze baguette, plots zagen we een tweetal auto’s aankomen. Fie stapte uit en ging eens luisteren bij een heer die er was toegekomen met een auto waarop reclame van de calvadosboer stond. Die wist te vertellen, dat hij de mensen van de vele campers een rondleiding op het bedrijf moest geven. Zo wisten we dat het winkeltje dat normaal in het laagseizoen niet open is in de namiddag, nu wel open was, we hadden tenslotte toch nog geluk. We gingen direct naar de winkel en deden er onze inkopen en deden uiteindelijk nog de laatste 70 kilometers terug naar Bourth. We hadden afgesproken om eens te telefoneren naar de familie als we naderden, wat we dan ook deden, maar we kregen geen antwoord. Maar toen we ons parkeerden voor de poort zagen we Louis  toch aan de andere kant van de boomhaard afkomen om ons binnen te laten rijden. Het was een aangenaam terugzien, bij een drankje konden we alle nieuwtjes van beide zijden vertellen. De broer van Christine, Guy, hadden we enkele jaren niet meer gezien door een familiekwestie, maar deze werd nu verwacht om 18u30. Dit was terug een heel aangenaam terugzien en toen was het tijd voor het aperitief, als voorgerecht volgde er toast met foie gras, het hoofdgerecht Lotte en als dessert een homemade kriekentaart. Met het nodige vocht waren we terug meer dan voldaan. Het was reeds 22u45 toen we terug in onze koude Mobil II kwamen. We waren namelijk de verwarming vergeten aan te leggen, maar met de verwarming op 4 was het snel terug op temperatuur. Fie ging direct slapen, Phil keek nog wat tv een volgde haar een kwartier later.
Woensdag 19 april : Bourth – Stasegem.   Trip 429,2Km - Verbruik 10,8L - Rijden 6u57
Phil was wakker om 7u15 en zette de koffie. Fie bleef nog een tijdje liggen. We waren afgesproken om tussen 8u30 en 9u om te gaan ontbijten bij Louis. Christine moest gaan werken dus, we werden bediend van de baas des huizes. We moeten eerlijk zijn, buiten dat Christine reeds enkele km had gereden om voor vers brood en croissants te zorgen. Louis had mooi de tafel gedekt en zorgde ook voor de koffie. Na het ontbijt, bleven we nog kort babbelen, toen was het tijd om afscheid te nemen en te vertrekken.

We hadden bijna alles reeds opgeruimd voor we gingen ontbijten, nog enkel de keggen wegstoppen en we waren op weg. De GPS was ingesteld naar Thiepval, Phil had het monument nog graag eens gezien na de restauratie. Zo reden we richting België nog eens langs andere rustige wegen. Onze eerste stop was in Picquigny aan een Carrefour om een brood en wat charcuterie te kopen, het was toen al bijna 13u. Door het vele eten en drinken de dag voordien, hadden we alle twee geen honger en knabbelden beiden een sneetje droog brood om de maag wat rust te gunnen. In Thiepval gingen we enkel naar het monument en kerkhof kijken, maar echt zichtbaar waren de restauraties niet, enkel wat naamplaten zagen er nieuwer uit. We verlieten Thiepval omstreeks 14u15, de GPS stuurde ons nu echt langs smalle straten. We treurden niet, zo zagen we onderweg nog een paar ander Cemetery’s waarvan volgende :

De rest van de rit verliep vlot en rond 16u30 reden we België binnen, een dik half uur waren we thuis.
Kilometerstand 38.633Km., Trip 1175Km., Verbruik 10.92L., Reistijd 17u57.

Foto’s


© Phil en Fie 03/11/2017