We proberen een paar keer per jaar naar de familie in Frankrijk te trekken. Na enkele telefoons heen en weer spraken we af om er te zijn op 31 oktober. We hadden nog twee dagen voor we ter plaatse moesten zijn. Bij een van onze eerste uitstappen waren we in Lisieux en gingen we een kijkje nemen in de dierentuin Cerza, maar raakten niet rond. Dit gingen we nu eens goedmaken.

Zaterdag 29 oktober: We konden vertrekken om 12u50 met als doel Pont-De-l’Arche op 295Km afstand met 33.256Km op de teller. We deden het met een tussenstop omdat we de dag voordien nog moesten gaan uit eten met buren en het een beetje uitliep. De GPS was ingesteld zonder tolwegen, we hadden ook nog geluk aan de Franse grens, eens geen file. De rest van de weg verliep vlot en door ons eindpunt,kwamen we op veel onbekende wegen. Op het commercieel centrum van Rouen gingen we op zoek om te tanken, maar we waren iets te hoog om tot bij de pompen te komen. Het was nog geen paniek, we konden nog een tweehonderd Km rijden. Doordat we van een andere kant kwamen, moesten we door het centrum rijden om aan de camping te komen. De cp net voor de camping was al bezet door een zestal campers, maar wij kozen om op de camping te staan. Er was niemand in de receptie, nadat Fie een op de bel had gedrukt kwam de vriendelijke verantwoordelijke af en kon ze de €12,40 afrekenen. Onze keuze viel op plaats zeven met een mooi uitzicht op de Seine, vlak zetten en stroom aansluiten waren de enige dingen die we nog moesten doen om van onze rust te genieten. Terwijl Phil enkele foto’s ging nemen, begon Fie aan ons avondmaal, spaghetti, ondertussen dronken we een aperitiefje. Net voor we samen aan de vaat begonnen, wilde Fie het rooster op het gasvuur vastnemen, maar was vergeten dat net ervoor nog een fluitketel water was opgewarmd. Ze verbrandde drie vingers en had veel pijn, we konden nergens onze verb(r)anddoos vinden. Onder koud water en toedekken met tandpasta zou het beste moeten zijn. Phil deed dan maar de vaat alleen. Door de commotie kreeg Fie  snel een klop van de hamer en ging al slapen om 21u. Phil typte nog wat aan deze tekst en keek ondertussen naar “White House down”. Om 23u ging hij ook slapen.
Zondag 30 oktober: Wakker om 7u30 na een uurtje langer te mogen slapen door de overstap naar het winteruur. Fie had momenteel geen pijn meer aan haar hand. Het was rustig, zalig om nog eens op zo een plaats te slapen. Koffie zetten en ontbijten met een spiegeleitje. Na wat opruimen reden we de camping af om 8u50, we hadden maar 76Km te rijden, maar hadden wel nog brandstof nodig. Zoals de uitbater van de camping ons vertelde, vonden we een Super U op ongeveer 1,5Km. Fie dacht van nog wat inkopen te doen, maar het werd er ons te druk en nadat Phil de ramen van de cabine had gewassen vertrokken we naar de dierentuin Cerza nabij Lisieux. Het bezoek was niet goedkoop, we betaalden €39 voor onze inkom en nog eens €3 voor een gidsboekje. We reden de parking op omstreeks 11u05, Phil had de laaghangende boom niet opgemerkt, we hoorden dan ook  bij het rijden nogal onaangename geluiden. Na controle bleek het mee te vallen. Na een aangenaam en verassend bezoek van bijna drie uur vertrokken we terug uit de enorme dierentuin. We waren wel nog eerst gaan kijken om daar vlug iets te eten, maar de wachtrij was ons veel te lang. Een klein half uurtje later waren we op onze bestemming, “Les Bruyères Carré”. We stonden er alleen. Nadat we onze plaats hadden bepaald en vlak gezet, gingen we naar de winkel in de hoop dat deze open was, maar het was  niks. Dan maar op onze stappen terug keren en een aperitiefje drinken, eens het domein verkennen en wat foto’s nemen. Fie bereidde ons laat middagmaal, Vol-au-vent met rijst. Door Fie haar verbrande vingers deed Phil terug de vaat. Ondertussen konden we genieten van een mooi Europees kampioenschap cyclocross die gewonnen werd door Toon Aerts. Plots kregen we buren, een nogal luidruchtige bende. Toen het buiten iets verdonkerde, verduisterden we dan maar onze Mobil II zodat we terug een beetje privacy hadden. Ons avondmaal bestond uit courgettesoep, brood en charcuterie. Phil werkte nog vlug wat aan deze tekst en de rest van de avond was het tv kijken. We zaten onder de wol tegen 9u30.
Maandag 31 oktober: Wat een donkere, rustige en aangename cp, we waren wakker om 8u10. Fie kwam vanonder de wol toen de koffie klaar was, net toen de eigenaar van de zaak samen met de zoon verder kwam werken aan de boomhaard. De pluk van de appels is volop aan de gang. Van zodra onze buren de eigenaars gezien hadden, zagen we veel beweging, kort daarop vertrokken ze. Ze hadden ons zelfs een presentje achter gelaten, de verpakking van hun avondeten, gemengd gehakt. Jammer, zo krijgen we een slechte naam bij de mensen die ons toch maar laten staan op hun eigendom. Om 9u gingen we nog eens naar de winkel om wat inkopen te doen. We werden vriendelijk ontvangen en kregen zelfs nog een klein presentje mee, een potje graanmosterd met ciderazijn. We stelden de GPS in naar La Barre en Ouche, daar werd onlangs de neef van Werner, de stiefvader van Fie begraven. De eerste stop was op de cp van Thiberville waar we ons toilet ledigden, mooie nette plaats. Onderweg stopten we ook nog in Bernay bij een Intermarché om ons middageten aan te kopen. Eens in La Barre on Ouche gingen we eerst naar zijn graf op zoek, er stonden zoveel bloemen voor zijn naam, dat we het met wat geluk toch vonden. Toen reden we naar zijn echtgenote, maar die was niet thuis. Nadat we naar Fie’s moeder hadden gebeld, hadden we het adres van de overledene zijn zuster, die we dan gingen opzoeken. Toen haar zoon er aan kwam, vertrokken we terug, nu naar Francheville, daar lag Phil zijn vaders neef begraven. Onderweg zochten we een mooi plaatsje om van ons middagmaal te genieten. Dit vonden we aan een bos waar het wel krioelde van de lieveheersbeestjes, maar onze kaas met baguette waren lekker. We deden het nog een beetje rustig aan tot om 14u30 en vertrokken naar het kerkhof in Francheville. Het was 15u20 toen we onze Mobil II parkeerden voor de poort van Christine en Louis hun boomhaard waar we de twee volgende nachten zouden slapen. Louis stond net aan de deur met enkele kinderen die hun Halloween ronde aan het doen waren voor snoep. De kinderen moesten aan de deur blijven, wij mochten binnen, maar wel zonder snoep. Roland en Thérèse waren ook op bezoek. Nadat we tegen iedereen een goeie dag hadden gezegd, gingen we onze Mobil II op zijn plaats zetten. Nadat hij vlak stond, konden we gaan genieten van ons eerste verwelkomglas. We zagen de bui alweer hangen, twee dagen aan een stuk eten en drinken. Na ons eerste glas was het tijd voor het aperitief met diverse hapjes. Deze werd gevolgd door Gandaham en als hoofdgerecht vispannetje met st-jakobsschelpen, tenslotte nog kaas en koffie. Na nog wat gepalaver was het 22u30 en ging iedereen naar bed. Fie zat ook direct onder de wol, Phil keek nog naar “de slimste mens” en nadien nog naar… en ging pas om middernacht slapen.
Dinsdag 01 november: Tegen het ochtendgloren hoorden we kerkklokken en hanen, maar bleven nog liggen tot 8u. Koffie zetten was niet nodig, we werden aan de ontbijttafel verwacht. Verse koffie met een verse baguette en kweeperenconfituur, meer moet dat niet zijn. Het was mooi weer, omdat Fie wat pijn had aan de benen, besloten we een wandeling te doen. Via de feestzaal kwamen we aan het kerkhof. Na deze te hebben bezocht, liepen we nog eens rond in het dorp om tenslotte terug aan de voordeur van de Dalliers te komen, net op tijd voor de aperitief. Terug met hapjes, nadien was het een Lotte gerecht met een lekkere saus en als hoofdgerecht kip. Nadien kwam terug de kaas op tafel en nadien koffie met perentaart. We waren weer goed op gewicht, veel bewegen zat er niet meer in J. Bij de gesprekken werd er eindelijk eens afgesproken dat zij eens de trip naar België zouden maken. Het was reeds 15u30 toen we van tafel kwamen en een kijkje gingen nemen in de schuur waar ze een hoop Nederlandstalige boeken hadden liggen van zelfs begin 1900 en Franse van nog vroeger. Deze mochten we alle meenemen naar huis. Thérèse en Roland maakten zich klaar voor vertrek. Nadat we een groepsfoto hadden genomen met als achtergrond de zure appeltjes waar Louis zijn lekkere cider mee maakt, namen we afscheid.  Toen was het terug aperitieftijd met nadien eindelijk een iets minder intense maaltijd, casse-croûte een gewone broodmaaltijd. Voor dessert aten we nog enkel noten, vers van de boom. Omstreeks 22u gingen we terug naar onze Mobil II voor onze laatste nacht van de uitstap. Na nog wat tv kijken gingen we terug vroeg slapen.
Woensdag 02 november: Opstaan omstreeks 7u30, terug zelf geen koffie maken, maar ons wel klaarmaken voor vertrek. Nadat alles op zijn vaste plaats zat en de keggen waren weggenomen, gingen we op zoek naar een kop koffie en een verse croissant. Toen we aan het huis kwamen, kwam Louis net van de bakker en konden we terug genieten van een lekker ontbijt.

Het was 9u20 toen we de hofstede afreden en werden door Christine en Louis heftig uitgezwaaid. We hadden de GPS terug zonder snelwegen ingesteld en hadden een 345Km voor de boeg, maar wel 7u45 te rijden. We zagen het volledig zitten om van de rit te genieten, wat we dan ook deden. De meeste wegen kenden we, zo kwam het dat we pas eens stopten als we honger kregen, stopplaats Albert in een Mc Donalds, het was reeds 13u30. Alles verliep vlot, de cemetery’s waarvan we niet zeker waren dat we er al geweest waren, werden genoteerd voor een volgende passage. Net voor de grens zagen we een controlepost van een tiental Franse militairen, maar we mochten gewoon doorrijden. Eens in België besloten we om nog door te rijden naar Waregem om voor Phil nog enkele benodigdheden op te halen. Voor we naar huis reden, vulden we nog de tank zodat we terug klaar stonden voor de volgende uitstap.
Kilometerstand 34.095Km., Trip 839Km., Verbruik 10.4L., Reistijd 15u45.

Foto’s