|
|
|
Datum : |
14 - 24 september |
|
|
Vorig jaar was het Kopenhagen waar het wereldkampioenschap wielrennen door ging,
nu was het maar een 230 km van huis, Valkenburg. We waren reeds in oktober
begonnen met uitkijken voor een degelijke plaats op de Cauberg. In eerste
instantie boekten we op camping Cauberg, een droom van een locatie om het WK te
beleven, net aan de aankomst. Er waren daar jammer genoeg problemen om ons
zekerheid te geven van een plaats en ze verwezen ons naar camping Oriental, een
tweetal kilometer verder. Via mail en telefonisch contact konden we twee
plaatsen naast elkaar boeken voor Maryse & Wikkes en onszelf. Voor de volle tien
dagen betaalden we wel €286 voor een plaats. Na de nodige afspraken met onze
reisgezellen en de rest van de voorbereidingen, waren we klaar voor het
wereldkampioenschap. |
|
Vrijdag 14 september:
We werkten nog alle twee in de
voormiddag en konden toch reeds vertrekken tegen 12u35 om de volle 220Km af te
bollen. We stopten nog enkel in Nazareth om een broodje te kopen, zo hadden we
toch iets om te eten. Alles verliep vlot tot we in
 Valkenburg zelf aankwamen, we
moesten eerst het accreditatiecentrum vinden zodat we onze perskaart konden
afhalen. Door enkele wegen die plots eenrichtingsverkeer waren, vonden we de
juiste straat niet en parkeerden we de Mh en keken hoe we te voet aan de zaal
konden komen, we stonden op amper 800m. Vlug de pasjes halen en de laatste
kilometers afleggen naar de camping. We checkten vlug in en konden op plaats 82
gaan staan, mooie grote plaatsen. We hadden amper de helft nodig, we plaatsten
ons volledig langs de ene kant zodat de wikkes op een afstand kon staan en de
beide luifels, eens volledig uitgedraaid, bijna tegen elkaar kwamen. Vlak zetten
was niet nodig, het grondzeil, de luifel en de led verlichting kon Phil al
installeren tegen dat de Wikkes aankwam. Wikkes moest hem nu enkel op de juiste
afstand van de Phil & Fie mobiel plaatsen. Na een paar keer voor en achteruit
rijden, stond hij perfect op de bedoelde plaats. We hielpen allemaal om het
grondzeil, luifel en stroom klaar te krijgen, zo konden we kort nadien genieten
van een frisse pint. Bij onze aankomst was het een beetje aan het regenen, deze
hield op als de Wikkes aan kwam, het bleef droog voor de rest van de avond. Voor
onze eerste avond trakteerden we onszelf met een Grieks avondmaal in het
restaurant in Berg en Terblijt “Aphrodite”. Bij de terugkomst op de camping,
genoten we nog van een Duvel. Zo werd het toch al iets na middernacht als we
gingen slapen.
Zaterdag 15 september: Gelukkig hebben we een heel rustige camping, we
sliepen tot 8u en konden de dag fris starten. Phil zette de koffie, Fie ging
koeken halen, twee appelflappen en voor elk nog een notenkoek.
Terwijl Phil een
douche nam, kwam de overbuur bij wikken om die te zeggen dat hij bij het
parkeren tegen zijn “haring” had gereden en die helemaal scheef was. Hij vroeg
er €20 voor, wat wel veel geld was. Na een korte discussie belde die persoon
naar zijn dealer en gaf zijn gsm aan Wikkes zodat die de prijs kon bevestigen.
Dit kostte dan plots maar €5 meer,
 na nog wat over en weer getater, betaalde
Wikkes de piek met de belofte dat onze overbuur deze zou achterlaten bij zijn
vertrek. We vertrokken met de fietsen, stopten bij het voorbijrijden bij de
perszaal om Phil zijn kazuifel op te halen, maar die waren er nog niet, pas na
14u. We parkeerden onze fietsen net voor het steilste stuk van de Cauberg, zo
moesten we die later op de dag niet met de fiets omhoog rijden. Buiten de
wielertoeristen tocht was er op zaterdag niets te doen, er waren volgens de
nummers die we zagen, iets meer dan 8000 deelnemers die in het centrum voor een
enorme chaos zorgden. Er was wel ondertussen ook passage van enkele ploegen die
wat trainden voor de tijdritten. Dit bekeken we van op het terras van Brasserie Gaudi. Phil dronk er een paar Wietsche witte, Wikkes dronk Duvel Fie koffie en
een cola en Maryse twee van die laatste, buiten de koffie alles in dezelfde
plastieken bekers, is toch dezelfde smaak niet. Tegen 15u30 kwamen we terug bij
de perszaal en kreeg Phil zijn kazuifel. Nog de laatste 2 kilometer naar de
camping, daar praatten we nog wat bij onder de luifel met een natje en een
droogje. Fie voelde haar niet opperbest en ging wat rusten in de alkoof. Phil
maakte haar wakker om 18u om aan de beruchte spaghetti te beginnen. Tegen 19u
konden we eten, Wikkes zorgde nadien voor de vaat, Phil en Maryse hielpen wat
met het afdrogen. Als alles terug op zijn plaats zat, gingen we nog een glas
drinken in de gezellige kantine. Zo gingen we eens vroeg slapen, het was pas
22u30
Zondag 16 september: Redelijk vroeg wakker, vandaag waren er de
ploegentijdritten die voor het eerst ooit gereden werden. Fie ging terug het
ontbijt halen, terug appelflappen maar nu koeken met gekonfijt fruit er in, ook
lekker. De start van de eerste koers waren de dames. We gingen nog eerst de
perszaal binnen voor de startlijsten en deden dan de afdaling op dezelfde manier
als de dag voordien.  Aan een kraampje kochten we enkele aandenkens, een pet,
polo en drinkbus. Maryse moest naar een bank, ze zat zonder cash, wij op zoek.
Beneden aan een kruispunt vroegen we aan pompiers waar er ergens een bank was,
we stonden er met onze rug tegen. De Belgen gaven weer een goeie indruk aan die
Nederlanders. Nadat we eens het centrum waren gaan verkennen, gingen we naar het
parcours een plaatsje zoeken om onze Belgische dames aan te moedigen. Tegen de
middag was de eerste tijdrit voorbij. We besloten om op een terras in de zon een
pint te gaan drinken. De dames dronken een koffie… Wikkes een bruine Grimbergen
en Phil een Westmalle trippel. Voor de tijdrit van de heren klommen we iets
hoger op de Cauberg, rekening houdend met het zicht en dat we ook de zon hadden.
Fie en Maryse gingen ons een hotdog en een biertje halen in het café een twintig
meter van de plaats waar we stonden. Het Belgische Omega Pharma – Quickstep won
met 3 sec van BMC, de eerste Belgische zege is binnen. Na de koers spoedden we
ons terug naar de camping, dorst dat we hadden. We konden nog een paar uur
genieten van de warmte die, volgens de weerberichten, wel eens de laatste van de
week konden zijn. Wikkes haalde zijn nieuwe grill uit om onze kippenfilets te
bakken terwijl Maryse onze rijst klaarmaakte. Nog verdere enkele kleine werkjes
zoals water bijvullen enz… De vaat verzorgde Wikkes en Maryse, Phil ging
ondertussen een douche nemen. Nog buiten een Duvelke drinken en gaan slapen rond
23u.
Maandag 17 september: We hadden de wekker om 7u gezet, Fie wilde gaan
douchen en haar kapsel in orde brengen. Phil zette ondertussen de koffie en
typte wat verder aan deze tekst. We vertrokken tegen 9u30 naar het parcours om
nog eens langs de perszaal, de nieuwste uitslagen en startlijsten te halen. We
namen een plaats in halverwege de beklimming om daar de tijdrit van de juniores
te zien. Het podium bestond uit 1, Svendsen Oskar (NOR) 2, Moharic Matej (SLO)
3. Schachmann Maximillian (GER). Nadat Maryse de tijd van de laatste had
genoteerd gingen we iets drinken op het terras van Café – Brasserie “Nargus”,
waar wij een Westmalle trippel dronken, Wikkes een Duvel en Maryse een koffie.
Na het drankje kregen we alle vier een kleine honger en gingen op zoek naar een
broodjeszaak.  Op de hoek van de plaats waar er blijkbaar op maandag ook een
markt is, zagen we een beenhouwerij met bakkerij onder hetzelfde dak. Daar
bestelde Fie 4 broodjes met gehakt, we kregen vier broodjes, tot zover konden ze
ons volgen, maar gaven ons gehaktbrood ipv gewoon gehakt, die Nederlanders toch…
In de bakkerij nog een broodje kopen, wat speculoos koeken en we konden weg voor
de namiddag. We waren na dit alles nog te vroeg om de volgende categorie, de
mannen U23 te zien. We besloten om nog iets te gaan drinken op het terras van
het “Valkenhof” Phil en Wikkes dronken er een Westmalle, Fie een cola en Maryse
een Koffie. We moesten dan terug de Cauberg een stukje beklimmen om een goeie
plaats te vinden om wat foto’s te kunnen nemen zonder veel belemmering, wat ons
ook lukte achter zo een opblaasbare boog. De medailles gingen naar 1. Vorobyev
Anton (RUS) 2. Dennis Rohan (AUS) 3. Howson Damien (AUS). Na de koers de rest
van de beklimming tot aan de fietsen. Na een korte rit tot aan de perszaal en
nog een stukje tot aan de camping, zat het koersgedeelte voor vandaag er op. We
dronken een aperitief met de nodige hapjes, achteraf aten we een biefstuk met
frieten, die we haalden in de frituur op de camping. Nog wat ijsbergsla snijden
en we konden onze magen vullen. Plots stopte er een persoon die het jaar
voordien, in Kopenhagen, naast ons stond, hij kwam gewoon een goeie dag zeggen.
Wikkes en Phil namen de vaat voor hun rekening, samen besloten we om nog iets te
gaan drinken in de kantine, om buiten te zitten was het te koud geworden. Na
twee rondjes besloten we te gaan slapen, Phil typte nog wat terwijl iedereen in
dromenland was en ging ook slapen om 23u45.
Dinsdag 18 september: Met het zonnetje dat lichtjes door de dakramen
scheen werden we wakker om 7u15, Phil zorgde voor de koffie terwijl Fie nog een
kwartier bleef soezen. Ons ontbijt bestond uit het broodje dat we de dag
voordien hadden gekocht, wat charcuterie, confituur en speculoospasta. We
maakten ons in alle rust klaar om te vertrekken naar de tijdritten van de dames,
in de voormiddag de juniores, om 14u de dames elite. We vertrokken rond 9u45
naar het parcours. Nadat we eerst terug langs de perszaal waren geweest, reden
we tot aan de wielerbeurs, we dachten aan een soort ruilbeurs, maar er stonden
verschillende kleding en fietsmerken.
 Als we onze plaats hadden ingenomen op een
heel rustig stukje, kwam er een koppel voorbij die wist te vertellen dat de
dames juniores de beklimming van de Cauberg niet hoefden te nemen, dus stonden
we totaal verkeerd. We keerden een stukje op onze stappen terug en draaiden
links af, vandaar zouden ze komen. Het was daar juist een afdaling, met de fiets
aan de hand, wandelden we iets verder. Als we bijna aan de top waren, kregen we
een wind en regenbui over ons, vlug regenvesten aan en terug naar beneden, waar
we onder een boom, een goeie schuilplaats hadden. Ondertussen waren de eerste
rensters voorbij gekomen, amper enkelen moesten hun tijdrit in de regen
afwerken, het werd droog. We bleven op die plaats staan en konden er enkele
mooie beelden maken. Nadat de laatste voorbij was gekomen en de einduitslag 1.
Barker Elinor (GBR) 2. Ludwig Cecille Uttrup (DEN) 3. De Jong Demi (NED). We
trokken terug naar beneden voor onze dagelijkse aperitief, een Westmalle, een
Leffe, Koffie, Goulash soep en een toast Hawaï rondde onze middag af. Terug naar
boven om naar de dames elite te gaan kijken. Bijna op de top vonden we een mooie
plaats en kenden mooie foto’s nemen. De uitslag was 1. Arndt Judith 2. Stevens
Evelyn 3. Villumsen Linda Melanie. Met de fiets terug naar de beurs om een paar
posters op te halen van Rodrigues en Zabel, nog naar de perszaal om de uitslagen
en terug naar de camping. Na wat kleine werkjes, zorgden de vrouwtjes voor ons
avondmaal, wortelen en aardappelen, maar de Wikkes bakte met professioneel
gevoel onze koteletten. De mannelijke kant zorgde dat de vaat terug in orde
kwam, wat kunnen die vrouwen veel vuilmaken als ze de vaat niet moeten doen ;-).
We gingen nog een dessert drinken in de kantine en gingen iets na 23u slapen.
Woensdag 19 september: Phil was wakker om 7u30 en zorgde voor de koffie,
we ontbeten, nog een beetje van ons broodje met hesp en confituur. Phil typte
nog wat aan de tekst. Fie deed wat op de laptop voor haar werk en speelde wat
Tetris op haar smartphone. Rond 9u30 vertrokken Phil en Wikkes eens gaan kijken
naar de ploegen die aan het trainen waren, ze zagen veel verschillende maar geen
Belgen. Bij de terugkeer op de camping waren de dames weg,
 we deden nog eens de
ronde van de deze en zagen ze terug aan de ingang. Het was 11u15 als we ons een
aperitief permitteerden aan de Mh, Wikkes een Duvel en Phil een whiskeycola,
ondertussen kwamen de buren nog een babbel slaan. Tegen 12u30 deden we ons dan
rap klaar en vertrokken naar het parcours. We beslisten niet te ver te rijden en
in de zonnestralen te blijven, dit lukte net voorbij het Hollands café en
gelukkig ook aan een bushokje. We hadden namelijk een paar buien. De tijdrit
werd verreden zonder verrassingen, enkel jammer van de valpartij van Marco
Pinotti (ITA) sleutelblad gebroken. De uitslag was de volgende 1. Martin Tony
(GER) 2. Phinney Taylor (USA) 3. Kiryienka Vasil (BLR). Na de koers gingen we
nog eens naar het expo gedeelte en wandelden nog eens door de beursruimte zodat
we niet te vroeg aan de perszaal zouden zijn, zodat de uitslag er al zou liggen.
We gingen nog een glas drinken in het Nederlands Café, maar de Wikkes wilde niet
meegaan, volgens hij beweerde was dat omdat hij een Belgische vlag bij zich had.
Phil & Fie dronken er een Jupiler en Maryse een koffie. Eens aan de perszaal
waren de uitslagen nog niet klaar, vijf minuten wachten dus om dan terug naar de
camping te rijden. Na het aperitief aten we stoverij die Phil reeds thuis had
klaargemaakt met frieten uit de frituur op de camping. Met witloof en wat
mayonaise was het een lekker avondmaal. Phil en Wikkes zorgden terug voor de
vaat, na nog wat gepalaver, gingen we elk in onze Mh omdat het buiten te koud
was. Nog wat tv kijken en ondertussen wat tekst typen, we gingen slapen rond
22u30.
Donderdag 20 september:
We hadden een lange rustige nacht, we
werden pas wakker rond 8u20. Phil zorgde nog maar eens voor de koffie terwijl
Fie een douche ging nemen. We hadden geen haast, genoten van ons ontbijten de
rest van de mooie morgen. De plannen om naar Maastricht startten we rond 10u,
man wat een afdaling. We mochten nog niet denken aan de terugtocht. Via enkele
omwegen bereikten we het centrum via de St. Servaas brug, een Belg raadde ons
aan om onze fietsen in de voorziene fietsparkings te zetten, waar we dan ook
gebruik van maakten.  Op onze verkenning van de stad ontdekten we oa de Servaas
basiliek, St janskerk, het stadhuis, de Bisschopsmolen en nog zoveel meer, een
aanrader voor een tweedaags stadsbezoek. We aten in “C’est La Vie “ iets kleins,
Wikkes een uitsmijter, Maryse een lamstoofpotje, Fie een Mixed-grill en Phil een
Penne pasta. Met een Duvel, een kleine en grote Erdinger een witte wijn
betaalden we €64,95. Na nog een wandeling en de aankoop van een broodje in de
Bisschopsmolen vertrokken we terug naar de camping. We volgden de fietswijzers
naar Valkenburg en reden op die manier via Meersen naar Terblijt, nadat we een
paar keer de weg moesten vragen. We moesten ook de klim op de Geulhemberg doen,
waar Fie en Maryse van de fiets moesten, maar de omgeving van de gevolgde
weg maakte alles goed. Bijna aan de camping ging Fie, Maryse en Wikkes nog een
klein warenhuis binnen om enkele kleine dingen aan te kopen, terwijl Phil buiten
de wacht hield. Vlak langs de camping liep er een kleine weg die overging naar
een onverharde weg, we wilden eens zien of we via deze aan de Bemelenberg konden
komen, moeilijk dus. Een dame die we onderweg zagen, raadde ons aan om eens via
een poortje naar een uitzichtpunt te gaan kijken. Het uitzicht van daaruit was
wondermooi. Nadat we van het uitzicht hadden genoten, reden we tegen 18u45 terug
de camping op, na een aperitiefje aten we van het aangekocht brood met
charcuterie en kaas, Wikkes at de rest van de stoverij met frieten. Wikkes en
Phil deden de vaat, achteraf gingen we nog een paar slaapmutsjes drinken in de
kantine. Iets na elf gingen we elk naar zijn Mh, Fie ging direct slapen terwijl
Phil nog tot 30 na middernacht aan deze tekst typte, slaapwel.
Vrijdag 21 september: Wakker om 7u30, vandaag de dames junioren hun
koers. Er zijn vier Belgische die meerijden, verleden jaar hadden we zilver,
hopelijk dit jaar een trapje hoger. Na de gewone dingen die een mens ’s morgens
 doet, reed Phil tegen 10u naar de perszaal zodat we de juiste startlijst hadden. De start was pas om 14u00,
zo hadden we nog tijd om na 11u een aperitiefje aan
de Mh te drinken. Phil vertrok tegen 12u45 naar de perszaal, daar nog de lijsten
eens afhalen en dan aan de startboog afspreken met de kleinen, Franky
Vanderkelen. Phil was nog op tijd om foto’s te nemen als de landen het blad
kwamen tekenen. Nog voor de start vertrok hij naar de Bemelerberg om daar een
paar passages beelden te schieten, ondertussen ging Fie aan de bevoorrading
staan om misschien een paar drinkbussen te kunnen bemachtigen, wat haar
tenslotte ook lukte. Hetzelfde meisje als verleden jaar werd Wereldkampioene 1.
Garner Lucy (GBR) 2. Brustad Eline (Nor) 3. Stricker Anna Zita Maria (ITA). Na
de aankomst nog podium foto’s en naar de perszaal voor de uitslaglijsten. Fie
liet weten dat ze naar Valkenburg afdaalde met Maryse om een glaasje te gaan
kopen. Wikkes reed naar de camping, Phil deed dit ook nadat hij alles had wat
hij wilde in de perszaal. Wikkes en Phil waren een pint aan het drinken als Fie
en Maryse al terugkwamen van het centrum. Nog iedereen een aperitief met een
hapje en we konden beginnen aan het avondeten, eieren met spek. Wikkes bakte het
spek op de grill Phil & Fie bakten elk hun eigen eieren, elk zijn goesting.
Wikkes en Phil deden de vaat en iedereen dronk nadien nog een glaasje onder de
luifel. Wikkes zag het nog zitten om iets te gaan drinken in de kantine, we
gingen mee. Na twee consumpties gingen we naar elk zijn camper, Fie zat direct
onder de wol terwijl Phil nog aan de tekst typte tot rond 23u45. Morgen vroeg
opstaan, de eerste koers van de U23 startte reeds om 9u. Slaapwel.
Zaterdag 22 september: Phil had de wekker op half zeven gezet, maar wel
op vrijdag… Gelukkige kwam hij wakker om 7u30 in eerste instantie door de regen.
Vlug de koffie zetten, een suisse en een notenbroodje eten en weg naar de
perszaal. Nog juist op tijd voor de voorstelling van de U23. Na de start met de
shuttle naar de bemelerberg en daar enkele foto’s nemen, ondertussen was de
kleinen ook, met een kleine achterstand, aangekomen op de helling. Nog een stop
halverwege de Cauberg en dan naar de aankomst. Fie had ondertussen op zoek
geweest voor drinkbussen en Romina Teirlinck liet weten dat zij er één te pakken
had. Phil verwittigde Fie dat ze die in het supporterscafé van
 Gianni Meerschman
kon gaan afhalen, wat ze dan ook deed. De Belgen konden hun de ganse koers goed
wegsteken, op die manier konden ze nog een medaille meepikken 1.
Lutsenko Alexey (KAZ) 2. Coquard Brayn (FRA) 3. Van Asbroeck Tom (BEL).
Na de foto’s van dit podium kwamen direct de dames om het startblad te tekenen.
Na de start besloten we om iets te gaan eten in de voorziene plaats voor de
pers, maar het was een situatie met jetons enz… Phil had er geen zin in, een
watertje en een koffie deden het dan ook wel. Buiten een grote valpartij
gebeurde er niet veel de eerste zes ronden. Dan pas toonde Vos enkele prikken op
de Cauberg. Bij de laatste beklimming was ze oppermachtig en won op een
overtuigende manier het WK 1. Vos Marianne 2. Neylan Rachel 3. Longo Borghini
Elisa. Phil had Fie gevraagd om naar de perszaal te komen na de koers, zodat ze
ook enkele exemplaren van de uitslag kon meebrengen. Na het podium kwamen Phil
en Fie bijna ter zelvertijd binnen. Als de uitslagen binnen waren, konden we
naar de camping vertrekken. Na onze aankomst deed Phil eerst alle
voorbereidingen voor de dag nadien en kon achteraf rustig een pint drinken.
Enkele buren kregen de uitslag en de startlijsten bezorgd en deze waren
dankbaar. De verwarming van de Wikkes sloeg nog eens wat rook en mazout geur
uit, maar bij een tweede start was alles in orde. Als onze zwarte en witte
pensen bijna klaar waren kregen we een bericht van Patrick en Brigitte dat ze
aan de camping stonden, ze aten een pakje frieten terwijl we van ons avondmaal
genoten. Na nog wat over en weer gepalaver vertrokken ze naar hun huis, de
wikkes ging in de kantine nog een jenever drinken. Phil, Fie en Maryse gingen in
de plaats gaan slapen. Fie zat direct in dromenland, Phil typte nog de dag in,
poetste zijn tanden in ging ook slapen, het was toen 23u20, tot morgen.
Zondag 23 september: De wekker stond deze keer juist en liet zich horen
om 6u30, Phil zorgde voor de koffie. Het was nog donker en frisjes buiten, Phil
deed het heel rustig aan, de Juniores startten om 9u. op de Cauberg, de Elite
startten in Maastricht om 10u45 en moesten eerst een lus van 100Km rijden zodat ze na de
aankomst van de Juniores voor de eerste keer de Cauberg op moesten. Phil vertrok
rond 8u voor de start van de jongste renners op de WK. Hij kon nog enkele
ploegen fotograferen bij de voorstelling en ook de start. Nadien deed hij met de
busjes een korte verkenning met een rondje op de Bemelerberg en de Cauberg. Fie
was ondertussen ook op wandel langs de bevoorradingen in de hoop een drinkbus te
kunnen vangen voor de verzameling van Phil. Eindelijk kon Phil een deftige
aankomst in beeld brengen 1. Mohoric Matej (SLO) 2. Ewan Caleb (AUS) 3. Rumac
Josip (CRO). Na het podium was de nonkel van de kleinen, met een paar vrienden,
naast het podium komen staan. Zo kwam het dat we daar vlug enkele pinten
dronken. Na nog een hamburger, meldden de profs zich voor de eerste keer aan op
de Cauberg. Phil ging terug naar de Belemerberg en de Cauberg enkele foto’s
nemen.
Liet weten aan Fie of ze eens de converter kon brengen en deze zou
ophalen een paar honderd meter na de aankomst. Phil ging op een goeie plaats aan
de aankomst staan, maar de beste was al ingenomen van een fotograaf van Torhout,
ze kwamen goed overeen, dus moest het lukken om goeie beelden te maken. Het
einde van het WK was nog wel 4 toeren ven het einde, nog een kleine 4u op
hetzelfde plaatsje staan… De laatste twee ronden waren om je vingers af te
likken, de uitslag was uiteindelijk in ons voordeel. 1. Gilbert Philippe 2;
Boasson Hagen Edvalt (NOR) 3. Valverde Belmonte Alejandro (ESP). Mooi podium met
natuurlijk een Belg op het hoogste schavotje. Na het podium nam Phil afscheid
van de Kleinen, kort daarop kwam Fie aan in de perszaal en konden we met de
uitslagen van de beide koersen van die dag vertrekken naar de camping. Wikkes
was al beginnen opruimen, zo begonnen we ook direct met alles weg te stoppen,
het was droog dus, waarom niet. Nadien gingen we samen nog iets eten in het
Vöske. We bestelden die maal ribbetjes en één maal Gyros, met voor de dames,
witte en rode wijn en voor de heren een Duvel en Westmalle trippel. Ze kwamen
met twee maal ribbetjes een Gyros en een halve kip. Phil offerde zich op en nam
de halve kip, en ze was lekker. Nadien deden we nog een pitstop in de kantine
van de camping en dronken daar nog twee slaapmutsjes en hielpen de zaak sluiten.
23u15 waren we in de Mh, Fie ging vlug een verdieping hoger, terwijl Phil nog
wat aan deze tekst typte. Phil ging slapen 00u20.
Maandag 24 september: Enkele keren wat regen op het dak houdt een mens
wakker, maar we konden toch blijven liggen tot 7u45. Fie ging direct douchen
terwijl Phil de koffie zette.  Na het ontbijt kenden we onze taken en in de
kortste keren stonden we klaar om te vertrekken, nog Fie’s haar in de plooi
leggen, afscheid nemen van Wikkes & Maryse, maar ook van enkele sympathieke
buren. We moesten ons nog afmelden bij de receptie en lieten ondertussen ons
grijs water lopen. Wikkes en Maryse trokken nog enkele dagen naar Duitsland, wij
gingen eens een kijkje nemen bij
De Wit
in Schijndel, een enorme kampeerwinkel waar Phil reeds enkele malen iets had
besteld via internet. We kochten er enkele kleine nuttige dingen die we
misschien eens nodig konden hebben… We aten daar in de cafetaria een broodje bal
gehakt en een broodje runderen hamburger. Door de wind en regen reden we
huiswaarts, we reden nog enkel eens van de snelweg in St Niklaas om te tanken.
Om 17u25 parkeerden we de Mh voor de deur, hetgeen er niet meer in nodig was
werd uitgehaald, de koelkast geledigd. Fie begon direct aan de was zodat onze
vakantiewoning klaar staat voor de volgende uitstap.
Foto’s |
|
| |
|
