Zaterdag: Om 14u. mochten we ons eerste ticket voor de peage nemen in Arras. Nog een 45 min. later hebben we op de aire d' urvillers een plaspauze gehouden. Om 16u. konden we onze peage afrekenen in Reims. Eens we het stadscentrum naderden, zagen we overal wegenwerken. Eens de camperplaats opgereden zagen we dat het een domme zet was, de afrit was afgesloten en nergens plaats. De meeste  waren ingenomen door gewone voertuigen. Enkele keren voor- en achteruit met de hulp van Fie, want het was er verdorie smal. We zijn dan nog eens tot aan het centrum gereden, maar alles zat vol. Blijkbaar had de kerstmarkt in Reims enorm veel succes. Zo hebben we dan maar besloten om door te rijden naar Epernay. In Rue Don Perignon was de parking geen probleem. Op de GPS zou er op een 700m een hotel zijn, makkelijk te voet te doen met de valies van Ma en Werner. Mis dus, geen hotel, op nog eens een driehonderd meter was er nog een, maar daar was er geen kamer meer vrij.  Zo zijn we nog een drietal hotels verder gegaan tot we aan het Best Western hotel "Le Champagne"  nog net 1 kamer vrij vonden. Meer hadden we niet nodig, wij, Phil & Fie, sliepen natuurlijk in onze Mh. Inchecken, de kamer gaan bekijken, de valies achter laten en dan op zoek naar een restaurant. Als een mens honger heeft, vindt dan maar eens een restaurant... Na een paar keren dezelfde straten te hebben doorkruist, kwamen we uiteindelijk aan het pleintje die we zochten. In Café - restaurant "Le Central". Drie glazen champagne en 1/2L Stella, deze laatste voor Phil. de dames hadden graag een voorgerecht gegeten, hun keuze viel op 6 escargots, gelukkig mochten wij er toch eentje proeven. Als hoofdgerecht aten we met drieën een steak tartaar met frietjes (daarvoor moet je echt naar Frankrijk gaan hé)   en ons ma een salade met gebakken ganzenlevertjes en foie gras. Phil nog een pintje en de rest een fles Beaujolais nouveau. Nadien nog een koffie. Als we buiten kwamen, was het slecht weer, regen en kleine hagelsteentjes. We brachten dan nog ma en Werner naar hun hotel. Zo konden we dan rustig terug gaan naar de Mh, deze moesten we nog plat zetten en de schotel richten. 5 min werk dus. Ondertussen was het 21u30 geworden. We hebben dan nog in onze gezellige en warme Mh nog wat tv gekeken en een pintje gedronken en tegen 23u. onder de wol gekropen.
Zondag: 8u15, wakker worden, opstaan, koffie maken en Fie brood of... gaan zoeken en gevonden. Na een lekker en rustig ontbijt, hebben we alles terug op zijn plaats gezet om  te kunnen vertrekken. Het was tegen 9u35 dat we ma en Werner zijn gaan ophalen aan het hotel. We hebben dan afgesproken om eerst een slaapplaats te gaan zoeken voor de 2 volgende nachten. Phil & Fie waren, voor ze in het bezit waren van hun droomkasteel, reeds enkele malen op chambres d'hotes bij Jacqueline et Ennio Pettinari in Cumiere. Heel warme mensen, heel nette kamers en een enorm uitgebreid ontbijt. Nadat we onze tank met diesel hadden gevuld zijn we Jacqueline gaan opzoeken. daar was er geen enkel probleem voor de twee komende nachten. Vandaar zijn we nog vlug eens naar de point de vue in Cumière gereden. Na de klim  en afdaling zijn we terug richting Reims vertrokken  om toch maar eens naar de Kerstmarkt te gaan kijken. Op dezelfde camperplaats waar we de dag voordien geen plaats hadden door allerhande andere voertuigen, was er nu plaats te over. De tiental min. wandelen naar het centrum was meer dan de moeite waard. Echt een mooie, grote kerstmarkt. Natuurlijk niet de sfeer die je in het donker kan creëren maar toch. Aan 1 stalletje konden we niet laten van Schapenkaas en een soort gerookte hesp te kopen, iets verder nog "magret de canard fourré ou foie gras" LEKKER!!! In Café Tropical hebben we, Fie een kerst Grimbergen, Phil een gewone Grimbergen en ma en Werner een Chimey Blauw gedronken. Terug onderweg naar de Mh was ma wel in een héél goeie stemming. De dames zouden in de Mh ons middagmaal klaarmaken, Fie kwam ondertussen tot de vaststelling dat de afloop niet meer doorliep. Blijkbaar was het kouder dan we dachten. Na het een en ander te hebben losgemaakt was de conclusie, vervroren. Dus geen probleem, met de verwarming in de Mh was alles binnen het kwartier terug in orde. De aardappelen geschild en gekookt, de erwtjes opgewarmd en de biefstukken gebakken, een flesje rode wijn, een lekkere maaltijd dus. Na de afwas en opkuis zijn we terug naar Cumière gereden om de valies te gaan lossen. Om 16u. waren we met alles klaar. Jacqueline heeft nog getrakteerd met een fles champagne. Phil vroeg ook of we daar, aan de overkant van de straat zouden mogen blijven staan met de Mh. Recht over de chambres d'hotes stroomt de Marne dus een mooie plaats om te overnachten. Terwijl Phil aan het vragen was, deed hij verder, zouden Phil & Fie daar ook hun ontbijt mogen gebruiken, samen met ma en Werner. Ook geen enkel probleem, zelfs konden we elektriciteit aansluiten. Gelukkig maar, we hebben de indruk dat onze batterijen hun beste tijd hebben gehad. Nadat alles was geregeld en nog een kistje champagne hadden meegenomen zijn we op zoek gegaan naar een bakkerij zodat we iets hadden om 's avonds onze hesp, kaas, enz... konden opleggen. Iets voor Cumiere hadden we wegwijzers zien staan van een verlicht dorp, daar zijn we dan ook maar eens naartoe gereden. Jammer genoeg konden we nergens de Mh kwijt en zijn we op ons stappen terug gereden naar de plaats waar we mochten overnachten. Nadat de elektriciteit was aangesloten en de schotel gericht, hebben we na een glaasje champagne, ons stokbrood en de aangekochte kaas en vleeswaren  opgegeten. Nadat ma en Werner naar hun kamer waren, hebben we naar gewoonte nog een pintje gedronken en wat tv gekeken. Om 23u. gaan slapen.
Maandag: 7u45 opstaan, naar de ontbijt tafel bij Jacqueline. Het was lichtjes gevroren, de plasjes die nog langs de kant van de weg lagen, waren afgeschermd tegen het vuil met een dun laagje ijs. Als we ma en Werner zagen, hoorden we, dat ze net een telefoon vanuit België hadden gekregen met het verschietachtig nieuws, dat ze in Werner zijn huis aan het inbreken waren. De buren, die op het huis pasten, hadden in de veranda licht en benen gezien. Die mensen hadden een sleutel maar durfden niet binnen gaan kijken. Werner heeft hen gevraagd om dan maar de politie te bellen. De buren zouden terugbellen als er nieuws was. Ik moet er geen tekening van maken hoe de sfeer was tijdens het ontbijt zeker. Na een half uurtje belden ze terug met het goede nieuws dat het hun licht was, die binnen viel in de veranda en een schaduw van de sparren de benen waren. Grote opluchting. Om te bekomen zijn we daar ter plaatse een wandeling gaan maken langs de oevers van de Marne. Een mooie zon was van de partij, koud maar droog. Die oevers zijn mooi versierd met smeedwerk, allemaal taferelen, die met de druivenkweek en het maken van de champagne te maken hebben. Tegen 10u15 zijn we dan vertrokken naar Hautevillers, de bakermat van de champagne. Daar heeft ooit Dom Perignon zijn eerste fles champagne gebrouwen. Via Piery zijn we naar Oger gereden om bij Jean Milan enkele flessen te kopen. De ontvangst was koel. We hadden die mensen wel niet verwittigd van onze komst maar als we spraken van kopen sloeg de stemming wel om. Een kistje Tendresse en een kistje reservé en we waren terug weg. Phil had het adres van Champagneboer Boonen van iemand gekregen en wilde eens naar daar gaan kijken. We waren ter plaatse juist op de middag. Daarom zijn we eerst gaan zoeken naar een mooie staanplaats om ons middagmaal klaar te maken. De plaats die we vonden was met plakkerige ondergrond, de Mh was, tegen dat hij waterpas stond, nogal vuil met die vette kalkgrond. Voor aperitief, wat zou je denken, champagne natuurlijk met een sneetje van de Magret van op de kerstmarkt. Ons hoofdgerecht was  niet zo chic maar daarom niet minder lekker, spaghetti. Daarbij maakten we een scene mee van de Disney film "Lady en de Vagebond" Tegen 14u konden we terug vertrekken naar Boonen maar het was daar zo stil, dat we er zijn weggereden. De zuster van Jacqueline heeft er een champagnekelder, met haar groeten zijn we naar daar gereden. Caillez - Lemaire in Damery, Héél vriendelijke mensen, die nog op bijna artisanale wijze hun 7ha wijnvelden verwerken. Het volledige proces lieten ze ons daar zien met de bijhorende uitleg, op iedere vraag kregen we een klaar en duidelijk antwoord. dan proeven natuurlijk. De zus van Jacqueline was een echte gastvrouw, ze haalde er zelfs koekjes bij. We zijn daar vertrokken met 2 kartons Millesime en een fles Marc de Champagne. Rond 16u50 zijn we dan nog eens gaan zoeken naar brood. Dit vonden we in een Leclerc. Vandaar zijn we naar Vadin - Plateaux Phil zijn petekind had daar nog het één en ander besteld. Dit is maar enkele honderden meters van de plaats waar we overnachtten. Als alles terug vlak stond, de nodige dingen aangesloten waren en de schotel terug de juiste richting uitkeek, konden we aan het aperitief  beginnen, een fles champagne gaat er toch altijd in. Een stokbrood met een beetje hesp of kaas en het gevoel van vrijheid, wat moeten we meer hebben. Voor de rest nog wat tv kijken en onder het donsdeken. Tot morgen.
Dinsdag: Om 8u11 wakker, een beetje laat maar we hadden heel rustig geslapen. Er was reeds veel mist over de Marne en dit zou de hele dag zo blijven. Na ons lekker ontbijt hebben we alles afgerekend bij Jacqueline en nog een drietal dozen champagne in de Mh gestoken. Tegen 9u20 waren we klaar voor het vertrek huiswaarts.  Phil had de GPS ingesteld op geen tolwegen, langs de nationale wegen is er soms wat meer te zien maar door de mist viel dit wel lelijk tegen. Via Reims naar Laon, een dertigtal kilometer voor Laon hebben we wegwijzers gevolgd voor een point de vue "Plateau de Californie" deze kan je ook vinden als je de chemin des dames volgt. Door de mist was dit, normaal verzicht, een zicht van honderd meter maar de plaats was wel mooi. We komen er zeker eens terug in de zomer. Rond 11u zijn we terug vertrokken en nog eens gestopt aan de ruines van de Abbaye de Vauclair. dit had zeker zijn geheimzinnigheden zo in de mist, Geen andere toeristen aanwezig, wel jammer dat er tijdens de winter daar niks open is en kan men er zo geen documentatie kopen om zo alle onderdelen te kunnen herkennen van de ruïne. Rond 12u zijn we er terug vertrokken om vervolgens eens te stoppen aan de Cathédrale van Laon en daar in de omtrek onze dorst te lessen. Gelukkig hadden ze er terug Stella en kon Phil weer een half litertje bestellen. Fie een Leffe en ma en Werner een Blauwe Chimey. Om terug naar de Mh te gaan zijn we bijna het volledige dorp rond geweest, een mooie wandeling. Zo waren we klaar om nog een stukje verder te reizen. Om 14u25 hebben we uiteindelijk een plaatsje gevonden in Travecy rechtover een boerderij. Phil trok rap wat foto's en de boerin kwam al vlug eens kijken om te weten wat er gaande was. Als ik zei dat de vrouwen bezig waren met ons middagmaal kregen we nog een "bon appetit" en voor de rest liet ze ons met rust. De koteletten met witte bonen in tomatensaus en aardappelen waren lekker nadat we natuurlijk nog een fles champagne soldaat hadden gemaakt. Na de afwas en wat opkuis was het reeds 16u Het begon al, na een mistige dag, donker te worden. Na een klein uurtje zijn we langs de N44 nog gestopt om wat fruit te eten en zijn dan door wegenwerken toch langs de snelweg verder naar huis gereden. Om 17u35 de laatste peage in Arras zodat we gezond en wel om 19u15 thuis voor de deur de Mh konden parkeren. Na het uithalen van valies en champagne, konden we met een plezant gevoel terug denken aan onze mooie uitstap naar de champagnestreek samen met Ma en Werner. 725 veilige kilometers zitten erop.

Foto's