NEDERLAND 2009

Hoogerheide

Eindhoven

       
           

Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum  30 januari - 02 februari

Na Pont Chateaux 2004 (F), Sankt Wendel 2005 (D), Zeddam 2006 (NL), Hooglede 2007 (B) en Trevisio 2008 (I) wilde Phil voor de zesde keer naar het WK cyclocross. Voor de eerste maal met de mh en ook voor de eerste maal samen met Fie. Na het WK op de weg in Vareze zijn we beginnen kijken waar we zouden kunnen staan met de camper. Via de site van Hoogerheide kon men een plaats boeken bij het reisbureau 'AOD' Daar kon je boeken voor op de vakantiepark-camping Familyland. Voor 50€ hadden we een plaats en elektriciteit, voor de prijs moest men het niet laten. Normaal moesten we wel de camping verlaten de zondagmorgen, dus hebben we maar nog een nachtje bijgeboekt en waren we zo op ons gemak tot maandagmorgen. Heel de week werd alles voorbereid ivm kleren, eten en drinken. Op woensdag zijn Phil en Veyske hun perskaart gaan halen naar Hoogerheide om dan op zaterdag geen tijd meer te moeten verliezen om nog naar de accreditatiezaal te moeten gaan. Maar iedereen die een kaart krijgt moet persoonlijk gaan tekenen. Dus was de rit eigenlijk voor niks geweest. We zijn ook nog eens gaan kijken waar we met de camper zouden staan. Veyske, de vaste crossvriend van Phil was dit jaar samen met zijn broer, die ook in het bezit  is van een camper, ook van de partij en zij konden overnachten op een paardenfokkerij op enkele honderden meters van bij ons.


Vrijdagavond 30 januari: 17u15 contactsleutel omdraaien en vertrekken voor een 120km richting Hoogerheide. De snelste weg en tolwegen niet vermijden... We hadden geluk, nergens file, maar, de Liefkenshoektunnel, met de gewone wagen betaal je daar 5,5€ daarvoor rij ik geen 14km om. Met de camper betaal je daar 18€, zijn ze niet beschaamd, waar trekken ze de grens. Bij 2,75m blijkbaar. Rond 18u45 zijn we daar aangekomen, Veyske en zijn broer waren al eerder vertrokken en stonden ons op te wachten. Na het inchecken zijn we naar onze ruime plaats gereden, mh vlak gezet, frigo op gas, verwarming aan en de schotel richting astra gezet. Phil & Fie en Veyske en Stanny, met ons vieren hadden we ons aangegeven voor de receptie en voorstelling over Tabor waar volgend wk op de kalender staat. De receptie en walking diner was natuurlijke met een Tsjechisch getint menu en drank. Veel volk is er nooit op die voorstellingen daar die altijd doorgaan op de vooravond van het Wk zelf en er nog veel journalisten niet aanwezig zijn. Nadat onze buiken goed gevuld waren,  zijn we terug naar Familyland gereden. In de kantine hebben we nog enkele glazen gedronken en zijn dan gaan slapen in onze warme Mh.
Zaterdag 31 januari: We hadden afgesproken met Veys en Stanny om tegen 9u te vertrekken naar het accreditatiecentrum voor Fie haren badge te gaan halen. De afspraak was om de rest van het weekend met de fiets rond te rijden. We hadden ons een beetje over slapen, het was al kwart na acht als we wakker schoten dus zonder koffie, enkel met een grote slok Pepsi Max de fietsen losgemaakt, als alles klaar was kreeg ik een bericht van Veyske dat ze stonden te wachten. In plaats van met de fiets, waren ze met de Mh gekomen. Ze hadden een parkeerkaart om dicht bij het parkoers te staan. Blijkbaar zagen ze het zitten om iedere morgen alles terug op zijn plaats te zetten. Voor ons was dat natuurlijk een pluspunt. Stanny had ook voor ons nog een kop koffie mee, wat moesten we nog meer hebben. We werden het volledige weekend rondgereden in een warme wagen, waarvoor nogmaals dank aan Stanny. Dus eerst Fie haren badge gaan halen en dan naar het parcours gaan kijken waar we best foto's konden nemen. Nog eerst enkele eet- en drankbonnen kopen vooraleer de massa volk toekwam zodat we niet in de wachtrij zouden moeten staan. Nogal vlug hebben we onze keuze gemaakt, waar ze van de helling naar beneden kwamen en een draai van 180° moesten maken, kans genoeg om mooie beelden te maken. Daar we nu al enkele jaren naar de cross gaan kennen we ook hier en daar wat volk. Op sommige momenten laaiden de discussies nogal hoog op, wel plezant als het niet gemeend is hé. Op de cross heeft iedereen zijn voorkeur voor een renner, dit leidt soms tot hilarische discussies die toch allemaal op "samen een pint drinken" uitdraaien. Om 11u30 starten de juniores voor 40min. dit was een one-man show van de Nederlander Tijmen Eising, de sprint voor de tweede plaats was ook voor Nederland. Na drie ronden vlug naar de aankomst en daarna het podium. Daarna kwamen met ons 4 terug samen aan de perszaal. Phil ging daar iedere keer de uitslagen halen. Fie was daar al een beetje vroeger naartoe gegaan om op te warmen en een koffie te drinken. Phil ook nog een koffie en Veyske een Cola Light. Nadat de uitslagen er waren zijn we  we samen met Stanny eten gaan zoeken. De frieten, een tipzak, zagen er lekker uit, maar waren koud.  Nu, als een mens honger heeft, smaakt het allemaal. De weergoden stonden het volle weekend langs onze kant. Koude wind maar droog en zonnig, uit de wind en in de zon was het zelfs aangenaam toeven. Om 14u30 starten de beloften, daar was de gedoodverfde Duitse wereldkampioen, Philippe Walsleben, op de afspraak. De sprint voor de tweede was ook voor een Duitser. Het zelfde scenario als op de eerste koers, afspraak in de perszaal. Onderweg kwamen we de Wikkes tegen. De Wikkes (die we hadden leren kennen in Varese) had al een mail gezonden dat we zeker ergens samen zouden gaan uit eten. Op de site van Familyland had ik gezien dat we daar een WK menu konden krijgen voor 16€ dus was dit eenvoudig geregeld. De Wikkes zou tot bij ons komen. Dus nog vlug afgesproken dat ze, indien het zou lukken, bij ons een aperitief kwamen drinken tegen 18u. Phil had het eten tegen 19u besproken, wat later veel te vroeg bleek te zijn. Nadat de uitslag klaar was zijn Phil & Fie samen met Veyske vertrokken met de Mh richting Familyland. Veyske en Stanny hadden graag eerst nog eens de sfeer van het WK gaan opsnuiven rond het parcours. Fie had haar liever wat op bed gelegd, iemand die nooit buiten is kan wel moe worden van opeens op een koude dag wat afstanden te wandelen of zoals op een cross enkele uren te slenteren. Na Fie haar tukje en na ons wat opgefrist te hebben waren we klaar tegen 17u45. Daar zaten we dan te wachten, tot 18u30 tot we een bericht kregen van de Wikkes dat ze op de parking stonden te wachten. Als we buiten kwamen, waren juist Veyske en Stanny ook aangekomen. Zo zijn we met ons zes dan gaan eten in het centrum van Familyland. Op de menu stond er groenten en tomatensoep en voor hoofdgerecht Varkenshaas, kipfilet, stoofvlees, zalmfilet, kibbeling met diverse sauzen. Groenten- aardappel- en saladegarnituur. Dit alles in buffetvorm, voor dessert was er nog ijs. Daarbij hebben we 2 flessen rode en 1 witte fles huiswijn. Jammer genoeg waren ze blijkbaar niet voorzien op de eetlust van de Belgen en waren alle schotels binnen de kortste keren leeg. Gelukkig hadden we ons glas wijn en een goeie babbel om te wachten tot alles terug klaar was. We hebben wel mensen zien vertrekken uit de eetzaal die echt miscontent waren. Er waren er die niet het volle pond hebben moeten betalen. Het bijzonderste was dat wij waren voldaan. Na het eten hebben we ons een plaatsje gezocht in de bowling en hebben we daar nog enkele pinten gedronken. Zo werd het weeral veel te laat, Phil had de Wikkes nog alle uitslagen en startlijsten beloofd en ook een pakket van Tabor die we de avond voordien hadden gekregen. Nadat ze die zijn komen halen naar de Mh zijn we vlug onder de wol gekropen met de afspraak om de zondag om 10u te vertrekken naar het parcours.
Zondag 01 februari: Oef, nu wel tijd om een kop koffie te zetten, door omstandigheden zijn we iedere keer vergeten te vragen aan de receptie of we daar iets konden kopen van koeken en dergelijke. Die morgen zag Phil een doos Nieuwjaarswafeltjes van Destrooper staan die kon dienen als ontbijt. Zo hadden we toch iets binnen om de tweede dag van  het wereldkampioenschap te beginnen. Veyske en Stanny waren iets vroeger dan afgesproken zodat we mooi op tijd richting parcours konden vertrekken. Bij de persparking aangekomen was er duidelijk al meer volk op de been dan de dag voordien. Naar een plaatsje moesten we niet meer zoeken, we hadden de dag voordien gemerkt dat het daar dik in orde was om foto's te nemen. Daar we niet tussen het publiek moesten staan, was het ook niet nodig om ons te haasten. Rustig zijn we nog eens het volledige parcours gaan verkennen. Hier en daar nog een "babbelke" geslagen en zo terug op onze plaats van de dag voordien. Eerst waren de dames aan de beurt. Hanka Kupfernagel, Marianne Vos en de Amerikaanse Katie Compton waren de favorieten. Dit hebben ze dan alle drie waar gemaakt. Met als overwinnaar Marianne Vos. De Nederlandse fotografen begonnen al een beetje te lachen als ze zagen dat we Belgen waren. Na nog de uitslagen te hebben gehaald in de perszaal en een broodje-worst te hebben gegeten, zijn we terug naar onze plaatsen gegaan voor de cross van de sterren. Nederlandse en Belgische soapsterren Deden een ronde op het parcours van het WK. Dit leidde soms tot hilarische toestanden die moeilijk te beschrijven zijn, dus gaan we maar direct naar de cross van de elite renners. Bij deze was Lars Boom natuurlijk de doodgeverfde winnaar. Wij Belgen hebben al beter jaren gekend. Er waren zelfs jaren dat er drie van bij ons op het podium stonden. Na de uitlatingen van Boom hadden de Belgen het blijkbaar begrepen en hadden de goeie reactie. Gelijk wie er vertrok kreeg, zijn kans. Blijkbaar had Niels Albert het beste moment gekozen en kon zo als eerste over de streep komen. Op de tweede plaats Zdenek Stybar en als derde Sven Nijs. Twee op drie dus opdracht geslaagd. Na de gewoonlijke podiumfoto's hadden we terug afgesproken in de perszaal, we moesten onze kazuifel terug gaan inleveren. Natuurlijk vonden ze van mij de omslag met de €20 borg die ik had moeten geven, niet terug. Ze waren van plan me een briefje te geven waarmee ik naar de organisatie zou moeten gaan om mijn geld terug te krijgen. Ik moest wel de kazuifel achter laten. Ik was natuurlijk niet van plan om zelf de poten van mijn lijf te lopen om mijn eigen borg terug te hebben. Dus hield ik alles bij tot ze een andere oplossing vonden. Nadat we met al ons gerief terug naar de Mh waren gegaan, ben ik nog eens gaan kijken naar de perszaal. Ze hadden daar nu wel toevallig een omslag gevonden met mijn €20 erin, probleem opgelost. Met ons vier zijn we dan eens gaan kijken in het plaatselijk café. De pinten vloeiden daar met bakken, en wij maar slikken, best dat Stanny geen alcohol drinkt. Tegen 19u waren we dan al meer dan voldaan. Door het weinige eten en vermoeidheid heeft een mens niet zoveel nodig. Veyske en Stanny hebben ons dan met de Mh terug naar onze staanplaats gebracht, nog een slaapmutsje gedronken en zijn dan huiswaarts vertrokken. Bij deze, nog eens dank aan Stanny voor het veilige vervoer. Phil & Fie zijn dan nog naar het restaurant getrokken om er een Chateaubriand te eten met nog een fles wijn die we zelfs voor de helft hebben laten staan. Niet dat ze slecht was, maar teveel is teveel. Eens terug in onze Mh waren we vlug gesneuveld.
Maandag 02 februari: Wakker om 8u30, na onze ogen deden we ook de eerste store open, alles begon al goed wit te zien. Het was blijkbaar in de loop van de morgen beginnen sneeuwen. Wat koffie zetten en alles beginnen opruimen. De fietsen stonden nog gewoon achteraan de Mh, tegen dat ze terug op de fietsenrek stonden was Phil al mooi nat van de sneeuw. Schotel naar beneden en zo waren we tegen 10u klaar om te kunnen vertrekken. Tegen dan was alles al één wit tapijt. Het was de eerste keer dat Phil met de Mh op gladde wegen zou moeten rijden, rustig rijden en alles bleek goed te verlopen. Aan het sanitaire blok nog eerst het toilet ledigen en dan konden we op weg voor onze 134 km terugweg. Een verschil van een 9km daar we nu de Liefkenshoektunnel niet namen. Na een rustige trip waren we tegen 12u thuis.
Het Wereldkampioenschap cyclocross 2009 in Hoogerheide zit erop. Nu uitkijken naar de volgende trip.

Foto's

 

© Phil en Fie 31/03/2016