|
Zaterdag 20 september:
13u.33, nog enkel stoppen om de tank te
vullen en dan de snelweg op richting
de Elzas. We hadden onderweg besloten tot in
Baccarat te rijden, blijkbaar een mooie
camperplaats. Phil dacht van nog eens in
Luxemburg te tanken maar net voor de grens
stuurde de GPS ons op afrit Longwy op de N52
Richting Metz. Daar we makkelijkst rijden
aan een 90 per uur hadden we deze zo
ingesteld. Dus maar niet tanken maar geen
tol betalen ook, dus... Langs de E21-23
richting Nancy. Na een 420 Km dan toch maar
getankt aan een Leclerc in Pompey. Tegen
19u. waren we in Baccarat. Mooi stadje die
ook gekend is voor hun kristal. Na een mooie
wandeling hadden we voldoende honger om in "Le
Pont" onze magen te vullen. Eerst een
aperitief, Fie een glas champagne en Phil
een whiskycola. Phil dan St Jakobsschelpen
en Fie een entrecote met een glaasje wijn.
Ons dessert was een Dame Blanche en eentje
met 3 bollen. Zo konden we er weer tegen
voor onze eerste nacht richting Italië. De
nacht voor Phil was kort, de eerste maal was
het 3u. als hij de klokken van het kerkje
hoorde om het vervolgens ieder uur te kunnen
meetellen. Anderzijds is het wel een mooie
camperplaats juist aan de oever van "La
Meurthe" met alle voorzieningen iets
meer naar de kerk toe.
Zondag 21 september: Om 8u. dan maar uit de veren
en terwijl Fie ons ontbijt ging halen heeft
Phil de koffie gezet. na enkele lekker
chocoladekoeken en croissants zijn we om
8u55 vertrokken voor de tweede etappe
richting Varese . Langs de N59 naar St. Dié
Des Voges en zo de Col Du Bonhomme over via
de N415 langs Colmar. Vlot Zwitserland
binnen, onze klever hadden we reeds in Auto
5 aangekocht.
Nog even tanken juist na de Gotthardtunnel
zodat we tegen 15u15 in Varese aangekomen
zijn. Eerst naar het accreditatie centrum en
ondertussen kennis maken met de cowboy
gewoontes van de Italiaanse bestuurders.
Misschien wat moe is Phil op de parking wat
hard in aanraking gekomen met zo een groot
tv scherm op een hoge poot. Deze was iets
lager dan gedacht, resultaat, wat schade aan
de alkoof. Problemen voor thuis. Nadat we
alle papieren hadden gekregen zijn we op
zoek gegaan naar de Via Valstagna en vlug
gevonden. Een mooie camperplaats in aanleg.
Alle plaatsen zijn aangeduid door
treinbielzen. Per camper een verharde en een
niet verharde plaats. 4 sanitaire containers
2 met douchen, 1 met Franse en 1 met gewone
toiletten. Voor het vuil water een vak in
trechter vorm en een mooie zuil die werkt
met gratis te verkrijgen jetons om chemische
toiletten te reinigen. Enkel de dochter kon
wat Engels zo wisten we dat het ons €15 per
dag zou kosten. We stonden dan ook maar een
200m van het parcours en een 800m van de
perszaal. Keuze van plaats was er nog te
over; Buiten enkele Fransen op het hoger
gelegen gedeelte was alles nog vrij.
Eerst zijn we nog eens gaan kijken naar de
Ippopodrome waar alles zich zou
afspelen. Op onze zoektocht hadden we een
camper gezien van Diksmude, die persoon was
juist gaan fietsen en had onderweg het
wegdek gekust, hij was niet voor niks in het
land van de paus. Vlug een kijkje in de
perszaal waar ze alles nog aan het
klaarzetten waren en dan terug naar de Mh.
Een fles champagne vond Phil nu wel op zijn
plaats, nadien een lekker biefstuk die we
voor de gelegenheid Vacuüm hadden doen
verpakken. Zo hadden we voor een 6-tal dagen
vlees mee. Een echte aanrader. Na het eten
en de afwas nog wat tv gekeken en onder de
wol.
Maandag 22 september: Na een goeie nacht opstaan
om 8u10. enkele "dubbele" eieren in de pan
en we konden er tegen om de dag te
starten. We zijn eens naar het centrum van Varese gaan kijken een 1300m wandelen. In
een warenhuis dicht bij het station hebben
we wat inkopen gedaan. Op de terugweg vroeg
Fie of zij eens de zak met aankopen moest
dragen en Phil antwoordde "laat maar, als je
valt zijn onze boodschappen naar de knoppen"
maar, Phil zag een mooi standbeeld en wilde
een foto nemen dus nam Fie de zak over, en
wat gebeurde er? 10 meter verder een hoge
stoeprand en fie zat op haar knieën.
Terug op de camperplaats hadden we buren,
die mensen dat we de dag voordien gezien
hadden, de fietser, juist!! Patriek, zo
noemde onze buur, had een pakket met
TV-Vlaanderen mee, Deze heeft Phil helpen
installeren zodat hij samen met Brigitte
(zijn vrouwtje) tv kon kijken. Rond 16u30
nog eens naar de perszaal met de laptop. Er
staan altijd kastjes dat men mag gebruiken
om het één en ander in op te bergen zodat
men niet iedere keer alles moet meeslepen.
Dus zo een kastje in beslag genomen en de
kazuifel afgehaald. Zo had Phil alles die
nodig was om op het parcours te kunnen
tijdens de koersen. Om 21u begon de
openingsceremonie dus konden we op het
gemak nog terug naar de Mh om daar na ons
dagelijks aperitiefje het vacuüm
verpakte vers spek te proeven met witte
bonen in tomatensaus. LEKKER. Om 20 na 8
zijn we dan samen met Brigitte en Patriek
vertrokken naar de ceremonie. Blijkbaar al
veel te laat, alle tribunes waren volzet.
Wij konden nog binnen met onze perskaart
maar onze buren moesten alles van buitenaf
proberen te zien. Het was een mooi spektakel
dat duurde tot 23u30.
Dinsdag 23 september: Vroeg opstaan om op het
gemak het toilet te kunnen uitkuisen terwijl
Fie lekker Italiaans "Frans" brood was gaan
halen. een eitje en een broodje met
confituur kan er altijd makkelijk bij Phil
in. Om 9u15 waren we klaar om met de rest
van het gerief, een tweede laptop en
fototoestellen, naar de perszaal te gaan.
Slecht weer, een druilerige regen. In de
perszaal eens naar de mail kijken en de
foto's van de dag voordien op de pc en
externe harde schijf zetten. Op de terugweg
naar de Mh nog binnen geweest in een
warenhuisje naast de ippopodrome voor
plakband en choco. 's middag aten we niet,
ons ontbijt was eigenlijk al zwaar genoeg.
Om 14u begon de tijdrit voor de mannen
U23. We zijn dan maar rond 12u30 naar het
parcours vertrokken gelukkig was het weer al
een beetje aan het veranderen. Na de
aankomst van de laatste renner en het podium
naar de perszaal om enkele foto's door te
sturen naar enkel site's, maar het internet
werkte niet dus was het werk vlug gedaan.
Nog enkel wachten op de uitslagen en de
startlijsten voor de volgende dag.
Aangekomen op de camperplaats waren er al
meer en meer mensen aanwezig. Ondertussen
had Phil zichzelf tot postbode
gebombardeerd. Phil bracht genoeg uitslagen
mee uit de perszaal, zodat de mensen die het
wilden, de volledige uitslagen en de
startlijsten voor de dag nadien hadden.
We hadden beslist om die avond eens op ons
gemak iets te gaan eten. Na ons wat te
hebben opgefrist zijn we gaan eten in
"Restorante Orchidea". De aperitief kregen
we, nadien een carpaccio van rundvlees en scampi's
op wijze van... met een flesje wijn. Om 22u.
waren we terug, moe maar voldaan.
Woensdag 24 september: Hebben we de resten van
het brood van de dag voordien opgegeten met
wat choco en confituur. Het weer was
gelukkig volledig anders dan gisteren. Mooi,
veel zon. We zijn nog eens gaan wandelen
naar het centrum. In het warenhuis wat kaas
en vlees gekocht voor bij het ontbijt. Phil
is ook nog eens in het accreditatie centrum
geweest om te vragen of er dit jaar geen
rugzakje of iets in die aard was voor de
mensen van de pers. Normaal is dat ieder
jaar voorzien en inderdaad, zelfs 2 dit jaar
plus een affiche van het WK die daar is
doorgegaan in 1951. Zoals we al eerder
zegden over de Italiaanse bestuurders, in de
winkelstraat was er een Ukraïnse renner
omvergereden, gelukkig zonder erg.
Terug in de camper hebben we ons gewassen en
nog het vuil water afgelaten en het vers
bijgevuld, ondertussen nog eens het toilet
uitgekuist. Om 12u30 vertrokken naar de
perszaal om te kijken of het internet nu in
orde was, wat bleek, we moesten nu een
paswoord gaan halen om op het net te kunnen.
Dus waren alle problemen opgelost. Het was
echt een plezier om die dag buiten te zijn, mooi zomerweer. Na de tijdrit
van de dames en het podium terug naar de
perszaal en foto's door sturen. Fie had deze
keer niet gewacht en was reeds vertrokken
naar de camperplaats. Daar aangekomen heeft
Phil nog eerst een pintje gedronken met
enkele nieuw aangekomen wielerliefhebbers en
hen ook de uitslagen en startlijsten
bezorgd. Een kipfilet met tomaat en
ijsbergsla stond op het menu. Nog wat tv en
dan de wel verdiende rust. Wel heeft Phil
nog een tijdje wakker gelegen. Hij had
namelijk een telefoon gekregen of hij de dag
nadien wilde foto's gaan nemen in het hotel
van de Belgen in opdracht van een
professionele fotograaf. Zenuwen...
Donderdag 25 september: 7u30, opstaan. We hadden
in de diepvries een soort pistolets mee die
niet meer gebakken moesten worden. Met wat
kaas en hesp stonden we sterk voor de trip
naar het hotel. Dit was zo een kleine 11km
van bij ons vandaan. Zo zijn we dan ook
vroeg vertrokken om vervoer te vinden naar
daar. Gezocht bij trein en bus, nergens te
vinden. Dan maar aan een taxichauffeur
gevraagd wat de prijs zou zijn. Voor een €15
zou dat moeten kunnen. De Belgen kwamen rond
17u30 aan in het hotel. Door de tijdrit van
de elite was er wel geen verkeer tussen 11u
en 18u in Varese. Phil en Fie dus om 10u15
al in een taxi en zo waren we een 7uur te
vroeg al ter plaatse. We zijn dan maar een
soort café binnen gegaan om een koffie te
drinken en Phil heeft er zijn eerst grappa
geproefd, en het beviel hem wel. We hadden
juist voor het hotel een aanwijzer gezien
naar een Grotta en daar we zoveel tijd over
hadden zijn we te voet gestart richting
Grotta. Na een klim van zo een 2.5 Km eerst
over asfalt en wat verder over een oud
Romeins heerweg over stenen en keien en op
sommige plaatsen een 25% stijgingspercentage
zijn we na wat zweten en puffen boven
geraakt. Daar was van de Grotta enkel de
ingang te zien, de rest was enkel open voor
groepsbezoeken. Er zat dus maar één ding op,
terug keren van waar we kwamen. Dubbel
voorzichtig, keien zijn glad in vochtige
bossen. Eens beneden hebben we ons
getrakteerd op een ijsje van Pistache en
vanille voor Phil en Mokka en Vanille voor
Fie. Ondertussen was het nog altijd maar
14u30 dus hebben we een bank opgezocht met
zicht op het meer van Varese. Rond 17u zijn
we dan maar richting hotel vertrokken waar
Boonen en Co om 17u45 uiteindelijk zijn
aangekomen. Na de nodige foto's te hebben
genomen zijn we terug in een taxi gesprongen
richting perszaal waar Luc op het materiaal
zat te wachten. Hij zou me ook enkele foto's
geven van de tijdrit van de elite. Fie was
ondertussen wel door gegaan naar de Mh om
een lekkere maaltijd klaar te maken. Na mijn
werk als postbode, nog een pintje met de
gasten en gegeten te hebben zijn we rond
23u15 gaan slapen.
Vrijdag 26 september: Opgestaan om 7u55. Nadat Fie
koeken is gaan halen en Phil de
gebruikelijke koffie zet en ondertussen ook
het toilet nog eens uitkuist, hebben we een
deugddoende douche genomen. Op het gemak
heeft Phil zich dan klaargemaakt om naar de
koers van de U23 te gaan. Fie zou
ondertussen wat boodschappen doen, voor Phil
oa een paar flessen Grappa meebrengen. Het
was terug prachtig weer het was nochtans
anders voorspeld, voor ons was het genieten
in de zon. Voor de koers nog vlug eens naar
de perszaal om te kijken of Luc mijn foto's
al op cd had gezet. Deze was het blijkbaar
vergeten. Fie is tijdens de koers achter
gekomen om ook nog wat foto's te nemen, en
eerlijk, ze begint het ook te leren. Na de
koers Phil zoals gewoonlijk naar de perszaal
om foto's op de computer te zetten en er
enkele van door te sturen naar enkele site's
en te wachten op de uitslag en startlijsten
voor de dag nadien. Fie was al terug
vertrokken naar de Mh. Het was nog mooi weer
dus hebben we nog samen met de anderen een
glas buiten gedronken. Eens de zon was
ondergegaan koelde het enorm af. Gelukkig
hebben we een goeie verwarming in de Mh. Een
ferm biefstuk met paddenstoelen smaakte dan
ook natuurlijk. Slaapwel...
Zaterdag 27 september: Naar dagelijkse gewoonte,
Fie pistolets, Phil koffie en toilet maar
ook vuil water geloosd (die ondertussen al
aan het overlopen was) en vers water erbij.
Het was de dag van de dameskoers. Phil is om
10u45 vertrokken naar de perszaal en Fie is
nog wat inkopen gaan doen. Phil heeft de
gewoonte van op ieder WK een T-shirt te
kopen. We hadden afgesproken waar we vanaf
nu met de Mh kwamen een koffietas te kopen,
dus zo eentje samen met een drinkbus bracht
Fie ook mee. Fie Is wat later toch nog naar
de koers komen kijken tot de voorlaatste
ronde en dan is ze terug vertrokken richting
camperplaats. Phil de gewone werken. We
hadden met Brigitte, Patriek, Marise
en Wikkes afgesproken om eens uit te gaan
eten. Na nog een pintje op de camperplaats
en ons wat opgefrist te hebben zijn we op
zoek gegaan. Varese leeft op zaterdag, amaai,
overal veel volk. Tenslotte zijn we in een
zelfbediening geland "Ciao" Niet slecht,
maar een raar systeem... We zijn dan nog
binnen geweest in een paar cafeetjes, Wikkes
en Phil bleven maar grappa drinken.
Blijkbaar is dat nogal straf spul. Bleek pas
de dag nadien.
Zondag 28 september: Vroeg opstaan 7u. Koers
startte al om 10u30. dus om 9u vertrekken
naar de perszaal. Fie nam een snipperdag. De
nacht was te kort geweest. Phil wat pijn aan
zijn hoofd, nu, als men de oorzaak kent. Ze
rustte wat in de Mh en is dan nadat ze de
laatste kilometers van de koers op tv had
gezien naar de perszaal gekomen om Phil te
helpen dragen. Het was de laatste dag van
het WK dus moest alles terug mee naar de Mh.
Kast leeg, wachten op de volledige uitslag
en dan richting camperplaats. Voor de
laatste avond konden we onze gewoonte
van allen samen een pintje te drinken niet
onderbreken. De één haalde koeken uit Fie
bakte wat bbq worsten in de pan enz... we
moesten toch iets eten hé ! Tegen 22u zijn
we dan voor de laatste keer op Italiaanse
bodem in bed gekropen.
Maandag 29 september: 7u30 opstaan en een ferm
ontbijt zodat we weg konden. De mh wat
opruimen, alles terug vastzetten. Afscheid
nemen van allen waar we mee in contact
geweest waren. Van Wikkes kregen we nog een
lekkere fles Bourgogne wijn voor Phil zijn
werk als postbode. Nog eens het vuil water
laten lopen, vers erbij en toilet uitkuisen,
eens zwaaien naar de eigenaars van de
camperplaats en vooruit, richting Luxemburg.
We hadden beslist van de grootste rit op
maandag te doen. Een kleine 700km in licht
bewolkt weer. Eens we de Gotthardtunnel door
waren, was het al iets zonniger. Nog eens
getankt in Zwitserland om dan juist in
Luxemburg nog te kunnen tanken aan een paar
centen minder. Fie was tijdens de rit enorm
actief, als fotograaf, niks was veilig voor
haar gevoelige plaat. Rond 19u waren we op
Camping du Port Schwebsingen in Wellenstein.
Voor €10.50 hadden we een mooie plaats en
elektriciteit. Deze camping is juist langs
de moezel gelegen. Het was al te donker om
foto's te nemen. Stroom aansluiten Mh
waterpas zetten. Na de lange rit hebben we
ook onze laatste fles champagne open gedaan.
Ondertussen heeft Fie ons laatste vacuüm
verpakte vlees (vers spek) gebakken met een
blik witte bonen in tomatensaus. wat een
delicatesse. Dit samen met de fles wijn dat
we van de wikkes hebben gekregen. Buiten dat
er daar weer ieder uur een klok luidde
hebben we een goede nacht gehad.
Dinsdag 30 september:
Opstaan om 7u55. Fie had in de receptie een
brood besteld voor 's morgens. Vers brood en
een lekkere pot koffie, wat moet een mens
meer hebben op een zwaar bewolkte morgen.
Nadat we alles hadden opgeruimd zijn we nog
een wandeling gaan maken om wat foto's te
nemen. Ondertussen was de bewolking naar
beneden beginnen te vallen zodat we rap weer
in contact kwamen met het typisch Belgisch
weertje. Om 10u50 zijn we van de camping
vertrokken. Een tankstation opgezocht, de
meter boog iets teveel naar links om nog ver
te rijden. Rond 11u40 zijn we in Diekirch
gestopt om nog eens een Italiaans restaurant
binnen te stappen en een pizza te
verorberen. Zo zijn we dan via Bourscheid en
Clervaux nog
eens volledig Luxemburg in de lengte
doorgereden. Dan nog een rit van vier uur en
ons verlof zit erop.
Foto's
|
