OOSTENRIJK 2018

Innsbruck          
Wie We Zijn
 
Onze Mobil
 
Onze Uitstappen
 

      België

      Denemarken
      Duitsland
      Frankrijk
      Italië
      Luxemburg
      Nederland
      Oostenrijk

      Zwitserland

      Tsjechië
 
Links
 
Foto Album
 
Gastenboek
 
Home
 
Contact
Datum :  18 september - 04 oktober

WK wielrennen, reeds 4 jaar geleden dat we er waren en toen gingen we met het vliegtuig. De Phil & Fie Mobil was te oud en er was nog geen sprake van een Phil & Fie Mobil II. De beslissing om een nieuwe te kopen kwam maar, nadat er was beslist met het vliegtuig te gaan en alles reeds besproken was. Nadien was het WK in Amerika, Dubai en vorig jaar in Bergen (Noorwegen) waar ze spraken van 250 dagen regen op een jaar. Dit was ook ons ding niet, liever iets beter weer, dit jaar dus Innsbruck in Oostenrijk. Via het internet volgden we de ontwikkelingen over de bestaande en voor het WK voorziene camperplaatsen. Boeken kon niet, dus moesten we vroeg genoeg aanwezig zijn. Het eerste plan was om op vrijdagmiddag te vertrekken, maar door de planning van de camperplaatsen vervroegden we een paar dagen en vertrokken reeds op dinsdagavond.

Dinsdag 18 september: Na het werk ging Phil onze reeds klare Mobil II halen aan de cp in Harelbeke en reed naar huis om de laatste benodigdheden in te laden en reinigde de ruiten van de cabine. Phil had net gedaan, toen Fie er aan kwam van haar werk. Zo konden we omstreeks 17u50 vertrekken naar onze eerste bestemming, een camperplaats te Koerich in Groot Hertogdom Luxemburg ongeveer 305Km. Gelukkig stuurde de GPS ons via Doornik, zo hadden we nergens file. Bij onze aankomst in het kleine dorpje waren de 4 plaatsen bezet. Er stond zelfs een vijfde camper op de loosplaats. Na overleg en het bekijken van de mogelijkheden op de GPS vonden we op een 7Km daar vandaan camping Simmerschmelz, maar het was reeds 21u35 en dachten er niet meer binnen te kunnen. Langs smalle, donkere wegen kwamen we aan de open slagboom. Fie ging eens kijken en kwam met een blij gezicht terug, we mochten binnen en een plaats op een weide innemen. Het was er ook pikdonker, maar we vonden een plaats. Terwijl Fie de €17 ging afrekenen, zette Phil de Mobil vlak. Wat hij niet had opgemerkt, waren de rondvliegende insecten en liet de deur een tijdje openstaan. Door het licht binnen waren er honderden kleine en middelgrote vliegjes binnen gevlogen. Toen Fie terugkwam, zag het plafond boven de keuken er zwart van. Ons eerste werk was dus op jacht naar de vliegjes, deze vielen als vliegen. Na een kwartier waren de meesten verdwenen, nog nu en dan enkele, maar het viel mee. Nadien aten we nog een boterham met charcuterie en keken wat tv. Tegen 23u30 ging Fie slapen, Phil volgde een klein uur later.
Woensdag 19 september: Phil was wakker om 6u45 en zette de koffie. Toen die klaar was, volgde Fie. Phil ging vlug nog enkele foto’s nemen van de camping, ontbijten gingen we later wel doen als we ergens een bakkerijtje konden vinden. We konden de camping afrijden tegen 7u45. Nog voor Luxemburg stad zagen we een bezinepomp, we reden van de ring af en gingen tanken aan 30 eurocent goedkoper dan in België. Daar zag Fie ook rijst- en appeltaartjes liggen, die laatste waren zelfs nog warm en lekker. Deze rit was terug een goeie 300Km en bracht ons te Neuhausen op camping Schwarzwald.

Door wat file en omleidingen kwamen we net een paar minuten na het middaguur aan de receptie, die gesloten was. We besloten in het café iets te gaan drinken en lieten onze Mobil II rechtover de receptie staan. Als we juist de slagbomen voorbij waren, zag Fie de eigenaar net terug komen. Hij had net zijn hond uitgelaten. Zo konden we toch nog binnen en de €24 gaan afrekenen. We kregen plaats 22 toegewezen, mooie plaats en gelukkig niet onder de kastanjebomen die hun noten lieten vallen. Stroom aansluiten en vlug stoelen en tafel buiten zetten op de middag en het was al 24°. Na het aperitief bestond ons middagmaal uit orloff en aardappelen met peulerwten. Na deze was het tijd voor een zalige siësta, we genoten een uurtje van de rustige camping en de zalige zonnestralen die de temperaturen tot 27° deden stijgen. Dan gingen we eindelijk de vaat doen in de sanitaire blok, mooi, verzorgd en van alles voorzien. Als alles terug op zijn vaste plaats zat, gingen we de camping eens verkennen, 180 vaste plaatsen zijn er nog naast het gedeelte met de toeristenplaatsen, veel groter dus dan bij het eerste zicht. Na onze ronde twijfelden we, of iets gaan drinken aan de bar van de camping of de goedkoopste oplossing, iets aan onze Mobil II drinken, we deden het laatste J
. Fie bekeek wat de mail van haar werk, terwijl Phil aan deze tekst begon te werken. Het werd snel 19u en Fie ging een douche nemen, Phil belde eens naar zijn vriend Phil DS. Ons avondmaal was een broodmaaltijd, wat we nog in de vriezer en koelkast hadden zitten. Samen nog de vaat in de sanitaire blok, dit was dan ook al van de baan. Eens het begon donker te worden, trok Fie binnen en stak Phil alles terug in de garage en rolde de luifel in. Na nog wat tv kijken ging Fie slapen omstreeks 9u30 en volgde Phil terug een uurtje later.
Donderdag 20 september: Ongelofelijke stilte op deze camping, maar Phil was toch wakker tegen 6u45 en begon met de waterverwarmer aan te leggen. Tegen dat het water kookte, was Fie ook al van de partij en begon zich ook klaar te maken voor vertrek. Normaal werkten de slagbomen maar tegen 8u, maar er wilde er al een camper vertrekken om 7u en het lukte. Zo besloten we om ook direct onze vuilzak te gaan ledigen en ons verder klaar te maken voor vertrek. Zo reden we de camping af om 7u40 richting Innsbruck, de GPS zei dat dit 352Km was. Net voordat we de snelweg opreden, tankten we nog eens vol en kocht Fie terug ontbijtkoeken, we tankten daar aan bijna Belgische prijzen, €1,429/L . Het was druk op de weg, tegen dat we Stuttgart voorbij waren, hadden we al een half uur vertraging, maar we waren op weg, niet treuren dus.

De eerst volgende stop was net na de Oostenrijkse grens waar we het vignet kochten, we moesten er zelfs twee kopen daar we 12 dagen ter plaatse bleven en die maar voor 10 dagen geldig waren. Alles verliep vlot tot er plots een vertraging van 59min. op de GPS verscheen door een wegversmalling. Deze bood ons een alternatief aan dat 35min sneller was, maar we volhardden in het kwaad, het was een oponthoud van misschien 15min, niet echt een probleem. De laatste dertig km. verliepen goed en we kwamen tegen 13u15 op de camping Kranebitterhof in Innsbruck aan. Fie ging ons aanmelden, maar we moesten eerst onze plaats gaan kiezen en dan pas gaan aanmelden. We kozen voor plaats 52, we hadden er een mooi zicht en stonden ook dicht bij het sanitair blok. Na het aanmelden begon Fie aan ons middagmaal, varkenstong in tomatensaus met paddenstoelen en balletjes gehakt, dewelke Phil had klaargemaakt enkele weken voordien en bewaarde in de vriezer. Met dit en gekookte aardappelen hadden we een lekkere maaltijd. We namen een korte siësta en gingen samen de vaat doen. Dan was het tijd voor een wandeling, we gingen eens kijken naar de landingsbaan van het vliegveld dat dichtbij was en verkenden ook de oevers van de Inn, een mooie maar grijze rivier.

Bij onze terugkomst op de camping, besloten we daar iets te drinken op het terras vooraan, maar dat kon niet, we moesten achteraan. Toen we zaten, kwam de dienster en als ze hoorde dat het maar om iets te drinken was, mochten we niet aan een tafel van vier zitten of mochten we aan een tafel vooraan gaan zitten, begrijpe wie begrijpen kan. Na ons lauw biertje gingen we terug naar onze Mobil II, Phil typte wat aan deze tekst en Fie controleerde e-mails op haar werk eens. Terwijl Fie deze tekst eens controleerde ging Phil eens douchen, Fie volgde bij zijn terugkeer, zijn voorbeeld. Zo stonden er beiden fris op na een warme vermoeiende dag.
Nadat Phil bezig was via Messenger tegen enkele vijfde Linie-mannen ging hij het toilet ledigen, alles was vanaf nu de laatste voorbereidingen voor het verblijf op de parking van het sportcomplex in Innsbruck. We aten nog een gebakken eitje als avondmaal. Toen de zon achter de bergen verdween en  het iets te fris werd, staken we tafel, stoelen en zelfs de stroomdraad weg. Eens binnen, was het nog kort dag en gingen we slapen.
Vrijdag 21 september: De wekker stond op 6u45 om zeker van de eersten op de parking aan het Olympia world centrum te Innsbruck te zijn. Tegen 7u05 vertrokken we, deze keer zonder koffie 7Km verder. Het verliep heel vlot, maar in de laatste rechte lijn misten we een zijweg om de parking op te rijden. Dan maar rechts aan het ronde punt en bij het volgende rechtsom. Zo kwamen we terug op de juiste weg en aan de eerste rode lichten nog een draai van 180° en we waren ter plaatse. We konden niet betalen met een kaart. Terwijl Phil voor de slagboom wachtte, ging Fie naar een bancontact om geld af te halen. Toen alle papieren waren ingevuld, kregen we plaats 2 toegewezen. Op nummer 1 stond een caravan van een verantwoordelijke van de parking. We zochten uit hoe we best stonden en legden ook de stroomdraad netjes over de weg. Toen we klaar waren, kwam een tweede camper opgereden, gelukkig waren het ook Belgen. Toen deze ook geïnstalleerd waren, kwam er iemand zeggen dat we best schuin stonden, we verreden ons beiden dan nog maar een keer. De buren Janine en Jos moesten plaats 4 vrijhouden voor vrienden die achter kwamen. De volgende die kwam opgereden was terug een Belg die moest ook aal een plaats vrijhouden, zo waren de eerste 5 campers Belgen. We hadden direct met iedereen een gezellige babbel en besloten dan maar met onze dichtste buren eens naar het centrum te wandelen omstreeks 10u. We verkenden de aankomst en slenterden wat door de stad. Iets voor het middaguur gingen we op het terras van een pasta bar een koffie drinken. Een uurtje later gingen we een tafeltje zoeken in restaurant Im Hof en genoten er van een lekker middagmaal. Na nog eens een deel van het centrum te hebben verkend gingen we terug naar de camperplaats, waar we om 14u40 aankwamen. We vertrokken onmiddellijk terug naar het warenhuis aan de andere kant van de baan, een Merkur Markt, waar we wat broodjes en een fles likeur en wat charcuterie kochten. Nadat alles in de koelkast zat, stelden we onze zetels buiten en dronken de dames een glaasje bubbels en de heren een pils. De andere buren kwamen er ook bijzitten, later kwamen er nog vrienden van Janine en Jos. We bleven buiten zitten tot de eerste druppels vielen, we ruimden alles op en trokken binnen. We aten nog snel een pistolet en keken wat tv. Fie ging terug een uurtje voor Phil slapen.
Zaterdag 22 september: Ondanks de regen, hadden we een goeie nacht. Phil was wakker om 7u en zette de koffie. Na een kop koffie zocht Fie op dat de winkel open was om7u40, zo konden we direct vertrekken om koffie koeken en een paar flessen Prosecco en Pepsi Max.

Na het ontbijt ging Phil het toilet ledigen, we hoorden nadien dat de buren ook nog naar de winkel wilden. We gingen mee en konden zo nog eens wat aankopen doen, we hadden namelijk uit het oog verloren dat het de dag nadien zondag was. Het was vlug 11u voorbij en we besloten een aperitiefje te drinken en nadien een pistolet als middagmaal te eten. We vertrokken na een korte pauze iets na 14u terug naar het centrum en zochten nog enkele straten op die we nog niet bezocht hadden. Plots hoorde Phil zijn naam roepen, het waren Marise en Wikkes waar Phil & Fie vroeger enkele wereldkampioenschappen hadden meegemaakt. Na anderhalf uur wandelen zochten we een plaatsje om een biertje te drinken, bij de Stiftskeller vonden we een gezellig terras en dronken er een Augusteiner weisbier. Er was aan de aankomstzone een fietsenparade, waarvan we er al enkele door de stad hadden zien rijden. Zonder de zone speciaal op te zoeken, kwamen we er automatisch aan uit, we mochten vandaag nog gratis in de fanzone en namen dit mee. We keken naar de start van de fietsenparade en verkenden nog eens de zone. Phil liep nog een man tegen het lijf die ieder jaar ook op de muur van Hoei staat met de camper, na een babbel konden we verder, maar niet ver. Dan kwamen we nog een kennis tegen die we hadden leren kennen in Kopenhagen en we sedertdien bijna op ieder WK tegen het lijf lopen. Terug  een korte babbel en we konden verder. Na overleg trokken we terug naar de cp, maar bij aankomst besloten we op onze stappen terug te keren. Niet heel ver deze keer, naar het Chinees restaurant langs de overkant van de weg restaurant Haikky – Yo. We aten er van het buffet voor de prijs van €17,80 en een lekker fles rode wijn van €26. Op de terugweg naar onze Mobil II begon het terug te druppelen, net als de dag voordien waren we snel elk in onze camper en werd het nog wat tv kijken. In de zaal was er een Turks huwelijk aan de gang, maar buiten wat “muziek” ging het er rustig aan toe. Phil typte aan deze tekst en ging om 23u15  slapen, een half uur na Fie.
Zondag 23 september: Phil was wakker om 6u45 na een rustige nacht met enkel wat regendruppels die tegen de ochtend al opgedroogd waren. Phil zette de koffie ontbeet en ging met een vuilzakje naar de container, dit allemaal terwijl Fie aan het uitslapen was. Na een lekkere kop koffie verkenden Fie en Janine eens het  gebouw van de ijsbaan en gingen op zoek naar de sportbar en vonden deze. Phil ging ondertussen eens kijken naar de goedkopere cp en zag daar ook Fie lopen. Ze waren langs een andere kant het gebouw buitengekomen. Op de parking waren veel jonge gasten aanwezig waar twee grote “containers” stonden, blijkbaar was dit een initiatie over rodelen, Fie ging eens een kijkje nemen en bevestigde ons vermoeden. Nadien was het tijd om te vertrekken naar de ploegentijdrit van de dames, Janine en Jef zagen het vandaag niet zitten om mee te gaan naar het centrum. Wij vertrokken dan maar alleen. Na een half uurtje wandelen, kwamen we aan de Inn, langs de andere kant van de brug zagen we nogal wat volk staan en inderdaad, daar zagen we reeds een ploeg voorbij stormen. Canyon/Sram won de ploegentijdrit, Michelton Scott met onze Jolien d’Hoore werd pas vijfde. Na de passage van de laatste ploeg, trokken we terug naar de cp en zagen dat de buren van Janine en Jef waren aangekomen, vier mannen alleen op reis, dat geeft altijd vonken. Wij dachten van een aperitiefje en wat te eten, maar het bleef bij aperitieven en een chip en dat tot 15u20. Eindelijk vertrokken we dan terug met die vier mannen naar de plaats waar we in de voormiddag de dames zagen. Nu waren het de mannen die het moesten uitvechten op de fiets. In deze discipline won de ploeg van Qiuck-step de tijdrit. Op de terugweg kwamen we aan een Stubbe waar er reeds enkele gekenden zaten. De vier mannen moesten natuurlijk een stop maken en dronken er terug op los. Tegen 18u30 waren we terug aan de cp waar we met Janine en Jef afspraken om naar de Sportbar iets te gaan eten.  Wij kozen voor een Calzone, Janine voor een Pizza met zalm en tonijn, Jef voor een Pizza met 4 kazen. Het was bijna 21u toe we er buiten waren, iedereen ging naar zijn eigen camper om de rest van de avond te vullen. Phil typte nog wat tekst, maar we gingen toch vroeg slapen.
Maandag 24 september: Phil was terug vroeg wakker, 6u45 en zette de koffie. Er was verdorie tijdens de nacht veel water gevallen, maar ook enkele windvlagen gooiden een viertal nadars om op het plein.
Phil liet ook het water in de boiler warmen zodat we er een douche konden nemen. Terwijl Fie een douche nam, ging Phil een paar jerrycans water halen, zodat de vers-watertank terug voor 2/3 vol was. Toen Fie klaar was, brushte Phil Fie’s haar, nadien aten we pannenkoeken als ontbijt. Terwijl Fie de vaat deed, ging Phil het toilet ledigen en na wat opruimen waren we net op tijd klaar om op het afgesproken uur (10u) te kunnen vertrekken naar de individuele tijdrit van de dames junioren. De Nederlandse Rozemarijn Ammerlaan won deze, de Belgische Shari Bossuyt werd 18e. We hadden nu een kleine drie uur tijd voor de u23 hun tijdrit moesten afwerken. We gingen eerst een kop koffie drinken op het terras van Keizer Max in de autovrije straat en na een bezoek aan de mooie winkel van Swarovski gingen we op zoek naar ons middagmaal. We vonden een heel mooie zaak “Stiftskeller” We kozen alle vier voor de dagschotel. Eerst kregen we een gemengde salade, nadien een Cordon bleu met aardappelen. Nadien was het tijd voor de tijdrit, waarin er twee Belgen meereden. Brand van Moer zat al heel vroeg op het podium met de beste tijd, hij bleef er ook zitten totdat de laatste renner over de eindstreep kwam. De Deen Mikkel Bjerg zette een fenomenale tijd neer en plaatste Brand zo op de tweede plaats. De tweede Belg, Senne Leysen eindigde op de 20e plaats. Om ons nog wat te kunnen zetten, gingen we nog iets drinken in de Pasta-Bar. Op de terugweg naar de cp gingen Fie en Janine nog eens wat verse pistolets kopen in de Merkur-winkel. Janine en Jef kwamen nadien eens een Cointreau Fizz drinken bij ons, maar ze bleven niet lang. Na wat opkuis konden we ook nog eten, typte Phil wat aan deze en keek Fie wat tv, we gingen slapen omstreeks 22u30 slapen.
Dinsdag 25 september: Phil terug vroeg wakker, het was nog maar eens 6u45 toen hij de waterverwarmer in het stopcontact stak en koffie zette. Het was frisjes, amper 5°,
de verwarming in Mobil II werd op 3 gezet. Eens de koffie klaar was, kwam Fie tevoorschijn, en bakte Phil enkele paardenogen, eitjes sunny side up. Na het ontbijt was het rustig aan en deden we de vaat en ging Phil nog het toilet ledigen. We waren afgesproken om rond 10u. te vertrekken naar het centrum voor de tijdrit van de juniores bij dewelke bijna zeker een wereldkampioen zouden hebben. Het was een mooi moment toen Remco Evenepoel, die als laatste startte, met 1min23 overschot over de eindstreep kwam. Onze volgende Belg Ilan De Wilder kwam op de zevende plaats in de eindstand en Branko Huys eindigde op de 44e plaats. Na de aankomst en het genieten van de Belgische overwinning gingen we op zoek naar ons middagmaal en belandden terug in de Stiftskeller. Phil en Jef aten een bord met 6 worstjes en zuurkool, Janine een dagschotel met een Caesersalade en Fie een Rindgulasch. Na ons middagmaal gingen we een koffie drinken in de Erdinger Urweisse Hüt net aan een fanzone waar een groot scherm stond, na de koffie bleven we daar kijken naar de tijdrit van de dames Elite. Het werd een oranje festival. Op het podium stonden 3 Nederlandse dames te pronken. Ann-Sofie Duyck werd pas 28ste op bijna 4min. We besloten nadien samen met onze buren en de 4 mannen van daarnaast te gaan aperitieven aan de camper. Janine en Fie gingen nog wat inkopen doen in de Merkur-winkel. Er was blijkbaar een match ijshockey op de ijspiste net achter onze camper, over de weg spanden ze een lint, zodat we een omweg langs onze buren moesten doen om aan onze camper te kunnen. Toen Phil onder het lint door toch naar onze Mobil II trok kreeg hij van de verantwoordelijke een opmerking, maar een persoon die over de ketting wilde komen, kreeg deze ook. Toen het iets te fris werd, ging iedereen naar zijn eigen stek. Na een broodmaaltijd keken we nog wat tv en gingen slapen omstreeks 22u30.
Woensdag 26 september: Het was koud tegen de morgen, Phil kwam vanonder het donsdeken voor een sanitaire stop, stak de verwarming aan en kroop vlug terug onder het donsdeken tot de Mobil II een beetje opgewarmd was. Een kwartiertje later was het al zover en werd de koffie gezet.

Toen deze klaar was, ging Phil nog een drietal jerrycans water halen, zodat onze tank terug op peil was. Ondertussen was Fie ook uit de veren en namen we ons ontbijt, Fie hield het bij confituur, Phil bakte terug een drietal eieren. Er werd beslist om tegen 9u30 te vertrekken naar de Media Markt. We deden nog snel de vaat, Phil ging ook nog het toilet ledigen. We vertrokken mooi op uur om via de achterpoort van de cp naar de media-Markt te wandelen, ongeveer een twee kilometer verder. Daar kochten we enkele USB sticks om foto’s uit te wisselen en ook een weerstationnetje om in onze Mobil II te plaatsen. Van daaruit vertrokken we via een mooie wandeling naar het centrum, maar stopten nog onderweg aan het Ferdinandeum Landesmuseum om een koffie te drinken. Van daaruit kwamen we in de winkelstraten waar Phil plots een kapstok met een hand uitgesneden vossenkop zag, we kochten er zo eentje. Dan terug op zoek naar een middagmaal, na overleg belandden we terug in Restaurant Stiftskeller en bestelden er met ons vieren een Australische steak met kruidenboter, groenten en frietjes. Het was nog vroeg na de middag, maar we vertrokken nadien toch naar het parcours. De eerste renner vertrok pas om 14u10, we waren anderhalf uur te vroeg. Tegen dat de renners bij ons waren, zaten er reeds 51Km op. Met de eerste renners was het nogal verwarrend, het waren de juisten niet die eerst voorbij kwamen. Een viertal ontbraken eerst, maar volgden later dan wel. Toen Laurens De Plus voorbij was gekomen, gingen we naar het grote scherm kijken op hetzelfde pleintje als de dag voordien. Dennis Rohan was ijzersterk en deed Victor Campenaerts van zijn eerste plaats verdwijnen, tenslotte stak Tom Dumoulin ook nog onze Belg voorbij. We hadden dan toch nog onze vierde medaille op het wereldkampioenschap. Na de aankomst en het podium wandelden we terug naar de camperplaats, onderweg sloegen Janine en Fie de weg in naar de winkel om nog wat inkopen te gaan doen. We gingen aperitieven bij Janine en Jef, na deze gingen we verse koeken met charcuterie eten in onze Mobil II. Fie ging slapen om 22u. Phil volgde haar een uurtje later.
Donderdag 27 september: Het werd een traditie dat Phil vanonder het deken kwam om 6u45. Een ochtend zoals de meesten op de cp. Er waren deze dag twee koersen in lijn. Om 9u10 reden de dames juniores hun koers, we konden ze pas na 48,5 Km 2 maal voorbij zien komen aan de zijkant van de cp, geen verre verplaatsingen tijdens de ritten in lijn. Er was deze morgen geen haast bij, na een korte rekensom moesten we pas om 10u vertrekken naar de plaats waar ze voorbij kwamen. Phil ledigde nog eens het toilet, de rest van de tijd werd gevuld met wat opruimen. Om 10u vertrokken we met onze buren, we konden door een achterpoortje en via de tunnel onder de grote baan. Zo kwamen we op de laan waar de rensters zouden voorbijkomen. We waren blijkbaar nog 45min. te vroeg, maar op een wielerwedstrijd zijn er altijd mensen om een babbel mee te slaan. Onze dames kwamen niet veel in beeld, Bossuyt Shari eindigde op 4m59s. De Oostenrijkse Stigger Laura won voor de Franse le Net Marie en als derde, de Canadese Boilard Simone. Na een korte stop op de cp gingen we eten naar “Am Tivoli” Kippenreepjes op een slaatje en Phil koos de kalfsschnitzel. Het blonde bier was een slechte keuze, dan maar een glaasje wijn erbij. In de namiddag reden de heren juniores hun koers, deze vertrokken om 14u40 en kwamen pas na 84,7Km. in de stad aan. Deze maakten 2 plaatselijke ronden, zo konden we die 4 maal zien, daarin startten ze met zes Belgen. We hadden in de voormiddag heel de tijd de commentatoren in de verte gehoord. We gingen eens zien van waar dit kon komen. Langs de andere kant van het ronde punt stonden de bevoorradingtentjes, maar ook een groot scherm. Nu konden we de volledige koers volgen zonder naar de tv in onze Mobil II te gaan kijken. Nu waren de Belgen bijna heel de koers op de voorgrond te zien. Remco Evenepoel was de gedoodverfde winnaar, maar net voor de lange klim kwam de helft van het peloton ten val. Remco moest een tijd op een nieuw wiel wachten. Hij zetten met een achterstand van 2min. een nooit geziene achtervolging in en kwam bij het begin van de plaatselijke ronden terug bij de koplopers. Een voor een liet hij de anderen achter zich en reed met een voorsprong van bijna anderhalve minuut over de eindstreep. Op de tweede plaats de Duitse Mayrhofer Marius en de Italiaanse Fancellu Alessandra op de derde plaats. Remco won twee wereldtitels op drie dagen. Nadat we het podium zagen op het grote scherm gingen we terug naar de cp. De dames vertrokken direct naar de winkel voor ons dagelijks brood, wij dronken ondertussen een pintje. Na hun terugkeer gingen we nog aperitieven bij Janine en Jef, het was na 21u toen we terug in onze Mobil II waren, aten nog een broodje en we keken naar de speciale uitzending over het WK. Het was bijna 23u. toen we gingen slapen.
Vrijdag 28 september: Phil was terug op zijn vaste uur wakker, Fie bleef nu eens tot iets na 8u liggen, ondertussen was de koffie klaar en had Phil de vorige dag hier beschreven. Vandaag hadden we de rit in lijn voor de U23, daar hadden we ook nog eens de kans voor een medaille. De cp liep stilletjes vol, om 7u. reden er direct nog eens zes binnen, allemaal Slovaken. We besloten met ons vier eens naar de winkel te gaan om wat inkopen te doen, om 10u. vertrokken we. We keerden een uurtje later gepakt en gezakt terug. Nadien was het aperitief tijd dewelke we samen met de vier mannen erbij deden. Na een broodmaaltijd vertrokken we rond 13u30 naar de plaats waar we de dag voordien stonden, maar nu namen we stoelen mee. We waren van de eersten en konden onze plaats kiezen. Eens de vier plaatselijke ronden waren begonnen, en ging Fie en Janine naar het benzinestation om wat frisdrank en dit was welkom, de zon zat namelijk al de ganse dag hoog. De slotrondes waren heel spannend voor onze Belg Bjorg Lambrecht. In de laatste afdaling sprong de sterke Zwitser Marc Hirschi op een sluwe manier weg. Bjorg deed na al zijn inspanningen nog de moeite om deze terug in te lopen, maar kreeg bijna geen medewerking van de Zweedse Jaakko Hanninen. Toch versloeg hij de laatst genoemde in de spurt voor de tweede plaats, we hadden onze zesde medaille beet. Na het podium trokken we terug naar de cp en genoten daar nog wat van het mooie weer en natuurlijk een pintje erbij. We gingen allen samen tegen 19u30 naar het Aziatisch restaurant Haikky, We bleven tafelen tot 22u30 om nadien nog wat na te genieten op de cp. Om middernacht gingen we slapen.
Zaterdag 29 september: Het was 7u. toen Phil wakker werd en zoals iedere dag werd eerst voor de koffie gezorgd. Het was op zaterdag dat de dames elite hun koers moesten rijden, de start was pas om 12u10. De uitzendingen begonnen op één dus ook om 12u. Na het ontbijt bracht Fie op de laptop sommige dingen in orde voor haar werk zodat ze maandag daar verder konden. Phil ledigde het overvolle toilet en ging nog wat vers water halen. Omstreeks 10u. kwam Janine Fie halen om nog wat boodschappen te doen, op zondag is er blijkbaar niks open in de dichtste omtrek. Om 11u30. was het aperitieftijd, samen met onze buren en de vier mannen van een camper verder dronken we er eentje. Tijdens het nieuws van 13u. gingen we samen met Janine en Jef iets eten in de Sportsbar. Fie nam een pasta Bolognese, Phil een pasta carbonara, Janine een pasta polo en Jef een skinny burger. We waren er net op tijd buiten om de dames te zien juist voor hun eerste beklimming tijdens de plaatselijke ronden waarvan ze er vier moesten doen. Bij hun eerste passage was alles nog samen, maar bij de tweede lag alles volledig verspreid. Phil ging bij deze enkele foto’s nemen. De rest van de koers bekeken we op tv en zagen hoe een uitmuntende Anna van der Breggen alle tegenstanders achterliet. Aan de aankomst had ze 3,5min. voorsprong op de Australische Amanda Spratt en bijna 5min. op de Franse Tatiana Guderzo. Na het podium gingen we terug een beetje in de zon zitten, maar nu was er wel een frisse wind opgekomen. Twee van de vier jongens hadden wat aperitiefhapjes klaargemaakt, zo zaten we alweer vroeg aan het aperitieven. Het was rond 19u. toen de vier buren gingen uit eten. Daar wij op de middag waren gaan eten, gingen we, na het opruimen, in de camper van Janine en Jef nog iets drinken. Om 20u. waren we in ons buitenverblijf, Phil maakte nog een pakje soep klaar en met wat brood erbij hadden we genoeg met dit als avondeten. Fie ging slapen om 21u. Phil pas om 22u20.
Zondag 30 september: Ondanks de feestjes die hier en daar gaande waren op de parking viel alles nog mee en hadden we een rustige nacht. Phil was wakker om 7u. Bij de eerste kop koffie werd deze tekst al wat bijgewerkt.
Op zondag, vandaag dus, was het de laatste koers van het WK. De elite renners moesten een koers afwerken van 258,5Km. en moesten de laatste ronde over een korte helling met op sommige plaatsen een hellingsgraad van 28%. De renners kwamen maar Innsbruck binnen omstreeks het middaguur, zo hadden we nog tijd om het toilet te ledigen en water bij te vullen. Terwijl we wat van de zon zaten te genieten, kwamen er vrienden toe van Janine en Jef en hadden wat te drinken mee. Voor de dames waren het kleine flesjes bubbels, voor de heren een Leffe, maar Phil paste, Leffe is zo zijn ding niet. De uitzendingen waren om 9u begonnen, zo zagen we dat het nog maar eens was zoals op vele kampioenschappen, een groepje laten rijden, bijna 20min. toegeven tot een paar ronden voor het einde. Zo kwam het dat we ook niet gingen kijken naar de zijweg, waar ze twee keer voorbij kwamen, maar aten op ons gemak en de dames deden de vaat. Als ze aan de derde ronde bezig waren, gingen we eens kijken en zagen ze twee maal voorbij komen. Phil had enkele foto’s kunnen nemen en zag liever de finale op tv. En wat een finale, vooral op de laatste klim. In de sprint won een ijzersterke Alejandro Valverde voor Romain Bardet en Michael Woods. Onze beste Belg was Ben Hermans op de 23ste plaats. Na de koers praatten we nog wat na over het verloop van de koers en reinigde Phil al de voorruit van de kabine. Rond 19u. vertrokken de vier overburen huiswaarts en gingen wij met ons vieren eten naar Franky’s. Wat een drukke tent was me dat en zeker niet duur. Fie at er een chickenburger en Phil een pizza. Het was 20u30 toen we terug op de cp waren, ieder ging naar zijn eigen camper. Fie ging al slapen om 21u. Phil typte nog wat tekst en volgde haar tegen 22u15.
Maandag 01 oktober: Zonder wekker terug wakker tegen 6u45, koffie zetten en binnen alles op zijn vaste plaats steken. Ons verblijf in Oostenrijk zat erop, een heel geslaagde versie met dank aan onze superleuke buren en we mogen zeker de vier ”jonge” mannen, Pat, Dan, Christ en Dirk niet vergeten. Als we binnen klaar waren en onze eerste kop koffie hadden opgeslurpt, kwamen Janine en Jef buiten om afscheid te nemen.
Phil rolde nog de stroomdraad op, klaar voor vertrek. We stelden de GPS in naar huis, ongeveer 980Km wist die ons te vertellen. Toen we deze iets nader bekeken, stond hij om tolwegen te vermijden, blijkbaar waren we dus zo Oostenrijk binnen gereden. We werden uitgezwaaid en reden rechtstreeks naar de snelweg. Na het eerste kleine tunneltje zaten we plots in de gietende regen, dit waren we niet meer gewoon. Met de instellingen van de GPS te veranderen, stuurde hij ons nu langs de Fernpass, vast en zeker een prachtige rit bij mooi weer, maar nu was het opletten door de vele regen. We stopten in Reutte aan een van de laatste tankstations voor we Duitsland binnen reden, daar konden we nog eens goedkoper tanken. Langs de A8 in Sulzbach namen we nog een stop en go voor een sanitaire stop. Onderweg stelde we de GPS in naar camping “Park Pool” in Echternachterbrück om daar te overnachten. Na een rit van 611Km. en 8u. rijden kregen we plaats 330 aangewezen van een Nederlands sprekende man. Nadat we waren geïnstalleerd, gingen we een biertje drinken in de bar van de camping, Bitte ein Bit is dus slecht en Phil die dacht van er een Duvel of Karmeliet te kunnen drinken. We gingen ons iets warmer kleden en trokken eens naar het centrum met het idee daar iets te gaan eten, maar we vonden onze gading niet, na een rustige wandeling en terug in onze Mobil II begon Fie spaghettisaus te ontdooien. Ondertussen gingen we ook nog het toilet ledigen. Na de maaltijd deden we samen de vaat, keken wat tv en gingen tegen 22u30 slapen.
Dinsdag 02 oktober: Een heel rustige nacht, Phil pas wakker om 7u50 en begon zoals iedere dag de koffie zetten. Er zou ook iedere dag een bakker rond 8u30 langskomen. Fie zorgde dat ze klaar was tegen dan en net toen Phil ging douchen reed de bakker de camping op. Fie kocht er pistolets en enkele koffiekoeken. Na Phils douche typte hij wat aan deze tekst en ging Fie gaan afrekenen voor twee dagen. Ze betaalde er maar €34 door onze CampingCard van Acsi. We zochten uit waar we boodschappen konden doen en kwamen uit bij een Cactuswinkel in Echternach zelf. Met sygic als begeleider wandelden we anderhalve Km. verder tot aan het warenhuis. Wat groenten, een paar Duvel biertjes en wat we in België niet vinden, Cointeau Noir. Nadat we alles in onze Mobil II hadden achter gelaten, gingen we nog eens naar een winkel dichtbij de camping, een Noma discounter. Toen we er binnen kwamen, zagen we een soort Aldi of Lidl winkel. We kochten er een paar kleinigheden, zodat we niet met lege handen naar buiten moesten. Terug op de camping was het aperitieftijd, terwijl Fie de sperziebonen kuiste en aardappelen schilde. Deze twee met de stoverij van varkenswangetjes dewelke al in onze vriezer zaten bij ons vertrek. Fie nam ook de volledige vaat voor haar rekening. Iets voor 16u. vertrokken we nog eens op verkenning naar het centrum van Echternacht. Fie was nog graag eens binnen geweest bij de Smatch, daar kochten we een fles rode wijn om toch maar niet met lege handen te moeten buitengaan. Op de terugweg naar de camping wandelden we eens naar het oude kerkje in de hoogte. Dit gebouw bleek zijn oorsprong te hebben omstreeks het jaar 275 die begon met een romeinse muur. In de 11e eeuw werd er dan na de diverse aanpassingen een kerk van gemaakt. Eind de 18e eeuw werd het kerkhof verwijderd. De kerk werd, na archeologische opzoekingen, terug in ere hersteld tussen 1959 en 1966. Na dit bezoek gingen we terug naar de camping, het was tegen 19u. Phil besloot dan zijn eerste Duvel te drinken, Fie proefde eens van de aangekochte wijn. Ons avondmaal bestond uit de ’s morgens aangekochte pistolets en charcuterie. Voor de rest van de avond was het rustig wat tv kijken. Fie ging slapen omstreeks 22u, Phil volgde een half uur later.
Woensdag 03 oktober: Om 7u15 wakker en koffie zetten, Fie volgde snel en na het ontbijt ging ze een dag bijbetalen en douchen. Nadat Fie’s haar gebrusht was en eens het verloren haar in onze Mobil II was uitgeveegd, konden we vertrekken op verkenning naar het meer, het was toen al bijna 10u30. We kwamen aan een winkelcentrum waarin een Delhaize winkel was. Daar vonden we een wijn zonder sulfiten, Fie zocht daar al een tijdje naar. Eens buiten gingen we op zoek naar het meer, maar je kan er niet naast kijken, we vonden het reeds enkele meters verder.
We wandelden de helft van het meer op het dichtste wandelpad langs het water. Eens halverwege de vijver, besloten we langs het wandelpad dichtst bij de weg terug te keren. Plots zagen we een sloot waarlangs een wandelpad liep. We zagen op Maps dat deze weg uitkwam aan de Cactus-winkel, we hadden daar nog wat inkopen te doen. Deze dingen gingen we nog eerst naar de camping brengen, maar we deden een tussenstop. De dag voordien hadden we gezien dat ze in “Café à Kack” Duvel hadden, daar het juist het uur van aperitief was, gingen we er binnen. De jonge dame achter de toog was het blijkbaar niet gewend, Phil zijn Duvel moest hij drinken in een gewoon pintglas. Ze vroeg ons ook direct of we iets wilden eten, nadat we een negatief antwoord gaven, zagen we dat het niet in goede aarde viel. We dronken rustig ons drankje uit en vertrokken naar de camping. Eens daar maakten we ons middagmaal klaar, varkenstong in tomatensaus met gehakt balletjes en paddenstoelen. Toen de aardappelen klaar gekookt waren, maakte Phil er puré van. De vaat deden we samen en namen een korte siësta en ging Phil het toilet ledigen. Rond 16u. vertrokken we terug op wandel en namen eens de andere oever van de oer. Maar eerst ging Fie ons dagelijks brood kopen. Na een paar kilometer langs de oevers te hebben gewandeld, zagen we nog geen enkele brug langs waar we konden terug keren, we besloten dan maar op onze stappen terug te keren en nog eens een paar straten te verkennen. Zo kwamen we nog aan een stuk oude omwalling waar er vroeger zelfs een ophaalbrug was over een riviertje. Waar ook in 1942 de mensen verzamelden om op de vlucht te gaan voor het Duitse leger. Vandaar ging het naar de winkelstraat waar Phil zich een Luxemburgse vlag kocht. Met onze aankopen, brood en vlag, trokken we terug naar onze Mobil II, het was net 18u. toen we er waren. Na het aperitief aten we de superlekkere baguette met charcuterie als avondmaal. Er restte ons nog enkel wat tv kijken terwijl Phil deze tekst bijwerkte. We gingen slapen omstreeks 22u30.
Donderdag 04 oktober:
De laatste dag van ons tweede groot verlof was er vroeger dan gedacht. We moesten maar tegen de middag van de camping, zo konden we het rustig aan doen om alles op te ruimen en klaar te maken voor vertrek. De buur voor ons had zijn wagen heel dicht bij onze Mobil II gezet, zo wachtten we tot onze achterbuur was vertrokken, zodat we ver genoeg achteruit konden rijden om te vertrekken. Het was 11u20 toen we de camping afreden richting Luxemburg waar we een goedkoop tankstation hadden gezien. Na het tanken gingen we op zoek naar de weg om naar Diekirch te rijden, daarna naar Clerveaux om tenslotte in Bastenaken bij “Le Maxim’s” een varkenshammetje te gaan eten. Het was, na het lekker middagmaal,14u45 toen we vertrokken en verder reden via Charleroi en met hier en daar wat vertraging door wegenwerken waren we net voor 18u in Stasegem. Daar haalden we al wat er niet meer in hoorde uit en reden we onze Mobil II terug naar de cp in Harelbeke.
Kilometerstand: 59.071Km., Trip 2009.1Km., Verbruik 9,4L., Reistijd 27u52.

Foto’s


 

© Phil en Fie 18/10/2018