DUITSLAND 2011

Sankt Wendel          
           

Wie We Zijn

 

Onze Mobil

 

Onze Uitstappen

 

      België

      Frankrijk
      Italië
      Nederland

      Zwitserland

      Tsjechië
      Duitsland
      Denemarken
      Luxemburg
 

Links

 

Foto Album

 

Gastenboek

 

Home

 

Contact

 

Datum : 27 – 31 januari

Voor Phil de achtste maal WK cyclocross maar ook de tweede maal Sankt Wendel. Fie kon verlof nemen en Phil zijn klanten van het kapsalon weten, eens er ergens een WK is, dat hij er naar toe gaat.


Donderdag 27 januari : Phil en Fie werken nog enkele uren in de voormiddag, Phil stopte wel om elf uur, een uur vroeger dan Fie en kon op die manier nog een thermos koffie maken voor onderweg en verder ook de laatste dingen in de Mh, die we nodig hebben, te steken. Nog vlug een boterham eten en onze resten van charcuterie in de koelkast van de Mh steken en we konden reeds om 12u21 vertrekken. We hadden 442 Km voor de boeg die we volgens de GPS in 5u11min moesten afbollen. Na nog een stop in Luxemburg om eens onze tank met diesel te vullen, kwamen we, op goeie wegen om 17u 37 aan op de voorziene parking. Reeds een vijftiental campers waren er aanwezig. Phil dacht één van de eersten te zijn en zo aan de elektriciteit te kunnen aansluiten, die je zes jaar geleden kon aftappen aan het kleine gebouwtje. Op het eerste gezicht was er daar reeds geen plaats meer, zelf waren er twee campers die de plaats voor vier in namen. Tja, niks aan te doen zeker… We parkeerden ons dan maar aan de andere kant van de parking, zetten onze Maesss vlak en sloten direct de stroomgenerator aan. Misschien wel voor velen een groot vraagteken, waarom na een rit van een goeie vierhonderd kilometer die groep aanleggen. Wel, Phil dacht, als de batterijen niet zakken, dan hebben we steeds wat reserve. Als dit aanlag, ging Phil eens op verkenning op de rest van de parking en zag tegenaan het gebouw enkele chemische toiletten. Fie had daarvoor een mail naar het gemeentebestuur gestuurd en blijkbaar hadden ze er rekening mee gehouden. Na een beetje te zijn bekomen van de rit en na een aperitiefje (Fie een wijntje en Phil een Stella) bereidde Fie ons avondmaal, naar gewoonte, spaghetti. Phil zorgde voor de vaat en dan was het wachten tot Veyske en Stanny toekwamen. We hadden laten weten dat we op dezelfde plaats stonden als toen Phil met Veyske, Lieven, alleen was geweest. We verwachten ze tegen 23u, ze waren pas om 18u vertrokken. Om 21u36 kregen we een bericht dat ze in Luxemburg zaten, nog 150Km te gaan. Fie kroop ondertussen onder de wol. Pas om 23u30 kwamen ze op de camperplaats aan, hun camper vlak zetten, deden ze nog samen, voor de rest zorgde Stanny alleen. Lieven kwam bij ons rap een whisky cola drinken en Phil een Stella. Stanny kwam enkele “cola’s” later ook binnen. Zo kwam het, dat we pas om 01u15 in dromenland verzeilden.
Vrijdag 28 januari : Phil stond om 8 uur op om naar zijn ochtendprogramma te kijken (kidnapped). Hij zette de fluitketel op en zette koffie. Fie bakte voor elk twee eitjes, wat ze dan opaten met de rest van het brood van de dag voordien. De ‘Langen’ zou ’s morgens langskomen om samen naar het accreditatiecentrum te gaan om perskaart op te halen. Maar hij stuurde een sms dat dat pas rond 10u30 zou zijn. Dus maakten we samen met Stanny en Lieven eerst nog een wandeling naar het stadscentrum. De Langen stuurde intussen een sms dat ze aan de camper waren, zo gingen we dan terug. Rond 11 uur wandelden we dan met zijn allen naar het accreditatiecentrum en kregen daar de perskaarten. Even bekijken hoe enkele renners sukkelden om op een deel van het parcours omhoog te rijden en dat was geen sinecure. Er was al serieuze spoorvorming en velen geraakten gewoon al rijdende niet boven. Terug aan de camper begon Fie met de aardappelen te schillen voor vier personen, we hadden voorzien, dat Stanny en Lieven meeaten van de overheerlijke stoverij die Phil thuis speciaal voor deze gelegenheid had klaargemaakt. Stanny warmde de HAK-appelmoes op in zijn camper. Na een lekker middagmaal kwamen nonkelke en den Franky terug om samen nog eens naar ’t parcours te wandelen en naar de perszaal om kazuifels op te halen. Dit was een beetje voorbarig, ze konden maar de dag nadien om 9u30 afgegeven worden. Fie wandelde intussen naar Sankt Wendel om brood te halen. Maar daar ving ze bot, de bakkerijen waren nog niet open. Teruggekeerd op haar stappen kwamen dan later ook de mannen terug aan de camper. Samen gingen ze dan nog eens parcours gaan verkennen. Fie liep nog eens terug om brood, met meer succes toch deze keer. Ze kocht er een achttal broodjes voor de morgen nadien. Daarna wandelde ze naar de Villa Belgica, de café op het parcours. Daar was toch al heel wat ambiance ! Tegen 17u15 wandelden Phil en Fie dan maar weer naar de camper om toch op tijd eens te kunnen gaan kijken of de voorstelling toch plaatsvond van Koksijde 2012. In het programmaboekje stond er dat het pas de zaterdagavond was. En gelukkig maar, dat we dat gingen controleren, want het ging toch door deze avond om 18 uur. We namen plaats en kregen wat toespraken van de voorzitter van UCI, de burgemeester van Koksijde, de burgemeester van een gemeente verbroederd met Koksijde op 20 km van Sankt Wendel . Na de voorstelling werden er lustig Duvels geschonken en hapjes gebracht. Daarna wandelden we naar de camper om de documentatie die we verkregen hadden, daar achter te laten. We zouden nog een pita gaan eten niet ver van de zaal waar de Koksijde-voorstelling plaatsvond. Er werd getwijfeld, dus gingen we maar eerst een café binnen om nog een pint te drinken. Na een drietal pinten gingen we toen toch nog binnen in de pitabar, waar Phil en Fie een durum aten en Lieven en Franky een bord met pita, frietjes en groenten. Toen gingen we naar de camper alwaar we snel ons omkleedden en slapen gingen, moe van het wandelen en de talrijke godendrankjes.
Zaterdag 29 januari : Wekker ging af om 7u45. Phil kleedde zich aan om de Honda groep aan te leggen. Hij zette intussen de fluitketel op om weer eens van zijn lekkere koffie te zetten. Fie stond intussen ook maar op en dekte de tafel. Vanmorgen aten ze dan de broodjes die Fie gisteren bij de bakker haalde. Dit met de Bazelse kersen confituur voor Phil en voor Fie met Nutella. Na het ontbijt gingen Phil en Fie samen naar de toiletten om daarin hun chemisch toilet te ledigen. Het was deze morgen al stukken kouder dan vannacht. Nu nog wachten op de ‘Langen’ om naar het Mediacenter te gaan om de kazuifel op te halen en alwaar er wat richtlijnen zouden volgen voor de pers. Hij bleef iets te lang weg, dus vertrokken de gebroeders Veys met Phil dan maar om 9u15 richting parcours. De Langen kwam 5 minuten later en liep dan maar snel achter hen aan. Nonkelke kwam even later ook aan de camper aan en dronk nog een kopje koffie bij Fie in de MH om vervolgens ook richting parcours te vertrekken. Phil kwam rond 10u20 dan maar nog even naar de camper om zijn grote lens te halen en alle verzamelde documenten en startlijsten achter te laten. Fie bleef achter in de camper. Ze gaat niet kijken naar de juniores die om 11 uur zouden starten, maar zal dan deze namiddag wel meegaan naar de U23 die om 14 uur zullen starten.

Om 12u15 kwam Phil weer aan de mobilhome. Uitslag van de juniores 1. Venturini Clément 2. Doubey Fabien 3. Doubey Loïc, een podium gevuld met Fransen. Fie had intussen water gewarmd voor een Royco minuutsoep. Fie dronk er 2 en had daardoor geen honger meer. Phil verorberde een pistoleetje met kaas met ook een paar tassen minuutsoep. Om twee uur startten de beloften hun WK, Samen gingen we naar de perszaal om nog de uitslag van de Juniores te halen. Voor de koers gingen we Lieven gaan vervoegen om enkele foto’s te kunnen nemen aan de trappen. Na vier ronden ging Phil richting aankomst en Fie terug naar de camperplaats. Deze keer stonden er twee Nederlanders en één Tsjech op het podium 1. Van Der Laar Lars, 2. Teunissen Mike, 3. Hnik Karel. Na de koers dan nog naar de perszaal waar Phil wachtte tot de mannen van het UCI de uitslag hadden opgemaakt. Fie vertrok ondertussen op boodschap, op zoek naar wat eetbaars, als Phil aan de camper kwam was enkel Stanny reeds ter plaatse. Fie wandelde naar het centrum, maar moest Phil gelijk geven, de meeste winkels 's zaterdags sluiten om 13 uur. Een vriendelijke dame in een winkelcentrum wees haar de weg naar een aldi, waar Fie 2 flessen water kocht en wat charcuterie. Teruggekomen aan de mobilhome, stonden intussen de 2 broers Veys en 3 mensen van VIchte met Phil een pintje te drinken. Een misverstand, Fie moest iets te eten meebrengen om ’s avonds te koken, maar dacht dat ze samen met de Veyskes hun spaghetti zouden eten. Dus haalde Fie dan snel maar het biefstuk uit de diepvries. Maar dit kon niet snel genoeg ontdooien, dus aten we maar rijst met vol-au-vent uit een bokaaltje. Dat smaakte ook. Het biefstuk zal morgen wel dienst doen. Intussen kwam Lieven dan een glaasje drinken in de MH. Na nog wat glazen rode wijn en Phil nog wat pintjes, ging Fie dan maar slapen, Phil volgde kort na deze haar voorbeeld.
Zondag 30 januari : Na een goede nachtrust stond Phil op om 7u30. De nacht verliep hier op de camperplaats heel wat rustiger. De nacht ervoor was er heel wat lawaai geweest van dronken thuiskomers ‘waar is da fjistje, hier is da fjistje’…. De zwaarste pijlen waren blijkbaar vrijdagavond al verschoten. Phil zette de koffie en Fie bakte voor elk 2 spiegeleitjes. Met de rest van de broodjes van de dag voordien viel dat nog mee. Samen gingen ze dan het toilet ledigen in de chemische toiletten op de parking voorzien voor de bussen. Tim, ook een amateur fotograaf stuurde een bericht om te laten weten dat Phil zijn handschoenen had latten liggen in de perszaal. Phil moest op die manier nog voor de koers van de dames naar de perszaal. Om 9u30 vertrok Phil dan richting perscenter en kwam kort daarop nog even terug om de uitslagen en ritverslagen achter te laten in de MH. Op weg naar de plaats waar Lieven stond, kwam Phil enkele renners en de ploegleider van de rennersploeg waar hij de site voor maakt, Team Gaverzicht Matexi, tegen en na een gezellige babbel, maakte hij nog een foto van de bende. Eens Phil bij Lieven toekwam, hoorde hij dat de mensen van de security problemen maakten waar de mensen liepen, ze waren, zoals op veel wedstrijden weeral niet goed ingelicht of hadden de richtlijnen niet goed begrepen. De fotografen mochten niet meer staan, waar ze da dag voordien, moesten staan. De koers van de dames startte om 11u03. Na een goeie veertig minuten wisten we dat Marianne Vos terug wereldkampioene was. Tweede was Compton Katherine (USA) en als derde de Tsjechische Katerina Nash. Fie was ondertussen bij de bakker, verse broodjes gaan halen, witte broodjes kunnen in Duitsland ook heel lekker zijn. Na de koers ging Phil zo snel mogelijk naar de camper om een paar van die broodjes met en sneetje kaas te eten vergezeld van een minuut soepje. Na de snelle hap wilde Phil terug vertrekken naar de stek aan de trappen bij Lieven, de ze liep weten aan Stanny dat Phil een beetje whisky moest meenemen, hij had dorst… Zo gezegd, zo gedaan, Samen met Stanny vertrok hij naar het parcours en kwam zo via een paar klims terug bij de dorstige en maakte die gelukkig. Nog een uur wachten tot de start van de elite, de mannen die het moesten en zouden doen. Na 7 spannende ronden ging Stybar er alleen vandoor en won zo zijn tweede wereldkampioentitel op rij. De tweede was Sven Nys en derde de verwachte Kevin Pauwels. Fie was ook tijdens de koers op het parcours gekomen en kon Simonec na zijn val helpen om zijn fiets tot in het rennerspark te brengen, met een bedankje van Simonec zelf. Na de koers zouden Wikkes en Maryse, Patrick en Brigitte nog eens tot aan de camper komen, wat ze ook deden. Phil ging nog vlug naar de perszaal om de kazuifel terug te brengen en de uitslagen van de gereden koersen mee te brengen. Eens terug aan de camper had Fie reeds de Stella vlag weg genomen, nu ze droog was. We dronken samen met het gezelschap nog een pintje. Na het vertrek van Lieven en Stanny, bleven Brigitte en Patrick nog een tijdje babbelen. Net voor hun vertrek zag Phil een beetje verder dat enkele jonge gasten hun luifel uitdraaiden van de camper , maar blijkbaar de poten om deze op te zetten, niet wisten zitten, zo toonde Phil hoe het moest. Na wat over en weer gebabbel wisten we dat het gasten waren van in onze streek. Ene was zelf de broer van een oud renner van bij KSV Deerlijk, Alexander Maes, vers kampioen van België ploegkoers. Die vroeg of we stroom hadden en vroeg ook of het mogelijk was zijn GSM een beetje op te laden, wat natuurlijk geen probleem was. Na nog enkele pintjes ging Fie ons avondmaal klaarmaken, biefstuk met aardappelen en suikerbonen. Gsm terug bezorgen en we gingen een rustige avond tegemoet. De buren kwamen nog wat stroom vragen, wat we dan ook met veel plezier deden. Fie kroop rond 21u15 onder de wol terwijl Phil nog wat van deze tekst typte en wat tv keek. Rond 22u werd de stroomgroep dan afgelegd en nog naar het slot van Wietse gekeken. Nog een berichtje naar Lieven om te weten of ze al thuis waren, ze waren frieten aan het eten. Na Wietse ging Phil ook slapen om 22u30.
Maandag 31 januari : De dag van ons vertrek stonden we om 7u40 op. Phil zet de koffie, we moeten ons niet haasten, we hebben de volledige dag om in Stasegem te raken. Fie warmde onze pannenkoeken op, we aten er elk 4, zo konden we zeker weg tot de middag. Terwijl Fie de vaat deed, nam Phil alle buitenwerken nog op zich, de buitenverduistering wegnemen en de keggen uit de vervroren grond trekken. Her en der lagen er keggen die gebroken waren of gewoon ingevroren, achtergelaten. Net buiten de camperplaats, in het zicht van onze camper, stond er een kleine camion met een open bak, de eigenares van deze kwam op een gegeven moment alle vuil die de mensen er in geworpen hadden uithalen, waaronder een bord van het WK met de bewegwijzering naar de pers- en vipparking, die wilde Phil wel in zijn collectie. In een wip zat deze dus in de Mh en waste Phil deze af om het ijs er van te krijgen zodat de Mh binnen droog bleef. De mat die heel het weekend buiten lag werd in een plastiek zak gestopt en zo waren we klaar om te vertrekken naar Bastogne. Rond 8u50 reden we weg van de camperplaats en hadden zo een 193Km te gaan in, volgens de GPS, 2u35. In Luxemburg stopten we terug om te tanken op Air de Capellen maar deze keer in een Texaco station en goedkoper dan op de heenreis. Zoals voorzien kwamen we iets voor 11u30 aan op de voorziene camperplaats in Bastogne, op de juiste plaatsen konden we niet staan, die lagen vol met een berg sneeuw. We wilden wel nog eerst onze grijswatertank lossen, ondanks de ruitensproeier vloeistof tegen het vervriezen, dat we er eerst hadden ingedaan, kwam er niks uit. We hebben het dan maar gespaard voor thuis. Op de rest van de parking stonden er bijna geen auto’s, dus plaatsten we ons maar op een gewone plaats. Phil wilde nog vlug eens kijken of er daar ergens een internet verbinding zou vrij zijn en inderdaad, vlug eens mail controleren en aan moedre vertellen waar we reeds waren. Bij de wandeling richting centrum, kwamen we een Chinees restaurant voorbij dat pas vernieuwd was en kregen dan het idee om daar te gaan eten. We verkenden dat toch nog eerst de lange winkelstraat en het marktplein om te zien of er nog iets anders zou zijn, maar kwamen tenslotte toch terug bij ons eerste gedacht. We stapten binnen in het restaurant “ New Shanghai “ en aten er een menu Indochinois à €19,50, daarvoor kregen we; 1. Créme de nid d’hirondelles 2. Rouleau de printemps “Nem” (kleine loempia’s) 3. Nam Fie, canard laqué aux 5 parfums. Phil emincés de calamares saus curry 5. Dame Blanche. Fie met ¼ rode wijn en Phil met 2 pintjes, voor al dit betaalden we €47.40. Dan terug de GPS ingesteld naar huis maar zonder snelwegen, we hadden nog alle tijd om thuis te raken en met het smog alarm mag men toch maar 90km/u rijden langs de snelweg. We doorkruisten wel enkele mooie dorpen, wat men langs de snelweg niet ziet. Zo kwamen we ook langs Les Lacs de l’Eau d’Heure waar we vlug eens zijn gaan kijken naar de camperplaats, mooi, maar naar het zien kan het daar bij mooi weer, erg druk zijn.

Zo kwamen we via Bergen, Leuze en Avelgem terug in Stasegem. Zoals gewoonlijk haalden we alles wat er niet vast in zit, uit de Mh. Phil zette deze ook op de keggen zodat hij al het water kon aflaten voor de nog steeds lage temperaturen. Het WK 2011 zat er op, in zo een koude periode zijn we gelukkig met onze perfect geïsoleerde Maesss camper, op naar volgende

Foto’s


 

© Phil en Fie 31/03/2016