Voor de tweede maal in vijf jaar trokken we naar Tábor voor het WK cyclocross. Veel voorbereidingen waren er niet meer nodig, nog enkel de accreditatie aanvragen. De dieseltank was vol en ook voor de eerste keer de gastank vol met propaan. We vertrokken met de kilometerstand op 8792Km

Donderdag 29 januari: Stasegem – Würzburg – 609Km – Verbruik 10,9L – Rijden 7u26:
Om 6u liep de wekker af, een thermos koffie klaarmaken, nog een paar potten drinken om volledig wakker te worden, de fototoestellen en tablets inladen en klaar voor vertrek. We verlieten Stasegem om 6u40 voor ongeveer 522Km die we volgens onze Laura in 6u en 7min moesten afbollen om in Aschaffenburg te komen. We waren nog maar in Kruishoutem als ze ons liet weten dat er files waren in Brussel en ze een snellere weg kende, voor één keer klikten we op “ja”, ze stuurde ons langs Antwerpen. Er waren enkele kilometers bij, maar de tijd was wel korter, de aankomst was in eerste instantie voorzien om 12u47, er kwamen een vijftal minuten bij. Net voor de tunnel hadden we toch ook een beetje vertraging, maar stonden nooit stil. Eens op de snelweg naar Aken maakte Fie een boterham klaar om een klein hongertje te stillen. Van Aken naar Keulen en Frankfurt a.m. Nu en dan zagen we wat regen of fijne hagel, niks ergs en het verkeer verliep vlot. Toen we Aschaffenburg naderden, begon het terug te regenen en spraken ze van ijzel. We wisten dat er daar een steile talud naar beneden en inderdaad terug naar boven was, met ijzel zou dit misschien voor problemen kunnen zorgen, op die manier besloten we er nog een 70-tal Km bij te doen tot in Würzburg. Daar was er ook een mix-parking voor €3 aan dezelfde rivier, de Main. Op weg daarheen zaten we plots in een enorme sneeuwbui en kregen we melding van twee ongevallen, waaronder een Mercedes die gewoon  de middenberm was opgereden, blijkbaar heel rap want hij stond bijna verticaal. Enkele kilometers verder was de sneeuw weg en zagen we zelfs nu en dan de zon. We reden vlot tot aan de parking, om 13u, waar we €3 betaalden, we kregen van de norse dame twee tickets voor 2uur. We snapten het niet echt en reden nog eens de parking rond om te gaan vragen hoe dit kwam. Ze wist te vertellen 2X2 uur voor de rest van de namiddag was en tot ’s morgens 7u was het gratis. We stelden ons heel op het einde van de parking, Phil waste snel nog eens de ruiten voor we ze afdekten. Nadat we een glaasje prosecco hadden gedronken en een boterham hadden gegeten, vertrokken we naar het centrum. Als we halverwege de brug waren, begon het vlotjes te regenen die overging naar fijne hagel. Wij hadden geen zin om ons helemaal nat te laten regenen en keerden zo snel mogelijk terug naar onze Mobil II. Phil begon wat aan deze tekst te typen, terwijl Fie een beetje ging liggen. Als het buiten terug droog was, vertrokken we voor de tweede maal naar het centrum, het was toen 3u. We slenterden wat rond van de ene kerk naar de andere toren en er staan er genoeg, een mooie kliniek en een pauselijk “optrekje” waarmee je een straat kan vullen. Al bij al een centrum die zeker de moeite is om te bezoeken. Langs de rivier kan je ook rustig fietsen of wandelen, je kan er gemakkelijk enkele dagen vertoeven. Pas toen het wat aan het donkeren was, keerden we terug naar de cp en verplaatsten de camper nog ietsje zodat deze niet meer onder de bomen stond voor het geval het zou regenen. Na nog een aperitiefje genoten we van onze spaghetti. Nadat we samen de vaat hadden gedaan, gingen we wat tv kijken, maar de schotel liet ons weer in de steek. Phil probeerde deze nog te updaten, maar het programma blokkeerde iedere keer, morgen misschien nog eens proberen. De vrije zenders konden we ontvangen, zo keken we nog wat naar een Duitse post. Er restte ons niet veel om wat vroeger te gaan slapen. Het was toen 21U30.
Vrijdag 30 januari: Würzburg – Tábor – 431Km – Verbruik 9,4L – 5u49 Rijden.
Bij het vertrek stond de teller op 9401. We hadden een goeie rustige nacht en hadden de wekker op 6u gezet. Phil zette vlug de koffie, zodat we tegen 6u30 konden vetrekken voor onze rit naar ons einddoel. Volgens de GPS moesten we 417Km afleggen in 5u25. Nadat we ons vuilzakje konden kwijt geraken, reden we naar de 8, dit was blijkbaar de ring rond iedere stad in Duitsland. Het was nog donker en er viel natte sneeuw, Phil reed rustig achter een camion op een afstand van 100m. Ondertussen begon het te klaren, onderweg verliep alles vlot. Nog voor de grens ging de GPS ons naar een afrit sturen, maar we bleven richting Praag rijden en we deden wel wat voordeel in tijd, raar. Aan de grens ging Fie een wegenvignet kopen aan de prijs van 310 Kronen, ongeveer €12. Onderweg hadden we wel plaatsen waar het goed sneeuwde of gesneeuwd had en dan plots plaatsen waar er niks meer lag. Hier en daar waren ze ook nog een wagen uit de graskant, dijk aan het halen, die blijkbaar ’s nachts een slipper had gemaakt. In Pilzen reden we de snelweg af om de laatste 100Km op gewone wegen af te leggen. We hadden ook nog het geluk om een kudde van 6 herten te zien, mooi in het witte landschap. Iets verder nam Phil een sanitaire stop. We kregen nog een bericht van Veyske en zijn broer dat ze ook aan het naderen waren. Eens we aan het parcours uitkwamen, het was toen 12u15, was het zoeken naar een plaatsje. We zagen geen enkele camper staan op de plaats waar we bij het vorige Wk stonden, we dachten dat het daar niet zou toegelaten zijn deze keer. Juist achter de Kaufmarkt hadden we nog een plaatsje waar normaal camions parkeren, we plaatsten ons in de rij. Veyske liet ons weten, dat ze nog op 25Km waren, we wachtten om definitief te beslissen. Tegen dat ze er een klein uurtje na ons aan kwamen, was er een plaats vrij net naast ons. Samen besloten we daar te blijven staan. Phil ging dan eerst zijn  accreditatie halen en eens gaan kijken waar de perszaal was. Terug aan Mobil II aten we eerst een boterham en vertrokken dan eens naar het parcours. Om 16u15 was er een vergadering voor de fotografen, Phil trok er vlug naartoe, tegen dat hij zijn kazuifel had kunnen bemachtigen, begon het al te donkeren. Toen we terug samen waren, trokken we naar het sportcafé om een goeie pint te drinken. We hadden ook vernomen dat er om 18u30 een voorstelling was over het WK 2016 in Zolder, na onze pint trokken we daar naartoe, maar het was blijkbaar nodig om ingeschreven te zijn, we vlogen daar heel vriendelijk terug buiten. We gingen er dan nog maar eentje drinken in het sportcafé. Achteraf gingen we een wrap eten in een pitazaak, de broeders aten iets in de camper. Om de dag af te sluiten, dronken Phil en Lieven nog enkele pinten, Fie een glaasje wijn. Het was 23u45 toen we gingen slapen.
Zaterdag 31 januari: Tábor:
De wekker stond op 7u, Fie wilde haar kapsel in orde hebben, maar zonder stroom moesten we het op een alternatieve manier oplossen, wassen, bijna volledig laten drogen en ten allerlaatste nog enkele bigoudis insteken. Voor ze in de douche stapte, ging ze naar de winkel ons ontbijt halen, ondertussen zorgde Phil voor de koffie. Om 11u reden de juniores hun koers, onze Belg Ely Iserbyt was de grote favoriet. We maakten dat we tegen 10u op onze plaats stonden, Fie ging nog eens tot aan de aankomst. Als ze terug was, ging Phil nog eens tot aan de perszaal voor de startlijsten. Na de start bleek Ely voor de verkeerde banden te hebben gekozen en moest zo meteen op een grote achterstand kijken. De laatste ronde deed hij nog een mooie remonte en kwam op die manier nog als tweede over de eindstreep. De Deen Simon Andreassen werd wereldkampioen en De Nederlander Max Gulkinckx derde. Na de koers gingen we met Lieven eens naar de Kaufmarkt en kochten er ons avondmaal, aardappelen en kippenfilets, groenten hadden we nog. Na een lekkere kop soep en een broodje moesten we weeral vertrekken voor de koers van de dames. Het werd een heel spannende koers, Sanne Cant haalde er alles uit, maar kwam enkele cm te kort tegen de Franse Pauline Freeand-Provot, Marianne Vos kwam uit op de derde plaats. Na de koers gingen we direct naar de camper, iedereen was moe. We gingen in de camper van Stanny nog iets drinken, Fie en glaasje Prosecco, Phil en Lieven een Stella. Na ons vroege aperitief gingen we samen nog het toilet ledigen in een Toi-Toi toilet. Toen begon Fie aan ons avondmaal en we lieten het smaken, samen deden we nog de vaat en keken nog wat tv. Fie ging wel slapen om 20u15. We kregen nog bezoek van Stanny, maar Fie bleef liggen. Phil typte nog wat aan deze tekst en keek nog wat naar tv en ging ook slapen omstreeks 22U.
Zondag 01 februari: Tábor;
De wekker stond op 7u30, zoals gewoonlijk eerst koffie zetten, Fie ging ondertussen ontbijtkoeken halen en ook enkele pistolets om mee te nemen op het parcours. Na het ontbijt smeerden we deze en belegden ze met kaas en hesp. We hadden nog ruim een uur over en Fie ging dan maar naar het warenhuis om eten voor ’s avonds, koteletjes met erwten. Samen met Lieven vertrokken we naar het parcours omstreeks 9u30 om zeker te zijn dat we ons zelfde plaatsje konden innemen, wat dan ook lukte. We hadden elk een zeteltje mee, zodat we niet al die uren hoefden recht te staan. Normaal werden alle rugzakken gecontroleerd op drank, zodat de kraampjes niet minder verkochten. Lieven had er wakker van gelegen en had bedacht om tussen de poten van de zeteltjes blikken Stella te steken, wat dan ook wonderwel lukte. Phil had een flesje vanillejenever mee, we konden weg tot na de koers. Bij de U23 zagen we een mooie koers, de Belgen deden het heel goed, we waren 1 en 2 op het podium. Op het hoogste schavotje stond Michael Vanthournhout, op de tweede plaats Laurens Sweek en de derde was de Nederlander Stan Godrie, we hebben er van genoten. Op de middag aten we onze broodjes die Fie had klaargemaakt, dit met een lekkere Stella J. De koers van de Elite verliep iets minder voor de onzen. Mathieu Van der Poel reed bijna de volledige koers op kop en won dan ook met glans. Wout Van Aert had pech met zijn materiaal en deed ook nog een lelijke val, gelukkig kwam hij er zonder breuken van af en deed de laatste ronden nog een remonte en landde zo nog op de tweede plaats in een spurt tegen Lars Van der Haar. Het WK zat er terug op, we gingen terug naar de Cp om al het fotomateriaal en zetels terug te doen, zo kon Phil nog eens terug om zijn kazuifel terug te geven en de uitslagen mee te brengen. Stanny en Lieven kwamen voor hun eten nog eerst eentje drinken. Terwijl ze dan aan het eten waren, gingen wij nog ons toilet ledigen in een toi toi, amaai mijne frak, zo een geurtje dat deze had… de onze was héél vlug geledigd. Nadat we afscheid van de Veyske’s hadden genomen, sloot Phil nog eens de groep aan, zodat we ook niet meer moesten opletten met ons verbruik. Net toen kwamen er drie gasten voorbij de camper, drie vlotte beschonken West-Vlamingen. Phil bood ze een Stella aan, ze waren er gelukkig mee, Tom Kristof en Robbe, wat een trio. Ze moesten wachten op hun taxi en wilden onze Mobil II eens bekijken, maar Fie was reeds aan het koken en Tom sloeg plots zijn handen in onze erwten, in 1sec. had Phil die bij zijne gilet en stond hij terug buiten. Hij was een beetje geschrokken en Tom bood heel vriendelijk zijn excuses aan.  Na nog een biertje kwam de taxi er aan, die had ook blikken mee, maar zelf verkoos die een Stella J. Als ze vertrokken waren, aten we onze erwten en koteletten op en deden samen de vaat. Na wat tv kijken stak Phil de groep in de garage, we keken dan nog wat tv en Phil typte ook nog wat aan deze tekst. We waren moe, maar door die drie gasten was het wel iets later geworden en was het reeds 22u45 toen we gingen slapen.
Maandag 02 februari – Tábor – Praag – 103,1Km – Verbruik 9,8L – rijden 1u52:
De wekker stond om 7u, op die manier konden we mooi op tijd vertrekken naar Praag, de GPS werd ingesteld naar een straat waar het de één naast de andere camping is, dus hadden we, eens daar, nog keuze. Phil zette de koffie terwijl Fie onze koeken ging halen. Door de dakvensters zagen we dat er sneeuw viel, met nu en dan wat natte sneeuw er tussen. Na een kopje koffie maakten we onze Mobil II klaar voor de trip, er stond 9832Km op de teller. Bij ons vertrek lagen de banen er bleekjes bij, een dun laagje sneeuw was de schuldige. Toch verliep de rit vlot tot op een twintigtal kilometer van onze bestemming, we stonden niet stil, maar er was file. Toen deze oploste, was die er blijkbaar zonder reden ontstaan. Toen we in de straat “Trojska” kwamen, ging Fie in de tweede camping eens vragen of ze open waren, we mochten binnen, het was toen 10u.

Er stond enkel nog een caravan, de vriendelijk dame wees ons in perfect Engels de weg op de camping, douche toilet, afwasbakken en de plaats om het toilet te lozen. Phil sloot de stroom aan en stelde de garage een beetje op orde, terwijl Fie in de receptie alle documenten in orde bracht. Ook de tram tickets konden we er kopen en koeken bestellen voor ’s morgens. Nog eerst onze verswater tank bijvullen. We hadden ook gratis Wifi, nadat we nu vier dagen zonder internet hadden gezeten, profiteerden we er van om eens orde op zaken te stellen en enkele mails te beantwoorden. Omstreeks 11u15 vertrokken we dan naar de tramhalte, zodat we met tram 17 tot aan het centrum konden rijden. Toen we afstapten, was het een beetje overdonderend, veel teveel om in twee dagen alles deftig te kunnen bezoeken. We slenterden van het ene monument naar het andere, op de markt was er wat animatie met een muziekgroepje dat ambiance in de omstanders wist te steken. Phil kreeg honger, we gingen op zoek waar we iets zouden kunnen eten, meer dan keuze genoeg blijkbaar. Onze keuze viel tenslotte op “U Svobodych zednaru” waar we elk een hammetje bestelden, maar eerst een witte martini dronken. Met ons hammetje dronk Fie een glaasje rode wijn en Phil een pintje. Het geheel koste 593Kr ongeveer een €23, er moest wel nog service bij gegeven worden, dit werd overduidelijk gemaakt op het ticket. We verkenden nog wat straten en botsten op de ene verassing na de andere. Jammer genoeg zijn de priesters op maandag in verlof, we konden geen enkele kerk bezoeken. Omstreeks 14u30 besloten we terug naar de camping te gaan, we hadden binnen de vijf minuten tram 17 te pakken, in no time stonden we terug op de camping. Phil waste onze vuile bottines af en waste ook nog eens de ruiten van de cabine. Voor de rest was het rustig, nog een beetje surfen en Phil ging een douche nemen. Toen was het tijd voor een aperitiefje, terwijl er aan deze tekst werd gewerkt. Ons avondmaal bestond uit soep met broodjes en charcuterie die Fie ’s morgens had mee gebracht van de Kaufmarkt in Tábor. Nadat we samen de vaat hadden gedaan, was het genieten van een rustige tv-avond. Alles was omstreeks 22u30 stil en donker ten huize van.
Dinsdag 3 februari – Praag:
Geen wekker deze keer, na een heel goeie nachtrust en zonder één enkel geluid, zalig. Het was 7u10 toen de fluitketel op het vuur stond, Fie bleef liggen tot iets na 8u en ging dan direct onze broodjes halen. Fie bakte onze eitjes voor ontbijt, zo konden we er voor een tijdje tegen. Na de vaat vertrokken we om 10u10 naar de tramhalte, na enkele minuten waren we op weg naar het centrum. Deze keer wandelden we direct de bekende brug over naar het andere deel van de oude stad. De brug en het zicht op de brug is op zichzelf al de moeite waard, eens de brug over is er veel “commerce” veel teveel zelfs. Alles waar je binnen wil om eens te bekijken, is te betalen en daar had Phil nu geen zin in. We genoten van de mooie gebouwen en een deel van hun geschiedenis. Het mooiste was het volledige complex van de Praagse burcht met de st-Vitus kathedraal, oude Koninklijk paleis en de wachten die aan elke ingang stonden. Zelfs om een “Gouden straatje” te bezoeken, moet er betaald worden. Na al dit, staken we terug de Vitaya (Moldou) over, op zoek naar het Joods kerkhof. Toen we het hadden gevonden, moest er ook betaald worden. We liepen er dan maar voorbij, jammer… We kwamen uit op de grote markt waar we het astronomische uurwerk vonden. Een 600 jaar oude klok. Het was iets na 12u. we namen plaats op het verwarmde terras van “El Toro Negro” waar we alle twee een pintje dronken en wel 260Kr moesten betalen. We gingen dan verder op zoek naar de grootste markt van de wereld, die we dan ook vonden. Deze geeft de indruk van een brede laan met op het einde het Museum. Wij sloegen de eerst straat in en gingen met al ons inkomgeld dat we uitgespaard hadden, eten in de Burger King J. Na ons eten ging onze zoektocht verder naar het dansende huis, twee moderne gebouwen die elkaar rechthouden. Onderweg zagen we een kerk waar er enkele Tsjechische para’s vermoord zijn geweest door de SS, in de kerk is er een museum over het gebeuren. Op die manier kwamen we terug aan de rivier en zo terug in het centrum, maar van de andere kant, een kant die we nog niet doorkruist hadden. Nadat we nog wat rondslenterden, gingen we terug naar de tramhalte, we kwamen net op tijd om direct op onze 17 te springen. Op drie haltes van de onze reed hij de andere kant op, stopte en liet langs de boxen weten dat we op de terminus waren. We konden niet verder dan terug wachten op de volgende, maar die was er vlug. Phil was nieuwsgierig naar een restaurant dat iets verder in de straat lag van de camping, een pizzeria waar ze verdorie Stella verkopen. Ook daar staat er een monument van mensen die hun leven lieten in WW II. Toen we terug op de camping waren, was er voor beiden eerst een sanitaire stop, verlost van alle spanningen. Fie ging nog douchen voor het donker werd, Phil was ondertussen wat bezig met deze tekst. We genoten van een aperitief en aten op die manier iets later. Na de vaat en wat tv kijken gingen we slapen het was iets na 22u.
Woensdag 03 februari – Praag – Aschaffenburg- 490Km – Verbruik 10L – Rijden 7u20
Terug een rustig nachtje, wakker tegen 7u. Koffie zetten, tegen 8u koeken halen en alles klaar zetten voor vertrek. De stroom nog loskoppelen, de verduistering verwijderen, toilet ledigen en grijs water laten lopen. Op de teller 9935Km, vandaag overschrijden we zeker de kaap van de 10.000Km en dit in een tijd van 7 maanden. We vertrokken omstreeks 8u45 en doorkruisten bijna de volledige stad. De wegen waren droog en alles verliep vlot, we konden ook het tanken uitstellen tot we Duitsland binnenreden, maar het begon na een kleine 100Km op Duitse snelwegen toch een beetje te nijpen, tot Phil een benzinestation zag iets weg van de snelweg. We tankten vol en zagen dat we na de vorige tankbeurt maar een verbruik van 9,52L/100Km hadden, prachtig. Nog maar net terug op de snelweg passeerden we natuurlijk een benzinestation.  Op 190Km van Aschaffenburg zaten we plots in een file, volledige stilstand, voor 2 uur. Op zo een 500m voor ons was er een vrachtwagen met kolen omgekeerd, de volledige lading lag over de drie rijstroken verspreid. Politie, brandweer en ambulance waren van de partij. Ondertussen aten we een pistolet met wat charcuterie. Eens we er door konden, verliep het terug vlot. We reden eerst naar de loosplaats om ons grijs water te laten lopen, wat we bij ons vertrek vergaten te doen. 1.500m verder kwamen we op de camperplaats en kozen ons een goed plaatsje uit, zodat we ’s avonds naar de tv konden kijken. Na een test van de schotel, trokken we naar het centrum op zoek naar een winkel waar we ons avondeten konden kopen. Na het doorkruisen van enkele winkelstraten zagen we het winkelcentrum “City-Galerie”, de laatste winkel voor we buiten gingen, was een Rewe, daar vonden we alles wat we nodig hadden. Na nog een korte verkenning van de stad, jammer dat het ondertussen donker was geworden, kwamen we terug op de Cp. Voor aperitief dronken we een glaasje rode wijn die we net gekocht hadden, een Saint-Emilion Grand Cru, en hij mocht er zijn. Ons avondmaal bestond uit een gemengde sla, aardappelen en Cordon blue. Nadat we samen de vaat deden was het de rest van de avond rustig, enkel nog wat tv kijken. We sliepen omstreeks 22u.
Donderdag 05 februari – Aschaffenburg – Stasegem – 568,7Km – Verbruik 10.3L – Rijden 6u18
De wekker stond om 7u. Phil zette de koffie, Fie bakte zijn eitjes. We namen al onze tijd tot het klaar was om alles op te ruimen, we konden vertrekken omstreeks 8u30. Op de teller 10.934Km. Phil dacht niet dat de oprit naar de ring zo dicht lag en was die voorbij voor hij het besefte, iets verder omkeren zei onze Laura, wat we dan ook deden. Op de ring was het druk, maar bleef goed overzichtelijk en zo verliep alles vlot. Onderweg besloten we via Boekhoute bij Phil zijn vriend te rijden, er moest nog iets in de bank geregeld worden en het was geen grote omweg. Op de ene plaats lag er meer sneeuw dan de andere, maar de wegen lagen droog tot we over de grens waren. Eens in België lagen die nog nat, maar gelukkig niet glad. Zelfs de ring rond Antwerpen reden we door zonder enige vertraging. Tegen 14u parkeerden we onze Mobil II aan het bankgebouw en 20min. later waren we reeds terug op weg naar huis. We vulden nog eens de dieseltank in Ertvelde. Een klein uurtje later parkeerden we onze vakantiewoning voor de deur. We leegden deze, zodat de wasmachine haar werk kon doen en Mobil II tegen het weekend terug vertrekkensklaar stond.

Trip 2202 Km. Op de teller 10.994Km

Foto’s &